ده‌ها بانوی کابلی مسیر لیسه حبیبیه تا قصر دارالامان را در میان زخم‌ زبان و چشم‌های سرگردان مردان، رکاب زدند تا شعار تساوی جنسیتی سردهند.
این بانوان که اکثر دختران نوجوان بودند، با شعار «پرواز برای صلح» خود را به کاخ دارالامان رساندند تا بگویند که زنان نیز همانند مردان حق انتخاب دارند.
این برنامه از طرف کانون اجتماعی-فرهنگی نسل نوین روز پنج‌شنبه 24 حوت در کابل برگزار شد.
زهرا نظری مدیر مسئول کانون نسل نوین بعد از ختم برنامه، گفت، هدف ما برابری جنسیتی در جامعه و ترویج فرهنگ بایسکل سواری برای بانوان است.
خانم نظری افزود: "زنان حق انتخاب وسیله ترانسپورتی را دارند که می‌خواهد به موتر سفر‌کند یا با بایسکل. وقتی یک مرد می‌تواند برای رفت آمد از بایسکل به عنوان وسیله ترانسپورتی استفاده کند یک زن هم این حق را دارد و این غیر منطقی نیست. در کشورهای دیگر بایسکل سواری دختران یک امرعادی است اما در جامعه ما مردم نسبت به بایسکل سواری دختران افکار منفی دارند."
شکستن این تابو، نیازمند قربانی‌های فراوانی است؛ دختران وقتی از میان انبوه جمعیت سرک دارالامان به سمت کاخ می ‎رفتند با "بذله‌گویی" و "پرزه‌ "های فراوانی مواجه می‌شدند.
ناظران چنان نگاه عمیقی به این دختران داشتند که گویا یک موجود فضایی دیده‌اند، برخی از آنان با انگشت‌شان به سوژه‌ای خاص اشاره می‌کردند و می‌خندیدند.
نرگس، یکی از این بایسکل سواران به روزنامه‌ی «افغانستان‌ما» گفت که اگر اکنون ما که در این سرک راه می‌رویم مدیون ایثار یک عده‌ای دیگر هستیم؛ آنان خود را قربانی کردند تا ما باشیم. او اضافه کرد، اکنون وظیفه ماست که ایثارگری کنیم تا نسل‌های آینده‌ی ما، به خصوص بانوان از حقوق برابر با مردان برخوردار باشد.
این فعال مدنی همچنین علاوه کرد: برنامه امروز ما برای صلح نیز بود، ما خواستار صلح در کشور هستیم. کسانی‌ که امروز در برابر نیروهای امنیتی می‌جنگند، بیایند به روند صلح بپیوندند چون جنگ سودی ندارد. مخالفان مسلح دولت با مردم افغانستان دست به دست هم دهند تا آسودگی و رفاه در کشور تأمین شود."
کاغذپران‌های پیام رسان
اشتراک‌کنندگان بعد از ختم برنامه‌ی بایسکل سواری، در محوطه‌ی کاخ دارالامان ده‌ها "کاغذپران" رنگارنگ را به پرواز درآوردند که روی آنها از صلح و برابری نوشته شده بود.
مرسل هر چند نتوانسته بود کاغذپران خود را به هوا بفرستد، اما گفت که ما می‌خواهیم این کاغذپران را به هوا بفرستیم و آزاد کنیم تا پیام ما به دیگر شهروندان برسد.
او روی کاغذپران خود با خط دٌرشت صلح نوشته بود و در قسمتی دیگر از مزایای صلح برای شهروندان گفته بود.
حدود یک سال پیش یک شهروند کابلی عریضه‌ای را توسط یک کاغذپران به هوا فرستاده بود تا به دست رئیس جمهوری برسد اما این کاغذپران در کاخ سپیدار و به دست رئیس اجراییه رسید. رئیس اجراییه وعده داده بود که این نامه را به رئیس جمهوری برساند.
نرگس، یکی دیگر از اشتراک‌کنندگان این حرکت نمادین نیز گفت که جنگ و خشونت برای هیچ یک از طرف‌های درگیر، سودی ندارد، از این‌رو باید برای صلح و آبادانی وطن، دست در دست هم داد و به آشتی لبیک گفت.
این کاغذپران‌ها در مکانی به پرواز در آمدند که جای جای آن زخم‌های کهنه‌ای از جنگ‌های چهار دهه‌ی اخیر دارد. جنگ‌هایی که باعث شد، میلیون‌ها تن آواره و صدها هزار تن دیگر کشته شوند و از سوی دیگر گروه‌های افراطی رشد کنند؛ گروه‌هایی که با آمدنشان تمامی حقوق زنان را سلب کردند و حتی مخالف تحصیل و آموزش زنان بودند.