صاحب امتیاز: داکتر حسین یاسا

مدیر مسوول: محمد رضا هویدا

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

افغانستان و ضرورت توسعه روستایی

-

در کشورهای فقیر و عقب مانده ای چون افغانستان بحث توسعه روستایی از ضرورت و مقبولیت خاصی برخوردار است. در افغانستان که بیشتر جمعیت آن را روستاییان تشکیل می دهند و از سوی دیگر فقر اقتصادی شدید و جنگ های دوامدار چندین دهه گذشته همان زندگی عادی را نیز از روستاییان گرفته است، عقب ماندگی و فقر و مشکلات لاینحل در روستاها بیشتر از هر جای دیگر وجود دارد. گرچه در تمامی کشورهای دنیا به دلیل اینکه روستاییان از درآمد کمتر نسبت به ساکنان شهر برخودار هستند، میزان آسیب پذیری نیز در این مناطق بیشتر است.

روستا کوچکترین واحد سکونتی اجتماعی و سیاسی است. لذا توجه به رشد و توسعه روستاها در حقیقت بر این اساس بنا نهاده شده است که مراحل رشد در ابعاد مختلف آن از کوچکترین مراحل آن شروع شده و به سوی بالا پیش برود.

دولت افغانستان در چند سال گذشته سیاست اقتصادی منظم و کارآمدی نداشته است. شاید مهمترین مسئله در این خصوص نبود ظرفیت تخصصی انسانی کافی و عدم تعهد لازم دولت در اجرای سیاست های اقتصادی و اجتماعی کارآمد و موثر، از بین رفتن زیربناهای فزیکی به خاطر جنگ های داخلی گذشته، بی سوادی اکثریت جمعیت روستایی، نبود حد اقل امکانات ارتباطی همانند سرک و خط آهن، نبود بودجه لازم برای رسیدگی به مشکلات روستاها و در نهایت فساد اداری حاکم بر ادارات دولتی، باشد.

بدین جهت افغانستان بسیار به زودی درگیر مشکلات ناشی از عقب ماندگی روستاها شده است. هجوم روستائیان به شهرها، نیازمندی به واردات کالاها از خارج حتا مواد اولیه که باید در داخل کشور تولید شود و در نهایت مصرفی شدن کشور، از جمله اولین تاثیراتی است که عقب ماندگی در روستاها در پی داشته است.

سیاست هایی که در توسعه روستایی در دور اول حکومت به اجرا در آمده اند، آن گونه که پیدا است به دلیل اینکه از یک قاعده منظم و هدفمند پیروی نکرده اند، نتایج لازم را به وجود نیاورده اند. برنامه همبستگی ملی که علاوه بر تمام مصارف گزاف آن و تبلیغاتی با خود داشت، اما تاثیرات اندکی را در روستاهای کشور داشته است.

این برنامه با استفاده از کمک های خارجی و همکاری همه جانبه مردم در روستاهای کشور اجرا شد، ولی نظارت کلی و برآورد نیازهای ضروری مردم به صورت علمی انجام نگرفت. در بسیاری از مناطق کشور در هر روستا به تنهایی یک پروژه با هزینه مشخصی اجرا شد، و پس از اجرا بدون نظارت و کمک دولت این پروژه ها به حال باقی مانده و شماری از آنها از کار افتاده اند.

در توسعه روستایی لازم است تا در قدم اول سیاست منظم و استراتیژی مشخصی ساخته و اجرا شوند و مصرف نمودن پول و منابع بدون چنین استراتیژی و سیاستی کارآمد و موثر جز هدر دادن پول چیز دیگری نیست.
تجربه نشان داده که توسعه روستاها با دیدگاه انجویی و پروژه ای امکان پذیر نبوده و نیست.

زمانی به توسعه روستاها و دهات نایل می شویم که سیاست های توسعه روستایی شامل تمامی موارد اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و زیربنایی شود. در نبود حیاتی ترین امور برای سیاست گزاری مانند تعیین جمعیت ساکن روستاها، چگونه می توان به توسعه روستایی دست یافت؟

دیدگاه شما