چند روز پیش خبر قهرمان شدن احمد یاسین سالک قادری، ورزشکار افغانستان در رقابت‌های ورزشی بدنسازی که در مغولستان برگزار شد، بار دیگر مانند افتخارات ورزشی گذشته، همه افغان‌ها را به دور از اختلافات معمول‌شان یکجا و یکپارچه ساخت.
افغان‌ها به گونه گسترده این خبر را در شبکه‌های اجتماعی همرسانی کردند و به یکدیگر تبریک گفتند.
اما ساعتی نگذشت که معلوماتی بیشتر از وضعیت جسمی این ورزشکار نشر شد. احمد یاسین چهار مهره آهنی در کمر دارد. مصدوم بوده و به مصارف شخصی خود مداوا شده و ... گله‌ها از بی‌مهری دولت به ورزشکاران آغاز شد.
شاید احمد یاسین یکی از ده‌ها و شاید صدها ورزشکاری باشد که مجبور شده برای مداوای مصدومیت‌های ورزشی‌اش مصرف شخصی‌ کند اما افتخار آفرینی او فهرست دستاوردهای دولت را پر می‌کند.
احمد رومان عباسی، عضو تیم ملی تکواندوی افغانستان است. او پانزده سال است که ورزش می‌کند. از سال ۲۰۰۹ به این سو به گونه حرفه‌ای وارد این عرصه شده و عضو تیم ملی شده است.
او سه مدال طلا، یک نقره و یک برنز از رقابت‌های بین‌المللی دارد. باری مدال طلای بهترین مربی آسیای میانه را به دست آورده است.
به تازگی آسیب دیده و مجبور شده برای مدتی از ورزش کناره بگیرد.
می‌گوید وقتی برای گرفتن ویزای هند اقدام کرده به این فکر فرو رفته که او توانایی مداوای شخصی را دارد اما ده‌ها هم‌قطار دیگر او اگر مصدوم شوند، با حقوقی یک هزار افغانی (پانزده دالر) در ماه چه می‌کنند؟
رومان تصمیم گرفت که کمپینی را برای حمایت از ورزشکاران راه بیندازد.
«معاش بدهید، خیرات نه!»
ورزشکاران افغان کمپین‌شان را با شعار «معاش بدهید_ خیرات نه!» راه انداختند.
رومان می‌گوید کسانی را می‌شناسد که افتخارات بزرگی را برای ورزش افغانستان کسب کردند، مدال‌های طلا به دست آوردند اما مجبوریت‌های زندگی سبب شده به کارهایی چون شاگردی نانوایی، فروش سوپ در بازار و امثال اینها رو بیاورند.
به گفته وی، مصروف شدن در کارهای روزمره، ورزشکاران را از تمرکز بر تمرینات دور می‌سازد و شانس به دست آوردن افتخارات بیشتر را پایین می‌آورد «قهرمانی آنها را دشوار و عمر قهرمانی‌شان را کوتاه می‌سازد.»
تنها حقوق پایین دردسر ورزشکاران نیست. آقای عباسی می‌گوید ورزشکاران افغان بیمه ندارند و وقتی بازنشسته می‌شوند نیز از همان حقوق ناچیزشان، بازنشستگی به دست نمی‌آورند. این کمپین به سرعت از سوی ورزشکاران در داخل افغانستان و خارج از آن حمایت شد.
بسیاری از ورزشکاران نام آور چون روح الله نیکپا، مدال آور المپیکی افغانستان در رشته تکواندو، نثار احمد بهاوی، مدال آور رقابت‌های جهانی رشته تکواندو، حسین بخش صفری مدال آور طلایی افغان از رقابت‌های آسیایی، بازمحمد مبارز، قهرمان مبارزات آزاد افغانستان و احمد ولی هوتک قهرمان دیگر این رشته به این کمپین پیوستند.
ثریا سلحشور، عضو تیم ملی ووشوی افغانستان است. او ورزش را در مهاجرت در ایران شروع کرد و به گونه حرفه‌ای حدود پانزده سال پیش در کشور ادامه داد.
ثریا از سال ۱۳۸۵ به این سو عضو تیم ملی ووشوی افغانستان است. او یک مدال طلا، یک مدال نقره و یک مدال برنز از مسابقات بین‌المللی دارد.
می‌گوید چند سال پیش در هنگام ورزش از ناحیه دیسک کمر دچار مصدومیت شد. او نیز مانند سایر ورزشکاران از بودجه شخصی‌اش مداوا شده است.
ثریا می‌گوید حتی همان حقوق یک هزار افغانی ماهانه را نزدیک به دوسال است که دریافت نکرده است.
او نیز به کمپین حمایت از ورزشکاران پیوسته است. ثریا به این باور است که باید حقوقی برای ورزشکاران در نظر گرفته شود که حداقل مصارف شخصی یک ورزشکار را تامین کند. اگرچه به گفته وی، بسیاری از ورزشکاران یگانه نان آورخانه نیز هستند و باید به همچو گروه‌ها توجه بیشتر شود.
ورزشکاران افغان یک هزار افغانی معاش دارند، چرا؟
محمد عارف پیمان، رئیس نشرات ریاست تربیت بدنی افغانستان می‌گوید آنها از کمپین ورزشکاران حمایت می‌کنند.
اما او می‌گوید ورزشکاران افغان چیزی به نام حقوق دریافت نمی‌کنند پولی که هر سه ماه برایشان داده می‌شود، زیر نام «عصریه»پرداخت می‌شود؛ زیرا آنان کارمندان رسمی دولت نیستند.
با آنهم آقای پیمان می‌افزاید که آنها چند سال است که افزایش پول پرداختی به ورزشکاران ملی پوش را به وزارت مالیه افغانستان پیشنهاد کردند اما این طرح تاکنون پذیرفته نشده است.
به گفته وی، اکنون در ۵۲ رشته ورزشی، ۳۵۰۰ ملی پوش از پول عصریه برخوردار می‌شوند.
او وجود فساد در رسیدن همین پول به خود ورزشکاران را رد نمی‌کند و می‌گوید برای حل این مشکل نیز می‌کوشند راه حل‌هایی چون ایجاد حساب بانکی شخصی برای ورزشکاران را عملی سازند.
اجمل عبدالرحیم‌زی، سخنگوی وزارت مالیه افغانستان می‌گوید کمیته مخصوصی برای ترتیب طرح بودجه وجود دارد و ریاست تربیت بدنی باید بتواند با استدلال‌های قوی آنها را قانع بسازد. اما او تاکید دارد که امکانات دولت افغانستان محدود اما در مقابل نیازمندی‌ها بسیار زیاد است. آقای عبدالرحیم‌زی می‌گوید همین اکنون استماعیه شانزده روزه طرح بودجه در وزارت مالیه جریان دارد و اگر مقامات ریاست تربیت بدنی بتوانند قناعت کمیته را به دست آورند، خواست ورزشکاران برآورده خواهد شد.
عرصه ورزش چون بسیاری از عرصه‌های کاری دیگر در افغانستان خالی از فساد نیست. بارها فساد در حق الزحمه‌ها، سفرخرج‌ها و مصارف دیگر ورزشکاران از سوی مقامات در ادارات ورزشی خبرساز شده است.
تنها فساد اداری نه، بلکه اختلافاتی که در دو سه سال اخیر در رهبری این ادارات به میان آمده، عرصه ورزش افغانستان را پردردسر و ورزشکاران را سردرگم ساخته است. اما همه این مشکلات، مانع افتخار آفرینی‌های ورزشکاران افغان نشده است و آنها می‌کوشند صدای سرود ملی کشورشان را در میدان‌های خارجی بلند سازند. (بی بی سی)