محصلان و استادان دارالمعلمین سید جمال الدین که از ماه ها به اين سو خواستار ارتقاى اين نهاد به دانشگاه مى باشند، دیروز قصد راهپيمايى و برافراشتن خيمه تحصن مقابل رياست جمهوری را داشتند؛ اما از سوى پوليس به آنها اجازه داده نشد.
حدود ۳۰۰ تن از محصلان و ۱۷۰ تن از استادان دارالمعلمین دولتی سیدجمال الدین در کابل، از ماه ثور سال روان به این سو، در اعتراض به خودداری وزارت تحصیلات عالی از ارتقاى این نهاد به دانشگاه، دست به اعتصاب درسی زده اند.
قرار بود که این معترضان، دیروز از دارالمعلمين سید جمال‌ الدین تا ارگ ریاست جمهوری راهپیمایی وخيمۀ تحصن برپا کنند؛ اما نیروهای امنیتی اجازۀ این کار را برای ‌شان نداده و دروازه ها را به روی محصلان و استادان بستند و سر انجام با بیرون شدن از محوطه حصارشده، خود را تا مقابل وزارت تحصیلات عالی رساندند و بر خواسته های خویش تاکید کردند.
اقلیما الکوزی یکی از استادان معترض دارالمعلمین سید جمال الدین، به پژواک گفته که: «امروز صدها تن از استادان و محصلین این نهاد قصد داشتند که از دارالمعلمین تا ارگ راهپیمایی کنند و خیمه تحصن را در مقابل ارگ برپا کنند؛ اما از سوی مسئولین امنیتی اجازه داده نشد.»
وی افزوده که طرح ارتقای سید جمال الدین به دانشگاه، با درنظرداشت امکانات و ظرفیت این نهاد آموزشی به وزارت تحصیلات عالی و ریاست جمهوری ارائه شده؛ اما هفت ماه می شود که اداره امور و وزارت تحصیلات عالی، به بهانه های مختلف به طرح پاسخ نداده اند.
او گفته که سال گذشته، طرح ارتقای «دارالمعلمین سید جمال‌ الدین» به «دانشگاه تربیه‌ معلم سید جمال ‌الدین» را به شورای وزیران پیشنهاد کردند و آن طرح از سوی شورای وزیران پذیرفته شد؛ اما وزارت معارف آن را نپذیرفت.
دینارگل سهاند یکی دیگر از استادان معترض گفته که این نهاد، تمامی معیارها برای ارتقا را دارد و هیچ دلیلی وجود ندارد که مانع ارتقای آن شوند.
او گفت: «هفت ماه است که ما این جا اعتراض کردیم و هر بار حکومت و مسئولان، مانع اعتراض و راهیپمایی ما می شوند؛ اما این بار ما می خواهیم تا پیام خود را مستقیم به رئیس جمهور برسانیم.»
وی افزود که دارالمعلین سید جمال‌ الدین، با تمام معیارهای وزارت تحصیلات عالی برابری می ‌کند و هیچ مانعی وجود ندارد که به دانشگاه ارتقا نکند.
به گفته موصوف، ۵۰ درصد استادان این نهاد اکادمیک، سند ماستری دارند که اوسط نمرات ‌شان هم بالاتر از ۷۵ درصد می باشد.
او افزود که ارتقای اين نهاد، ازضرورت هاى زمان و متناسب به تقاضاى محصلین مى باشد و اين نهاد، با داشتن استادان مجرب با تحصيلات عالی به درجه های ليسانس و ماستری، داشتن مکان مناسب و تمام ظرفيت ها، حق دانشگاه شدن را دارد.
از سویی هم شماری از محصلان می ‌گویند از آن جایی که ظرفیت آموزشی در حال رشد است، آنان هم می ‌خواهند که از این نهاد تحصیلی به درجه لیسانس فارغ شوند.
فتانه احمدی یکی تن از محصلین معترض گفته که: «چهارده پاس برای نیازمندی کنونی بازار تحصیلی کافی نیست، ما می خواهیم که لیسانس و بالاتر از آن تحصیلات داشته باشیم و مطابق قانون حکومت مکلف است تا این زمینه را مساعد سازد.»
او افزوده، تا زمانی که به خواسته ‌های شان رسیدگی صورت نگیرد، به صنوف درسی باز نمی‌ گردند.
او گفته که«بسته کردن دروازه ها و اجازه ندادن به محصلین نشان داد که امروز ما یک بار دیگر تابوت دموکراسی را در دروازه های سید جمال الدین دفن کردیم.»
به گفته وی، اگر مظاهره شان سیاسی می بود و از سوی یک حزب، تنظیم یا کشوری حمایت می شد، با آنان چنین رفتار نمی شد؛ اما حکومت با شهروندانش برخورد دوگانه می کند و کسانی که واقعا از حق مدنی شان استفاده می کنند، برای آنان اجازه دادخواهی و اعتراض داده نمی شود.