رابرت موگابه در سن ۹۵ سالگی در اثر بیماری در شفاخانه‌ای در سنگاپور درگذشت. او که نزدیک به ۴ دهه در زیمبابوه در مسند قدرت بود، در سفری به ایران، این کشور را دوست بزرگ خود نامیده بود.
بر پایه گزارش‌های منتشر شده، رئیس جمهور پیشین زیمباوه، روز جمعه ۶ سپتمبر ( ۱۵ سنبله) در شفاخانه‌ای در سنگاپور درگذشته است. به گزارش رویترز، او در این شفاخانه به دلیل بیماری سرطان تحت درمان بود.
در نخستین واکنش‌ها به مرگ او، امرسون منانگاگوا، رئیس جمهور کنونی زیمبابوه در پستی توییتری، " با نهایت تأسف" از درگذشت موگابه، این سیاستمدار خودکامه را "نماد آزادی و طرفدار جنبش پان‌آفریقا نامیده" که "زندگی‌اش را وقف رهایی و تقویت ملتش کرده است." منانگاگوا می‌نویسد: «سهم او در تاریخ ملت و قاره ما، هرگز فراموش نخواهد شد.»
موگابه را ملی‌گرای آفریقایی و سوسیالیستی می‌شناختند که از سال ۱۹۷۵ اتحادیه ملی آفریقایی زیمبابوه جهبه میهنی "زانو پی اف" (حزب حاکم) را رهبری می‌کرد. او را روزی به عنوان مبارزی در راه استقلال و آزادی زیمبابوه می‌شناختند.
او ۳۷ سال بر زیمباوه حکومت کرد. او از سال ۱۹۸۷ تا ۲۰۱۷ زمام قدرت را در زیمباوه در سمت رئیس جمهور در دست داشت و پیش از ریاست جمهوری، تا سال ۱۹۸۷ به  مدت ۷ سال نخست وزیر زیمباوه بود.
در سال ۲۰۱۳ موگابه برای هفتمین بار رئیس جمهور زیمباوه شد. او در نوامبر ۲۰۱۷ توسط ارتش دستگیر و بازداشت خانگی شد و ۷ روز پس از دستگیری در ۲۱ نوامبر  از ریاست جمهوری استعفا داد. موگابه در زمان خلع قدرت، پیرترین رهبر سیاسی بر سر قدرت، در جهان بود.