وزارت ترانسپورت اعلام کرده است که تا سه ماه دیگر برای حل مشکل ترانسپورت زنان در کابل، پایتخت، رانندگان زن با ملی‌بس‌های اختصاصی برای زنان به جاده‌های کابل بر می‌گردند.
شهروندان کابل با رانندگان زن ملی‌بس‌های شهری بیگانه نیستند. قبل از پیروزی مجاهدین در سال ۱۳۷۱ شمار زیادی از رانندگان ملی‌بس‌های برقی شهر کابل زن بودند.
محمد حمید طهماسی، وزیر ترانسپورت، به بی‌بی‌سی گفته که این وزارتخانه با کمک یک نهاد غیر دولتی ۲۰ راننده زن را برای این ملی‌بس‌ها آموزش داده و هدف از این کار رسیدگی به مشکلات ترانسپورت زنان در شهر کابل است.
به گفته آقای طهماسی این ملی‌بس‌ها فقط مسافران زن را در سطح شهر جابجا خواهند کرد.
تاکنون وعده‌های زیادی درباره حل بحران ترافیک شهر کابل داده شده است. سال گذشته شهرداری کابل وعده ساخت اولین خط مترو بس را در کابل داده بوده که تاکنون عملی نشده است.
اکنون شهر کابل فاقد سیستم حمل و نقل شهری است. صدها ملی‌بس که در دو دهه گذشته و بعد از سقوط گروه طالبان به کشور اهدا شده بود اغلب به دلیل استفاده نادرست و عدم مراقبت لازم از کار افتاده‌اند.
آقای طهماسی می‌گوید که بعد از رسیدگی به وضعیت ترانسپورت زنان، این وزارت در نظر دارد تا سیستم ترانسپورت منظم را برای دانشجویان افغان ایجاد کند، به دلیل اینکه وضعیت اقتصادی آنها در زمان تحصیل مناسب نیست.
او گفت که قرار است ملی‌بس‌های جدید در چهار سمت کابل در حرکت باشند و دانشجویان را به مراکز آموزش عالی برساند و کمترین میزان کرایه از آنها دریافت خواهد شد.
به گفته آقای طهماسی وزارت ترانسپورت به خاطر حل مشکل خدمات شهری، ۶۰۰ بس شهری را وارد ناوگان ترانسپورتی کابل خواهد کرد و از شهروندان کابل می‌خواهد که با استفاده درست از این ملی‌بس‌ها به دولت کمک کنند.
شبکه خدمات ترانسپورت شهری کابل در سال ۱۳۵۴ در زمان ریاست جمهوری محمد داوود ایجاد شد. پیش از شروع جنگ‌های داخلی، شبکه "ملی‌بس" تنها در کابل حدود یک هزار و ۶۰۰ ملی‌بس داشت.
بعدا حدود ۱۵۰ ملی‌بس‌ برقی هم به شبکه ترانسپورت شهری افزوده شد که رانندگان بیشتر آنها زنان بودند.
در دوران جنگ‌های داخلی، شمار زیادی از ملی‌بس‌های مربوط به شرکت دولتی ملی‌بس صدمه دیدند و این شبکه تقریبا از کار افتاد.
بعد از سقوط گروه طالبان و در طول ده سال گذشته بیش از یک هزار دستگاه ملی‌بس شهری از کشور‌های هند، جاپان، ایران و پاکستان به این بخش کمک شد. اما این کمک نتوانست که ناوگان شهر کابل را دوباره به حرکت در آورد.
چند سال قبل شمار زیادی این ملی‌بس‌ها به عنوان آهن پاره فروخته شده و حدود ۸۰۰ ملی‌بس دیگر نیز در پارکینگ‌های شرکت ملی‌بس زمین‌گیر شده‌اند. به گفته مسئولان بیشتر این ملی‌بس‌ها به دلیل اینکه نیاز به تعمیر دارند از حرکت بازمانده‌اند.