کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان با ابراز نگرانی از قاچاق کودکان و زنان در این کشور، خواستار برخورد جدی با عوامل آن شده است. این کمیسیون روز سه شنبه، ۲۱ سرطان با انتشار گزارشی در مورد قاچاق کودکان و زنان در افغانستان گفته است که افراد قدرتمند در قاچاق آنها دست دارند. ثریا صبحرنگ، عضو کمیسیون حقوق بشر به خبرنگاران گفته که این کمیسیون در تهیه این گزارش با بیش از چهار صد و ۵۰ قربانی قاچاق انسان و نزدیک به ۱۹۰۰ شهروند عادی در این مورد مصاحبه کرده است.

به گفته خانم صبحرنگ، گزارشگران کمیسیون حقوق بشر این مصاحبه ها را در شش ماه گذشته در ۲۰ ولایت افغانستان که بیشتر آنها در مناطق مرزی این کشور واقع هستند، انجام داده اند.
او افزود که عمدتا افراد آسیب پذیر در خانواده ها و جامعه به وسیله قاچاقچیان انسان قاچاق می شوند. به گفته او، ۵۴ درصد از کودکان قاچاق شده از حمایت پدر و مادر محروم بوده و ۳۲ درصد از قربانیان گداها، فروشندگان دوره گرد و جمع کنندگان زباله بوده اند.

خانم صبحرنگ افزود که ۱۷ درصد از قربانیان قاچاق انسان در افغانستان را زنان خانه دار و بقیه آنها را معلمان، کارکنان دولت و کسبه تشکیل می دهند.
در گزارش کمیسیون حقوق بشر آمده است: ازدواج زودهنگام و اجباری یکی دیگر از عوامل عمده قاچاق انسان است... حدود ۸۱ درصد قربانیان قاچاق انسان قبل از ۱۸ سالگی ازدواج کرده‌اند.
ما مسیر عبور قاچاق انسان هم هستیم. کودکان و زنانی که از ایران و تاجیکستان قاچاق می شوند، از طریق افغانستان به پاکستان، دوبی و کشورهای اروپایی فرستاده می شوند
در این گزارش همچنین آمده است که فقر و بیکاری از مهمترین عوامل قاچاق انسان است . بر اساس این گزارش، بیش از ۵۸ درصد از خانواده های قربانیان درآمدی نداشته و تنها ۱۰ درصد خانواده های آنها بالاتر از هفت هزار افغانی در ماه درآمد داشته اند.

کمیسیون حقوق بشر گفته است که بیش از ۴۵ درصد قربانیان قاچاق انسان در افغانستان را دختران، ۳۸ درصد را زنان و بقیه را پسران تشکیل می دهند.
ثریا صبحرنگ گفته است که بیش ۶۰ درصد از این قربانیان بردن به مقاصد داخلی و بقیه برای بردن به مقاصد برون مرزی و از جمله پاکستان (۱۸ درصد)، ایران (۱۷ درصد) و کشورهای دیگر (۴ درصد) قاچاق می شوند.

این عضو کمیسیون حقوق بشر افزود که این قربانیان به عنوان برده در کارهای اجباری و شاق در معادن، کشتزارها، قاچاق مواد مخدر حتی و جنگهای مسلحانه و بمبگذاری های انتحاری مورد استفاده قرار می گیرند.
استفاده جنسی و خرید و فروش اعضای بدن آنها هم از دیگر اهداف قاچاقچیان انسان است. افراد قاچاق شده همچنین برای به دست آوردن پول خرید و فروش می شوند.
به گفته خانم صبحرنگ، استفاده از زور و نیرنگ در قاچاق کودکان و زنان در افغانستان به وسیله قاچاقچیان انسان معمول است. او به عنوان مثال گفت که بر اساس یکی از موارد معمول، قاچاقچیان، کودکان را با دادن یک بیسکویت مسموم کرده و آنها را ربوده اند.

خانم صبحرنگ همچنین گفت از وسائلی که در قاچاق انسان در افغانستان بیشتر استفاده شده، موترهای شیشه سیاه است. هدف از استفاده از چنین موترها، ناشناخته ماندن قربانیان آنها هنگام ربودن آنها است.
هرچند دولت افغانستان استفاده از شیشه های فیلم دار در موترها را ممنوع اعلام کرده، ولی هنوز هم هر از گاهی چنین موترها دیده می شود و یکی از موارد استفاده از این گونه موترها قاچاق انسان به وسیله آنها است.
ثریا صبحرنگ، عضو کمیسیون حقوق بشر افغانستان گفت که هدف از انجام این تحقیق، مشخص کردن ابعاد قاچاق کودکان و زنان در این کشور بوده است.

خانم صبحرنگ کار بررسی ابعاد، ریشه ها و عوامل آن را کاری پر از خطر خواند و گفت که مصاحبه کنندگان کمیسیون حقوق بشر در سفرها و مصاحبه های خود خطرهای زیادی را متحمل شدند.
کمیسیون حقوق بشر افغانستان برای کاهش قاچاق کودکان و زنان در این کشور پیشنهاد کرد که دولت این کشور به پیمان بین المللی منع قاچاق انسان بپیوندد و راهکارهای لازم را برای محدود کردن زمینه کار قاچاقچیان انسان در دست گیرد.

برخورد جدی با عوامل قاچاق انسان، توجه به آسیب پذیری افرادی که هدف قاچاق قرار می گیرند و همچنین هماهنگی افغانستان با کشورهایی که منبع یا مسیر قاچاق انسان هستند، از دیگر موارد پیشنهادی کمیسیون در این زمینه است.
به گزارش این کمیسیون، اکثریت مطلق عاملان قاچاق انسان در افغانستان تحت پیگرد قانونی قرار نمی گیرند و نویسندگان گزارش این موضوع نگران کننده خوانده اند.

در سراسر جهان بعد از قاچاق سلاح و مواد مخدر، قاچاق انسان در مرحله سوم از نظر سودآوری برای قاچاقچیان است.
در جهان حدود ۲۷ میلیون نفر از طریق قاچاق به بردگی گرفته می شوند که بیش از نیمی از آنها را نوجوانان زیر ۱۸ سال تشکیل می دهند.(بی بی سی)