رییس اجرایی حکومت میگوید که تفسیر و تعبیر کلام الهی، کار علمای متمکن و راسخ است و هر کس، نباید دست به این کار بزند و علما باید جلو تعبیرهای منحرفانه و تفسیرهای انحراف آمیز از قرآنکریم را بگیرند.
داکتر عبدالله عبدالله رییس اجرایی حکومت، دیروز در مراسم تجلیل و گرامیداشت از دهه نزول قرآن که از سوی وزارت حج، ارشاد و اوقاف، در کابل تدویر یافته بود، گفت که یکی از مشکلات عمدۀ دیروز جهان بشری که به مسلمانان بر میگردد، اين است که هر کسی به عجله دست به تعبیر و تفسیر میزند؛ بدون اینکه او [مفسر] فهم لغت عربی را داشته باشد.
موصوف تصریح نمود که تفسیر و تعبیر معانی قرآنکریم مسئله تازه نیست؛ زیرا در صدر اسلام «خوارج» هم با تعبیر و تفسیر از آیات قرآنکریم بر ضد خلیفه چهارم اسلام حضرت علی کرم الله وجه، قیام کردند.
به گفته او، «خوارج» اساس یک فتنۀ را گذاشتند که تا امروز مسلمانها از آثارش متاثر هستند؛ امروز به یک شکل و نحو دیگر استفاده سوء میشود.
وی گفت: «کدام تعبیر و تفسیر است که در روز جمعه در هنگام ادای نماز جمعه؛ امام مسجد را، خطیب مسجد را، مسلمانان و نمازگذاران را مورد هدف قرار بدهد، یا در شام در موقع افطار مسلمانهایی را که به خاطر خدا روزه گرفته اند و فریضه الهی را ادا کرده اند، مورد هدف قرار بدهند.»
به گفته او، امروز هم تعبیر منحرفانه و تفسیر انحراف آمیز از تعالیم دین و از کلام الهی موجب مصیبتی در قدم اول مسلمانها و در قدم دوم جامعه بشری شده است.
به باور وی،این نشست فرصتی برای علمای جید کشورفراهم نموده تا آنچه را که لازم و ضروری میدانند، برای مردم و زمامداران حکومت به حیث مسوولین امور و کارداران ارایه نمایند.
عبدالله عبدالله، ضمن قدردانی از نقش علما در تامین وحدت و یکپارچگی در میان مردم گفت که رابطه میان علما و مردم در افغانستان، یک رابطه خاص است و در ماه مبارک رمضان، این رابطه ها نزدیکتر میشود.
در همین حال فیض محمد عثمانی وزیر ارشاد، حج و اوقاف در این مراسم  گفت که پیام نشست دیروزی، درک و شناخت عمیق از مفاهیم و تعالیم والای اسلامی است که به وسیله علمای دینی کشور، پیشکش میگردد.
موصوف با اشاره به تعبیرهای نادرست از مفاهيم قرآنى افزود: «بدون شک وجود اختلال و ناهماهنگی در مقیاس اولویت ها و اختلافات عجیبی که در معیارها به وجود آمده، رهنمودهايی را که خداوند تبارک و تعالی ارشاد فرموده است، آن را برهم میزند.»
وی گفت که در صدر اسلام گروه هايی مثل «خوارج» تنها لفظ قرآن را تلاوت میکردند؛ اما به دلیل بی بهره بودن از مقاصد شریعت و از تدبر در قرآن، دست به جنایاتی میزدند.
عثمانی تصریح نمود که عملکرد گروه های در ظاهر اسلامی، متوجه میسازد که از لحاظ اخلاص و غیرت اسلامی کمبودی ندارند؛ اما از نظر علم و فهم اهداف و مقاصد شریعت و حقایق دینی نقص دارند و بهرۀ لازمی را که باید از دین میبردند، نبرده اند.