مقامات وزارت صحت عامه می گویند: یگانه شیوهء موثر در کاهش مرگ و میر مادران، تربیه قابله ها و استخدام آنها در محلات دور دست کشور می باشد.

ثریا دلیل وزیر صحت عامهء کشور می گوید: با سه شیوه یا میتود می توان در مرگ و میر مادران کاهش به عمل آورد:

« کاهش در مرگ و میر مادران از نظر پیشنهادات سازمان صحی جهان به سه شیوه امکان پذیر است. اولین و مهم ترین شیوه تربیه پرسونل و استخدام پرسونل است یعنی افراد مسلکی و افراد ماهر در حالات زایمان مادران را کمک کنند. دوم، عرضه عاجل خدمات صحی در بخش ولادی و نسایی است که خدمات عاجل ولادی به صورت غیر متمرکز برای مردم مخصوصاً خانم ها قابل دسترس باشد و سومین آن فاصله بین ولادت ها می باشد.»

فاریاب از جمله ولایاتیست که در آن یک مکتب قابلگی از سه سال بدینسو تاسیس شده و تا حال سه دوره قابله ها از آن فارغ شده اند.

قابله گوهر یکی از دختران جوانیست که از مکتب قابله گی میمنه فارغ شده و او هم اکنون در یکی از مراکز صحی در بخش قابله گی عملاً ایفای وظیفه می کند. موصوف می گوید حالا او می تواند در همه  بخش های نسایی و ولادی وظیفه انجام دهد:

« ما در بخش های ولادی و نسایی بیشتر عملی و نظری کار کردیم و خودم فعلاً به حیث قابله در یکی از کلینیک ها کار می کنم وظیفه دارم و شکر موفق هم استم.

من از کار های خود بسیار راضی استم به خاطریکه این دوره برای ما شاگردان یک دوره بسیار آموزنده بود و تمام شاگردان می توانند ازین دوره استفاده خوب کنند. یعنی حالا قابله ها می دانند که یک خانم در دورهء ولادت چی مشکلات می داشته باشد و یا یک طفل چی مشکل دارد؟ و آنها را می توانند مراقبت بکنند و حالا من خودم متکی به خود استم و می توانم یک مادر را یا یک طفل را به صورت خوب مراقبت کنم.»

با وجود تلاش های زیاد هنوز هم در محلات دور دست کشور نیاز به قابله های مسلکی بوده که خانم ثریا دلیل به این ضرورت اشاره نموده گفت:

« در افغانستان برای فعلاً ما در حدود 2800 الی 2900 قابله داریم و ما حد اقل به 6 هزار قابله نیاز داریم. یعنی فعلاً در افغانستان تعداد قابله های ما نصف است ما به این ضرورت داریم که تعداد قابله های ما دو چند شود.»

وزیر صحت عامه همچنان گفت: علت کامیابی برنامهء تربیه قابله ها سپری کردن چندین مرحلهء آموزش نظری و عملی می باشد:

« هر قابلهء ما به مدت دو سال تربیه می شود. موفقیت برنامه در دو چیز نهفته است اول این که شاگردان از ولسوالی ها انتخاب می شوند و می آیند درین جا درس می خوانند و دوم اینکه اینها نصاب را که می خوانند یک نصاب تعلیمی است که قابلیت شاگردان و مهارت های عملی آنها را بالا می برد. هر شاگرد پیش از آنکه واجد شرایط فراغت شود، باید 40 ولادت را تحت نظر استادان خود – خودش به صورت مستقل مدیریت کرده بتواند. اختلالات را مدیریت کرده بتواند ولادت ها را مدیریت کرده بتواند و همچنان برای نوزاد هم کمک های عاجل را رسانیده بتواند.»

هر چند روند تربیه قابله ها در ولایات منجمله فاریاب در حال حاضر نیز ادامه دارد، اما باشنده گان در محلات دور دست از کمبود پرسونل صحی در بخش های ولادی و نسایی شاکی هستند و این نیاز هنوز در برخی از مناطق مرفوع نشده است.(رادیو آزادی)