صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

نمایشـگاه عکس سـرزمین گل‌بادام؛ روایتی از دردهای مـردم دایکندی

نمایشـگاه عکس سـرزمین گل‌بادام؛  روایتی از دردهای مـردم دایکندی

ضرب المثل معروفی میگوید" یک عکس هزار کلمه را میرساند"؛ عکسهای نمایشگاه سرزمین گلبادام نیز هر کدام هزاران قصه نگفته از محروم ترین ولایت افغانستان را روایت میکنند.
امان الله صداقت نمایشگاه عکسهایش را با عنوان" سرزمین گلبادام" در کابل برگزار کرد. این نمایشگاه روز پنجشنبه، 17 حوت، گشایش یافت و روز جمعه نیز بر روی بازدیدکنندگان باز بود.
آقای صداقت هنگام گشایش این نمایشگاه به روزنامهی «افغانستانما» گفت که تمرکز اکثر این عکسها، روی بخش معارف در ولایت دایکندی است.
او گفت: «ولایت دایکندی امنیت خوبی دارد ولی به آموزش در این ولایت توجه نشده است. اکثر مکتبهای این ولایت ساختمان ندارد و کودکان در فضای باز مشغول آموزشاند.»
این عکاس که حدود یک سال برای جمعآوری عکسها وقت گذاشته، میگوید که دانشآموزان برای رفتن به مکتب نیز با مشکلات فراوانی مواجه هستند. او گفت که اکثر شاگردان در این ولایت حدود 2 تا 3 ساعت راه را پیاده میپیمایند تا به مکتب به برسند.
نمایشگاه عکس سرزمین گلبادام با استقبال خوب شهروندان کابل مواجه شد و دهها نفر از هنرمندان، فرهنگیان، فعالان مدنی و مقامات حکومتی، در روز اول نمایش از آن بازدید کردند.
عبدالله حبیبزی، سرپرست شهرداری کابل هنگام بازدید از این نمایشگاه به روزنامهی افغانستانما گفت که درد و رنج مردم دایکندی در این نمایشگاه محسوس است.
آقای حبیبزی افزود که این عکسها نشان میدهد که به بخش معارف در ولایت دایکندی توجه لازم صورت نگرفته و همچنین این ولایت از بازسازی و توسعه محروم بوده است.
زکریا صفری، عکاس و یکی از بازدیدکنندگان نمایشگاه نیز گفت که در این عکسها فقر و توسعه نیافتگی به وضوح دیده میشود اما از سوی دیگر نشان دهند عزم و اراده قوی مردم دایکندی برای آموزش و تعلیم است. به گفته آقای صفری، با وجود اینکه در ولایت دایکندی مکتب معیاری برای شاگردان وجود ندارد، اما کودکان دایکندی با علاقه و شوق در فضای باز درس میخوانند.
به باور این عکاس جوان، این نمایشگاه عکس میتواند وضعیت دایکندی را به خوبی برای مقامات دولتی روایت کند تا در بودجه سالهای آینده برای توسعه و دسترسی کودکان این ولایت به آموزش، توجه بیشتر کنند.
زهرا یگانه از برگزارکنندگان این نمایشگاه نیز گفت که یکی از اهداف این نمایشگاه این است که باید به ولایت دایکندی توجه شود، مردم این ولایت حق دارند که مکتب و سرک داشته باشند.
خانم یگانه اضافه کرد که این نمایشگاه به مسئولان میگوید که در اختصاص بودجه و توسعه ولایتهای کشور عادلانه رفتار کنند. او همچنین تصریح کرد که برگزاری چنین نمایشگاههایی میتواند در تبادل فرهنگی نقش مهمی را ایفا کند.
بازدیدکنندگان در حالی از فقر و کم توجهی به ولایت دایکندی سخن میزدند که در بودجه سال مالی 1397 خورشیدی نیز توجه چندانی به ولایت دایکندی نشده است. بودجه سال مالی 97 نیز مورد انتقاد شهروندان دایکندی بود اما دولت تغییری در سند بودجه نیاورد.
امیر فولادی مسئول بخش توسعهای بنیاد آغاخان اما خواهان معرفی بیشتر این ولایت به دونرهای بینالمللی و ادارات مرکزی شد.
آقای فولادی افزود، دایکندی ظرفیتهای فراوانی برای توسعه دارد به شرطی که دولت در قسمت سرک سازی و ارتباط آن با دنیای خارج توجه کند. به باور او بادام دایکندی میتواند جایگاه خوبی را در بازار جهانی پیدا کند.
این نمایشگاه با حمایت مالی بنیاد اندیشه، ناروی در کابل، نهاد خانه سبز و  موسسۀ چشم سوم، برگزار شده بود.
عکس؛ متن پیشتاز
 سخنرانان در مراسم افتتاح نمایشگاه سرزمین گل بادام با تمجید از هنر عکاسی گفتند که عکس میتواند با سرعت زیاد و راحتتر پیام را به مخاطب برساند.
حسین حیدربیگی، مدیر مسئول نشریه ادبیات معاصر بنیاد اندیشه، عکس را نوعی متن مینیمالیستی خواند و گفت که هنر عکاسی در دورۀ پس از طالبان از مقولۀ متن پیشی گرفته و خود تبدیل به متن پیشتاز شده است. او همچنین اضافه کرد که عکس میتواند درد و رنج مردم را سریعتر برخلاف متن انتقال دهد.
آقای حیدربیگی در قسمتی دیگر سخنانش از هنر عکاسی انتقاد کرد و افزود، هر چند هنر عکاسی در سالهای پساطالبان موفق و بالندهتر بوده ولی عکاسان فقط به جنبه هنری عکس توجه میکنند و به جنبه نظری توجهی ندارند.
او نبود مراکز اکادمیک و علمی در زمینهی هنر عکاسی و نبود اساتید حرفهای در زمینۀ عکس را از مشکلهای اصلی فراروی عکاسی عنوان کرد.
بسیاری از کارشناسان نیز بر این باورند که فتوژورنالیسم (عکاسی خبری) یکی از بهترین ابزارهای ارتباط جمعی است؛ زیرا نوشتن و صحبت کردن هر دو مستلزم دانش زبان خاصی است، ولی تصویر را هر کسی میتواند درک کند.
به باور کارشناسان، حالات چهره، احساسات، حرکات بدن، ژستها، کادربندی و حتی نور و سایه همگی میتوانند همانند کلمات داستانی را نقل کنند.