صاحب امتیاز: داکتر حسین یاسا

مدیر مسوول: محمد رضا هویدا

سه شنبه ۲۹ حوت ۱۴۰۲

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

برنامه های ناکارآمد اقتصادی

-

افغانستان در حال حاضر با مشکلات شدید اقتصادی مواجه است. درصد بالایی از مردم افغانستان زیر خط فقر قرار دارد. اقتصاد افغانستان نیز یک اقتصاد کاملا مصرفی می باشد که کوچکترین اقلام مورد مصرف مردم از کشورهای دیگر وارد می شود
بر خلاف آنچه که در ابتدا انتظار می رفت، اقتصاد بازار برای افغانستان که دولتی از هر نگاه ضعیف و مبتلا به فساد گسترده دارد، نه تنها مشکلی را حل نکرد که بر حجم مشکلات افغانستان افزوده است. دولت نه حق مداخله در بازار را دارد و نه توان نظارت و کنترول از بازار را.

زیر بناهای اقتصادی از بین رفته افغانستان در طول سالهای گذشته، احیا نشد، زیرا دولت که با کمک های اقتصادی بین المللی مشکلات خود را حل می کند، دیگر به فکر راهکارهای اساسی برای تقویت و رشد اقتصادی کشور نبوده است. کمک های اقتصادی نیز در جامعه افغانستان برای اکثریت مردم سودی نداشته است. در این میان افراد و شبکه های سود جو و فاسد توانستند از کمک های خارجی سودهای سرشاری را نصیب شوند و عملا جامعه افغانستان به دو قشر فقیر و غنی تقسیم شد. فقرا در بدبختی و ناداری و بیچارگی و انواع مشکلات گرفتار آمده و قدرت زندگی را از دست می دهند و اغنیا نیز با ساختن مارکیت ها و خرید خانه ها و منازل مجلل در کشورهای خارجی از دوبی گرفته تا کشورهای غربی غرق در تجمل و خوشگذرانی هستند.

بیکاری به عنوان یکی از شدیدترین مشکلات قشر فقیر و کم درآمد در افغانستان مطرح است. چوک ها و میدان های شهر کابل و دیگرشهرهای افغانستان از ابتدای صبح تا شب شاهد حضور هزاران انسان فقیر و تهیدست است که برای بدست آوردن کار منتظر می مانند. شمار زیادی از مردم به خاطر یافتن کار به سوی کشورهای دور و نزدیک مهاجرت می کنند تا بتوانند مخارج خانواده هایشان را تهیه نمایند. ارگان های مسئول دولتی در تمامی این سالها وعده های فریبنده ای داده اند که به ندرت جامعه عمل پوشانیده است. زمانی وزیر کار و امور اجتماعی گفته بود که کارگران افغان را به خارج از کشور خواهد فرستاد.

این اظهارات در همان زمان قابل تامل و ملاحظه بود. زیرا افغانستان در حال حاضر با کمبود کارگر متخصص مواجه است و در مواردی کارگر متخصص و فنی از خارج از کشور در صنایع و فابریکه های محدود کشور فعالیت دارند. واقعیت این است که کشورهای خارجی اگر کارگر می خواهند کارگر متخصص است و نه کارگر بیچاره ای که در میدان ها و چوک های شهر کابل ایستاده اند. و اگر کارگر متخصص افغان به خارج فرستاده شود، معضل بیکاری نه تنها حل نخواهد شد که بیشتر هم می شود.
از سوی دیگر کارگران افغانی که به خارج فرستاده می شوند، نمی تواند جوابگوی میلیونها بیکار در سطح کشور باشد.

بنا بر این معضل بیکاری باید از طریق راه های اصولی و علمی حل شود نه از طریق چنین برنامه هایی که مشخص نیست چگونه بازدهی خواهد داشت. تطبیق برنامه های این چنینی برای افغانستان سخت و دشوار می باشد. چنانچه همین دشواری ها تا هنوز مانع تطبیق چنین برنامه ها شده است.

دیدگاه شما