صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۶ ثور ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

مرکل برای سومین بار متوالی صدر اعظم آلمان شد

مرکل برای سومین بار متوالی صدر اعظم آلمان شد

انگلا مرکل با کسب اکثریت مطلق آرای نمایندگان پارلمان فدرال برای سومین بار به حیث صدر اعظم آلمان انتخاب شد. به این ترتیب، حدود سه ماه بعد از برگزاری انتخابات پارلمانی آلمان حکومت جدید زیر رهبری مرکل به کارش آغاز می کند.

در جلسه رای گیری روز سه شنبه (26 قوس/ 17 دسمبر) از مجموع 621 نماینده پارلمان، 462 تن رای تایید، 150 نماینده رای رد و نه تن دیگر رای ممتنع دادند.

هرچند حزب دموکرات مسیحی مرکل (سی دی یو) و حزب خواهری اش اتحاد سوسیال مسیحی بایرن (سی اس یو) در انتخابات سپتمبر بالاتر از 40 درصد آراء را به دست آورده بودند، اما براساس قانون اساسی آلمان، مرکل می بایست به حیث صدراعظم تایید پارلمان فدرال را به دست می آورد. احزاب اتحادی دموکرات مسیحی و سوسیال مسیحی با حزب سوسیال دموکرات (اس پی دی) روز دو شنبه قرارداد ایتلاف را امضا کردند. با این توافق، سومین ایتلاف بزرگ متشکل از دو حزب عمده این کشور بعد از پایان جنگ جهانی دوم شروع می شود.

هرچند امضای قرارداد ایتلاف به انتظار چند ماه برای تشکیل حکومت جدید پایان بخشید، اما معرفی وزیران جدید کابینه هیجان بیشتری ایجاد کرد.

سومین کابینه مرکل نزدیک ترین متحدان حزب دموکرات مسیحی را سر از نو تجدید سازماندهی کرد، طوری که برخی قدرت بیشتر به دست آوردند و عده ای به نقش های قدیمی و آشنای شان برگشتند.

پیتر التمایر، وزیر پیشین محیط زیست، تا رأس دفتر صدارت آلمان ارتقا یافت، در حالی که ولفگنگ شویبله همان مقام وزارت مالیه اش را حفظ نمود.

بزرگترین شگفتی در تصمیم به ارتقای اورزولا فون دیر لاین وزیر کار (از حزب دموکرات مسیحی) به وزارت دفاع بود، و در تاریخ آلمان این نخستین بار است که یک زن در چنین مقامی تقرر می یابد. این اقدام نوعی حمایت سیاسی برای آماده ساختن این سیاستمدار 55 ساله برای صدارت می باشد. او در دور اول صدارت انگلا مرکل به حیث وزیر امور خانواده کار کرده است.

قرار بر آن شد که توماس دیمیزیر، وزیر پیشین دفاع به وزارت داخله برگردد. او قبلاً بین سال های 2005 تا 2009 مسئول این وزارت بود. در ماه های اخیر یک رسوایی پیرامون 600 میلیون یورو برای برنامه خریداری هواپیماهای بی پیلوت «یورهاوک»، کار وی در وزارت دفاع را تحت شعاع قرار داده بود. ناکامی او در گرفتن مجوز برای این هواپیماها در فضای هوایی اتحادیه اروپا موجب گردید که دیمیزیر پس از نزدیک به 12 سال کار، به این پروژه پایان بدهد. (دویچه وله)