میلیون‌ها کودک در سراسر جهان گرفتار دایره شیطانی فقر و بهره کشی اند. هرچند کنوانسیون بین المللی حقوق اطفال و قوانین ملی کار کودکان را منع می‌کنند، اما هنوز هم در سطح جهان 144 میلیون کودک زیر 15 سال مجبور به کار اند.

چنانچه یونیسف یا صندوق کودکان سازمان ملل با تصویرها نشان می دهد، کودکان در سرتاسر جهان مجبور به کار کردن هستند. مثلاً عایشه، دختر 6 ساله در بازار ماهی فروشی شهر گوا در مالی و سانتیاگو، پسر 10 ساله در مزرعه مرچ خانواده اش در اکوادور کار می کنند. همچنین شیندار پسر 13 ساله ای که باخانواده اش از جنگ سوریه فرار کرده است، از صبح تا به شام، در یک رستورانت در شهر اربیل مشغول کار است.

دوازدهم جون روز بین المللی مبارزه با کار کودکان است. با وجود این که کنوانسیون های بین المللی و قوانین ملی برای ممنوعیت کار اطاف خرد سال در بسیاری کشورها تصویب شده است و سازمان های زیادی در این راستا فعالیت می‌کنند، واقعیت تلخ کار کودکان همچنان زنده است.

نظر به گزارش یونیسف، شمار کودکان کارگر در 15 سال اخیر از 246 میلیون به 168 میلیون کودک و نوجوان کاهش یافته است که در سنین 5 تا 17 سالگی قرار دارند.

اریس اشتولس، مسئول حقوق اطفال در سازمان آلمانی کمک به کودکان در این باره می گوید: "کار کودکان در همه جا ممنوع است. با وجود آن کودکان کار می کنند. آنها دو انتخاب دارند، یا باید گرسنگی بکشند و یا کار کنند تا پول کمایی کنند."

این کودک 13 ساله با خانواده خود از سوریه به شهر اربیل فرار کرده و حالا مجبور است کار کند.

سازمان آلمانی کمک به کودکان در 33 کشور فعالیت دارد و همچنین از پروژه هایی برای جلوگیری از کار کودکان حمایت می کند. از دید این سازمان تا زمانی که فقر مفرط وجود داشته باشد، محو کردن کار کودکان ممکن نیست.

اریس اشتولس به این باور است که تنها منع کار اطفال چنانچه در کنوانسیون 182 سازمان بین المللی کار تذکر رفته است، به تنهایی کفایت نمی کند. او می گوید که نمی توان همه اشکال کار کودکان را بدون توجه به وضعیت زندگی آن‌ها ازبین برد.

اریس اشتولس به عنوان نمونه از تایلند یاد می کند. در این کشور شمار زیادی از کودکان در فابریکه های حیوانات دریایی مانند میگو و خرچنگ کار می کنند که بعد در بازار جهانی صادر می شوند.

خانم اشتولس توضیح می دهد: "اگر به سادگی این کارها ممنوع قرار داده شوند، شرکت های بزرگ که تا حدی قاعده مند هستند کودکان را استخدام نخواهند کرد. اما نتیجه این خواهد بود که این کودکان به شرکت های کوچک راه می یابند و در آنجا پول کمتر کمایی می کنند، جاهایی که کار خطرناک تر است و همه چیز بازهم مشکل تر می شود."(دویچه وله)