از روز جهانی "عصای سفید"، درحالی تجلیل شد که سالانه ٢٥ هزار تن در افغانستان از عدم دسترسی به خدمات صحی چشم، جنگ وعدم آگاهی از حفظ الصحۀ چشم، بینایی خود را از دست می دهند.
شاهین حسام مسوول انجمن ملی نابینایان افغانستان، دیروز در مراسمی که به این مناسبت در کابل تدویر یافته بود، گفت که تلاش ها و کوشش های جهانی، سبب شده تا آمار و ارقام افراد دارای اختلالات بینایی و افراد نابینا در سطح جهان کاهش یابد؛ اما در افغانستان برعکس روزتا روز به تعداد افراد نابینا افزوده می شود.
موصوف افزود که در افغانستان، از این روز هر ساله به منظور بررسی وضعیت نابینایان گرامی داشت به عمل می آید، تا دیده شود که مسوولین حکومتی در این راستا چه کارهايی انجام داده اند و چه چالش ها و مشکلات فرا روی این قشر وجود دارد.
او گفت آمار ارايه شده از سوی سازمان صحی جهان در سال ٢٠١١ نشان می دهد، که در جهان حدود ٢٤٦ میلیون تن، دارای اختلالات بینایی اند و ٣٩ تن دیگر کاملاً نابینا هستند.
اما وی تصریح نمود: «چندی قبل وزیر صحت عامۀ افغانستان، در مراسم افتتاح یکی از شفاخانه های چشم گفت که ٤٠٠ هزار نابینا در افغانستان وجود دارد و همه ساله ٢٥ هزار تن دیگر به افراد نابینا افزوده می شوند.»
به گفته موصوف، در جریان پانزده سال گذشته برای بهبود وضعیت زندگی نابینایان در افغانستان کارهای انجام شده؛ اما نظر به ابعاد و گستردگی مشکلات برای نابینایان، خدمات آنچنانی صورت نگرفته است.
او که خود نيز نابينا است گفت: «نابینایان از مشکلات زیادی رنج می برند؛ چنانچه که در عرصه اجتماعی، مانند سایر افراد جامعه نمی توانند آزادانه فعالیت نمایند، در عرصه فرهنگی کلمات زشت و توهین آمیز به نابینایان نسبت داده می شود و در عرصه های تعلیمی، تحصیلی و غیره نیز مشکلاتی وجود دارد.»
مهدی سلامی معاون موسسه خصوصى رهیاب، ضمن خجسته خواندن این روز گفت که تجلیل از این روز، فرصت می دهد تا وضعیت نابینایان و افراد دارای اختلالات بینایی مورد بررسی قرار گیرد.
به گفته وی، آن ها همه ساله در هماهنگی با نهادهای ملی و بین المللی، از این روز به منظور دادخواهی و دفاع از حقوق نابینایان گردهم می آیند.
استیفن کوان (Steven Kown) رييس اجرایی بنیاد بین المللی تعلیم و تغذیه، در این مراسم گفت که نابینایان مى توانند رهبران واقعی افغانستان باشند؛ چون رهبران واقعی کسانی هستند که درد و رنج مردم کشور شان را درک می کنند و می دانند که چگونه به مشکلات غلبه پیدا کنند و هم به دیگران کمک می کنند.
موصوف خطاب به نابینایان افزود: «هرگز از زندگی تان ناامید نباشید، آینده روشن است در حد توان درس بخوانید و پیش بروید و چیزهای نو بیاموزید؛ چون اندوخته های تان را کسی از شما گرفته نمی تواند و دانش تان شما را به افراد موفق و رهبران واقعی جامعه تبدیل می کند.»
او گفت که اگر نابینایان ذوق و استعدادهای خود را تبارز دهند، می توانند به دیگران کمک کنند.
وی به والدین افراد دارای اختلالات بینایی افغان گفت: «اطفال و فرزندان شما به طور منحصر به فرد شایستگی این را خواهند داشت که رهبران واقعی آیندۀ مملکت تان شوند و رسیدن به این هدف زمانی عملی خواهد شد که شما تا جایی که می توانید آن ها را کمک کنید که درس بخوانند.»
در همین حال، محمد همایون حکیمی یکتن از نابینایان که مصروف فراگیری دوره ماستری در کابل می باشد گفت که عدم آگاهی عامه از برخورد با نابینایان، عدم توجه حکومت به وضعیت زندگی نابینایان، نبود زمینه های کار، فراگیری تعلیم و تربیه، نبود کتاب های درسی و عدم پذیرش در اجتماع، از جمله بزرگترین چالش ها در برابر شان می باشد.
او گفت: «ما نابینایان در اجتماع به عنوان انسان دست دوم، انسان ناتوان، ضعیف و بار دوش اجتماع شناخته می شویم.»
وی از حکومت خواست که برای رفع این نقیصه ها، توجه بیشتر داشته باشد و از توانایی، ذهنیت و انرژی نابینایان مانند سایر افراد جامعه در همه بخش ها استفاده صورت گیرد. (پژواک)