نیکولاس هایسم، فرستاده ویژه سازمان ملل برای افغانستان در جریان سخنرانی اش به روز سه شنبه در سازمان ملل متحد هشدار می دهد که اگر افغانستان بار دیگر فراموش شود، این کار فاجعه بارخواهد بود.

وی می گوید که جامعۀ جهانی که افغانستان نباید "چشم پوشی" کند و این کشور را فراموش کند.

نیکولاس هایسم هشدار می دهد که افغانستان هنوزهم با چالش های بیشماری روبه رو است ورسیده گی به این چالش ها نیازمند زمان وادامه پشتیبانی جامعه جهانی است.

وی می گوید که در این جا پیشرفت های بخش اقتصادی، امنیت و سیاسی صورت گرفته است و ناکامی در این بخش ها عواقب ناگوار در همۀ پروسۀ انتقال خواهد داشت.

وی در بارۀ اینکه گفته می شود که امیدواری در میان افغان کمرنگ شده، می گوید که ملت همیشه انعطاف پذیر بوده با وجود که در اوضاع نامناسب در 30 سال گذشته زندگی کرده اند.

وی افزوده است که: "در حالی که آنها انعطاف پذیر هستند، نیاز به علت برای امیدواری وجود دارد. با امیداوری، من فکر می کنم که مردم می توانند مقاومت در برابر شرایط بسیار دشوار کنند. در واقع یکی امیداری خود را مقایسه می کند که به یک سلسله عوامل وسع می نگرد که شامل حالت اقتصادی، فعالیت های دولت و تفکر در بارۀ این که همه چیز در مسیر درست روان است یا نه؟"

وی اضافه کرده است که: "دراین جا دلیلی برای نگرانی است، چیزهای بیشتر یا کمتر در مسیر است. من فکر که دقیق خواهد بود که اگر بگویم افغانستان به طرف آن ها روان است."

افغانستان در تاریخ اش بیشترین کمک را از جامعه جهانی در سیزده سال گذشته به دست آورده است، اما یکی از انتقاد های عمده این است که این همه کمک ها به گونه لازم مدیریت نشد و فساد اداری به چهره افغانستان در جهان داغ های زیادی وارد کرد، اما آیا به راستی افغانستان در سال های پیش رو هم در محراق توجه جامعه جهانی قرار خواهد داشت؟ و آیا حکومت وحدت ملی جامعه جهانی را به ادامه کمک دل گرم خواهد ساخت؟

وی گفت: "حقیقت این است که در نخست افغانستان باید به مشکلات اقتصادی خود به گونۀ جدی رسیدگی کند. این کشور باید به صورت کلی روابط نهاد های امنیتی و عملکرد های امنیتی را حفظ کند. این کشور باید از لحاظ سیاسی پیشرفت کند، البته با وجود مشکلات در داخل حکومت و چالش های که با آن روبرو است. این بسیار با اهمیت و مهم است."

به گفتۀ وی، افغانستان بیشتر یا کمتر به مشکلات رسیدگی می کند و امکان دارد تا به صورت نسبی به بسیاری آن فایق آید، اما وی گفت که فکر می کند که همه آگاه اند که اگر چیزی در یکی از آن بخش ها نادرست انجام شد، تمام شان با همدیگر یکجا خواهد شد.

در مورد امنیت، هایسم گفت که طبیعت این چالش در حال تحول است، اما باید با خاطر داشت که این اولین سال است که نیروهای افغان مسئوولیت امنیت را بر عهده گرفته اند. "پنج سال پیش، چنین چیزی برای برخی ها قابل تصور نبود. در این زمینه دستاورد های ثابت بوجود آمده است، اما ما همیشه باید واقع بین باشیم؛ افغان ها واقع بین هستند."

در مورد مسئلۀ خروج نیروهای خارجی از افغانستان، وی گفت که این کشور هنوز شاهد بیرون شدن نیروهای بین المللی نبوده است و اما بیرون شدن شهروندان خارجی را تجربه نموده است.

وی افزود: "بدون شک در اینجا یک انقباض تورم همراه با فقر قابل مشاهده اتفاق افتاده است، حتی در کابل. در سه سالی که من در کابل بوده ام، شاهد خراب شدن وضع امنیتی بوده ام. به طریقی که ما کار خود را انجام می دهیم بیشتر محدود است. ما حالا قادر به آن نیستیم تا از شبکه های اجتماعی استفاده کنیم، طوری که ما از آن استفاده می کردیم تا بتوانیم نه تنها افغان ها بل نهاد های غیر حکومتی را نیز از کار های خود آگاه بسازیم. فضای دخیل ساختن جامعه با کارکرد های ما کمرنگ شده است به خاطری که فضای امنیتی خراب شده است."

وی گفت: "این برای این آماده نشده است تا حکم هر نهاد را قبول کرد. این سازمان می خواهد تا ببیند که چیزی را که ما آماده می کنیم و چگونه آن را برای بلند بردن ظرفیت افغان ها به کار برده تا آن ها بتوانند کارکرد های خود را به پیش ببرند."

با وجود تعهدات ثابت سازمان ملل در قبال افغانستان، سوالاتی هنوز هم در مورد این که آیا دیگر کشورهای جامعۀ جهانی علاقمندی خود را در مورد افغانستان از دست می دهد یا نه.

اما هایسم گفت که وی احساس می کند که این مسئله دو بُعد دارد: "نخست، تعداد نیروهای بین المللی کم شده است. شما در مورد تعداد ماموریت های دیپلوماتیک و همچنان مسایل اقتصادی از طریق رسانه ها می بینید. امیدواری وجود دارد که کسانی که باقی مانده اند بیشتر متعهد اند و این که هنوز کارهای بسیار اند که باید انجام شوند." (طلوع نیوز)