فعالان حقوق زن در افغانستان می ګویند که میګوند که وضعیت زنان نسبت به یازده سال ګذشته بهبود چندانی نه یافته است . ازیتا رفعت عضو پیشین مجلس نمایندگان و یک تن از فعالان حقوق زن ضمن ابراز مطلب فوق گفت :

«با امدن 8 مارچ و تجلیل از این روز توسط ارگان های دولتی و خصوصی اما وضعیت زنان نسبت به یازده سال گذشته بهبود چندانی نیافته و تعهدات جامعه جهانی و حکومت افغانستان نیز چندان مثمر نبوده است .»

نامبرده گفت : «با وجود سرازیر شدن کمک های جهانی در راستای بهبود وضعیت زن و احیاء حقوقشان تعداد کثیری از ارگانها به خاطر مبارزه در این راستا ایجاد شد که وضعیت زنان را چندان تغییر ی نداده است .»

وی افزود :«هر چند طی چند سال گذشته در راستای بهبود وضعیت زن مبارزات عظیمی اغاز شد که در این راستا دستاورد های خوبی مانند اشتراک زنان در پروسه ملی و انتخابات میباشد اما باز هم نتایج بدست امده خواست زنان افغان را نمی تواند مرفوع سازد.»

وی موجودیت فقر ونبود امنیت وفساد اداری را از جمله فشارهای وارد شده بر قشر زن دانسته افزود :

« با در نظر داشت مشکلات موجود در کشور بیشترین اسیب را زنان می بینند و در وضعیت کنونی زنان توقع دارند که در تصمیم گیری در رده های بالا و حضور فعالشان در عرصه حکومت داری نقش انان برجسته باشد.»

به باور این عضو پیشین مجلس نمایندگان باید در راستای حکومت داری بهتر از زنان نخبه و باصداقت استفاده گردد زیرا در پیشبرد یک جامعه تنها یک قشر نمی تواند به تنهایی زمام امور را به دست گیرد.
وی گفت تمام افراد دارای حقوق مساوی هستند و نباید دیدگاه تبعیضی و جنسیتی در کشور وجود داشته باشد و هیچ گاه به زن منحیث جنس درجه دو دیده نشود .

این مدافع حقوق زن از پرورش استعداد ها و تمرکز روی اموزش و پرورش زنان یاد نموده گفت :

«حکومت باید روی یک پالیسی منظم و جامع در راستای بیرون رفت از مشکلات پیش روی زنان فعالیت نماید زیرا زمانی که یک مادر اموزش و تحصیل کند اطفال او نیز باسواد بوده در نتیجه جامعه یک جامعه تحصیل کرده می شود .»

وی افزود در حال حاضر در انتخاب مقامات بلند پایه و کلیدی شخص رییس جمهور روی انتخاب افراد خاص تمرکز داشته که مانع بزرگی در راستای انتخاب کادر شایسته به شمار می رود .

امنه معلم در یکی از مکاتب شهر کابل ضمن تبریک 8 مارچ به تمام زنان غم دیده کشور وضعیت زنان را نسبت یه چند سال گذشته رو به بهبود دانسته به آژانس خبری وخت ګفت:

« همین که دختران اجازه تحصیل را دارند و آزادانه می توانند درس بخوانند و قادر هستند اینده کشور را به دست شان رقم بزنند که این امر به نوبه خود از جمله تغییرات در وضعیت زنان به شمار می رود .»
او میگوید در زمان طالبان زنان حق پوشیدن یک چپلی را نداشتند چه برسد درس بخوانند و یا در دفاتر دولتی کار نمایند.

وی می گوید:« خودم شوهرم را در زمان طالبان از دست دادم ودر حال حاضر نان اور فامیل هستم و اگر این همه سهولت ایجاد شده برای خانم ها نمی بود و وضعیت به شکل سابق می بود سرحد من و اولاد هایم به گدایی می رسید.»

اما خانم حبیبه دانش نماینده مردم تخار در ولسی جرگه نیز تجلیل از روز 8 مارچ را تنها یک شعار دانسته و میګوید هنوز هم در ردستگاه حکومت کسانی هستند که زن ستیز بوده و بر ضد این قشر مظلوم کار می کنند.

وی افزود بارفتن نیروهای خارجی از کشور در سال 2014 زنان تشویش دارند تا باز هم با نفوذ طالبان در بدنه حکومت اوضاع زنان به دوران سیاه طالبان مبدل نشود.

موصوف گفت با امدن دموکراسی در کشور هنوز زن مورد تجاوز, لت و کوب ,ازدواج های اجباری و هزاران مورد دیگر قرار می گیرد که زن ستیزی واضح در قوه قضائیه,مقننه و اجرائیه دیده می شود.
به باور زنان اگاه افغان تطبیق نشدن قوانین در کشور یکی از مشکلاتی است که زنان را بیشتر از همه متضرر می سازد.

دراین حال زنان افغان همچنان از جامعه جهانی میخواهند تا از زنان افغان حمایت نموده و بخاطر انکشاف زندگی زنان افغان انان را یاری نمایند .

این در حالی است که در حال حاضر سه زن در کابینه افغانستان حضور دارند، نه زن عضو شورای عالی صلح هستند، 25 در صد کرسی های پارلمان نیز به زنان اختصاص داده شده است که تعداد زیادی نیر در دفاتر مختلف در پست های گوناگون فعالیت دارند.(وخت)