مسئولان مین روبی می گویند افغانستان تا پاک شدن کامل از مین های زمینی، به حداقل ده سال وقت نیاز دارد. این هم در صورتی است که به گفته این مقامات، کمک های جهانی به برنامه مین روبی در افغانستان قطع نشود.
برخی از نهادهای مین روبی در افغانستان از این نگران هستند که خروج نیروهای ناتو از افغانستان در سال ۲۰۱۴ باعث قطع کمک های جهانی به برنامه های مین روبی شود.

افغانستان با آنکه پیشرفت های زیادی در عرصه مین روبی داشته است، اما این کشور هنوز یکی از خطرناک ترین مناطق جهان از نظر مین های ضد نفر محسوب می شود.
براساس آمار موجود، بطور اوسط، چهل نفر در افغانستان در هر ماه بر اثر انفجار مین کشته می شوند.

مین روبی، از برنامه های پر هزینه در سراسر جهان است و در افغانستان نیز، تنها در سال گذشته حدود چهل و پنج میلیون دلار در این بخش مصرف شده است.
دولت افغانستان و نهادهای مین روب می گویند، برای پاکسازی کامل این کشور از مین، به پول بیشتری نیاز خواهد بود.

افغانستان براساس پیمان اوتاوا، تعهد کرده بود که تا سال ۲۰۱۳ تمامی مین های موجود در این کشور را از بین ببرد.
اما این نگرانی همیشه در میان نهادهای مین روبی وجود داشته که با توجه به مقدار مین هایی که در افغانستان کشت شده، این کشور قادر نخواهد بود که تا سال ۲۰۱۳ این برنامه را تکمیل کند.

حالا مقام های افغان از سازمان ملل متحد خواسته اند که ده سال دیگر به افغانستان فرصت بدهد تا مین های موجود در این کشور را پاک کنند.

ابیگیل هارتلی، مسئول اداره هماهنگی امور مین روبی در سازمان ملل متحد می گوید: تصور اینکه افغانستان طی ده سال از وجود مین پاکسازی می شود، یک حس عالی است و تمامی اعضای برنامه مین روبی افغانستان متعهد هستند که به این هدف برسند.

او گفت: سازمان ملل متحد به تعهدات خود برای حمایت از امور مین روبی در افغانستان، کاملا پایبند است و ما در انتظار آخرین دهه برای پایان مشکل مین ها (در افغانستان) هستیم.

براساس آمار موجود، هم اکنون حدود ششصد و هشتاد و پنج کیلومتر مربع زمین در افغانستان آلوده با مین های منفجر ناشده است.
حدود چهارده هزار نفر در هفت نهاد مین روبی در افغانستان برای پاکسازی این مناطق کار می کنند.

پاک کردن زمین های که مین گذاری شده، در شرایطی که نا امنی ها در افغانستان کماکان ادامه دارد و در بخشهای از افغانستان عملا جنگ جریان دارد، برنامه دشواری است.(بی بی سی)