حکومت افغانستان می‌گوید که اوضاع کنونی و افزایش جنگ‌ها در کشور، نتیجه تلاش‌های ناقص صلح و مشروعیت بخشیدن به طالبان بوده‌است .
اشارۀ حکومت افغانستان به توافق‌نامۀ امریکا و طالبان است که پس از یازده دور، هجده ماه گفت‌وگو به روز دهم ماه حوت سال ۱۳۹۸ هجری خورشیدی امضا شد .
اما پس از در حدود دو سال از این توافق جنگ‌ها در کشور شدت گرفته‌اند و ده ولایت و بیش از دو صد ولسوالی بدست طالبان افتاده‌اند .
وحید عمر، مشاور ارشد در امور روابط عامه و استراتژیک ریاست‌جمهوری گفت: «یک مشروعیتی گرفتند طالبان که نباید به آنان داده می‌شد به عنوان یک گروه .»
سید اکبر آغا، فرمانده پیشین طالبان نیز افزود: «این توافق‌نامه برای طالبان یک نام بسیار بزرگ داد .»
رهایی پنج‌هزار زندانی طالبان از زندان‌های حکومت افغانستان یکی از بحث بر انگیز ترین مواردی بود که امریکا و طالبان دربارۀ آن در نبود حکومت افغانستان توافق کرده بود - کاری که برای رهایی ۴۰۰ زندانی خطرناک طالبان، حکومت افغانستان لویه جرگه مشورتی را فرا خواند .
سید اسحاق گیلانی، رهبر نهضت همبستگی ملی افغانستان تصریح کرد: «زندانیان آزاد شدند ولی آتش‌بس نشد. زندانیان آزاد شدند اما صلح یک قدم هم به‌پیش نرفت .»
پس از امضای توافق‌نامه صلح میان امریکا و طالبان، واشنگتن از کاهش خشونت‌ها در افغانستان اطمینان داد، اما با گذشت زمان این روند وارونه شد و افغانستان گواه حمله‌های بی پیشینه طالبان شد .
مایک پامپیو، وزیر خارجه پیشین امریکا اظهار داشت: «اگر از طرف دیگر طالبان به وعده هایش عمل نکنند، ایالات متحده خروج مسؤولانه مشروط به شرایط را بر عهده خواهد گرفت .»
عبدالحفیظ منصور، عضو هیئت مذاکره کننده جمهوری اسلامی افغانستان نیز افزود: «خلاف قوانین خود امریکا با گروهی که در لیست سیاه است آمد به مذاکره نشست .»
اما امضای توافق نامه صلح میان امریکا و طالبان راه را برای آغاز مذاکرات میان افغانان باز کرد. مذاکرات میان افغانان به روز بیست و دوم ماه سنبله سال پار آغاز شد .
فوزیه کوفی، عضو هیئت مذاکره کننده جمهوری اسلامی افغانستان بیان داشت: «وقتی ما مذاکرات را آغاز کردیم در یک حالتی بود که طالبان از قبل قدرتمند شده بودند .»
ادارۀ جوبایدن برخلاف انتظار حکومت افغانستان خروج بی قید و شرط نیروهای امریکایی را از افغانستان اعلام کرد .
وحید عمر در این باره گفت: «تصمیم ناگهانی بود اما عکس‌العمل ما این بود که تصمیم امریکا به عنوان یک کشور مستقل تصمیم خود شان است. پس لرزه دارد .»
با اعلام خروج بی قید و شرط نیروهای امریکایی از افغانستان و ترک نیروهای امریکایی از پایگاه‌های مهم به ویژه پایگاه نظامی بگرام، طالبان حمله‌های شان را بر ولسوالی‌ها و شهرهای افغانستان شدت بخشیدند. کاری که برخلاف توافق امریکا با طالبان دانسته می‌شود .
محمد نعیم، سخن‌گوی طالبان بیان داشت: «متأسفانه روز دوم عید اعلام جنگ کردند و در روز سوم عید دوباره اعلام جنگ کردند و به این اکتفا نکردند و رفتند به پارلمان و به شدت اعلام جنگ کردند.» ادامه این جنگ‌ها روزنه نا امیدی از صلح و آواره‌گی را به روی شهروندان افغانستان گشود. عبدالطیف، آواره جنگ کندز گفت: «نتیجۀ گفت‌وگو تمامش دروغ است، دروغ است، دروغ است .»
آمارهای حکومت افغانستان نشان می‌دهند که تنها در دو ماه پسین ۱۹۰هزار خانواده در افغانستان آواره شده‌اند .