صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

ضرورت صلح و توسعه انسانی در افغانستان

ضرورت صلح و توسعه انسانی در افغانستان

صلح، ثبات و امنیت دائمی از نیازهای فطری انسانها محسوب شده است و تجربه عینی همه کشورهای جهان نیز نشاندهنده آن است که بدون صلح و ثبات هرگز نمی توان به رفاه، آسایش، آرامش، رشد و توسعه انسانی در جامعه دست یافت. لذا ضرورت صلح و ثبات در جوامع انسانی از اهمیت خاص برخوردار بوده و به هیچ وجه  قابل تردید نیست. در افغانستان مسئله صلح و امنیت جنبه رؤیایی بخود گرفته و به یک آرزویی  دیرینه و دست نیافتنی تبدیل شده است. دلیل آن این است که اقوام ساکن در این کشور مدام گرفتار جنگهای خانمانسوز، نفاقهای ویرانگر و نزاع های گوناگون و بی حاصل بوده اند و نسبت به همدیگر از هیچ ظلم و ستمی ابا و امتناع نکرده اند و تمام انگیزه ها و نیت ها بر حذف دیگری و ضايع ساختن حقوق يكديگر بنا یافته است. از همین رو انواع گوناگون بیعدالتیها و تبعیض در عرصه های مختلف و در چهره های گوناگون نمایان شده است بدون شک نجات و رهایی از این مشکلات و معضلات، نیازمند تلاشهای مشترک بوده و مبارزه همگانی و همدلی همه اقوام را می طلبد. همه ای افراد مسولیت دارند که نسبت  به صلح  و ثبات فکر نموده و باورمند باشند و برای تحقق آن از هیچ تلاشی دریغ نورزند و از همه راهها و ابزار های مؤثر قانونی در راستای آوردن صلح و امنیت استفاده نمایند تا بدنبال آن زمینه توسعه انسانی و ثبات دایمی فراهم شود. البته کارآمد ترین رویه برای دست یابی به  ثبات، امنیت، صلح دایمی وتوسعه انسانی، داشتن نگاه انسانی و اعتقاد به کرامت ذاتی انسانهاست، انسانیت وجه مشترک همه افراد بشر است وهیچ پدیده وعنصر دیگری نمی تواند این نقطه مشترک را از آدم ها بگیرد که مهمترین اثرش رفع انواع گوناگون خشونت، تبعیض و بی عدالتی در جامعه بوده و راه رفتن به سوی صلح و عدالت اجتماعی است. برای ترویج فرهنگ صلح آمیز در جامعه و دستیابی به صلح پایدار و ثبات دوامدار، در این راستا در نظر گرفتن نقش و جایگاه حقوق و آزادی های عمومی افراد که در قانون اساسی به رسمیت شناخته شده است  و استفاده مناسب از آنها لازم و حتمی است. حقوق و آزادی های عمومی، از مهم ترین بخشهای قانون اساسی و از بنیادی ترین حقوق مردم به شمار می رود. صلح دوامدار و دایمی در افغانستان باید تضمین کننده ارزشهای حقوق بشری و تامین کننده آزادی های عمومی افراد باشد.
بنا براین، غفلت از این نوع حقوق و ارزشها و نادیده گرفتن این نوع آزادی ها در پروسه صلح به معنی عدم اعتقاد و باور به صلح و ثبات دایمی است. صلحی که فاقد معیارهای انسانی و قانونی باشد هیچ جایگاهی در افکار عمومی و جامعه نداشته و برای مردم این سرزمین قابل قبول نخواهد بود. تمام انتظارات و توقعات مردم از آوردن صلح این است که بتوانند در یک فضایی صلح آمیز و آرام و توام بااحترام متقابل زندگی نمایند و زمینه فراهم شود تا همه اقوام وقبایل در کنارهم نفس بکشند.  پس ما نیازمند یک چنین صلح هستیم و بدنبال صلح واقعی که تضمین کننده امنیت و توسعه انسانی باشد. فقدان صلح فراگیر در جامعه باعث گسترش نفاق، نا امنی، خشونت  و فاصله گرفتن از توسعه انسانی است و به هر میزان که  جامعه از این نوع توسعه فاصله داشته باشد به همان میزان درگیر جنگ وخشونت و از هم گسیختن شیرازه های صلح خواهد بود. واضح است که توسعه با جنگ و نا امنی به دست نخواهد آمد و در نبود توسعه و عناصر تشکیل دهنده توسعه، صلح حقیقی و امنیت دایمی تامین نخواهد شد.
بنا بر این، همه افراد این جامعه به لحاظ درد، درک و حس مشترک انسانی، رسالت بزرگی را برای تامین امنیت، و آوردن صلح دائمی در افغانستان را دارند. علاوه بر تاکید بر حفظ ارزشهای حقوق بشری و آزادیهای عمومی لازم است که همه اقوام در جریان صلح، مشترکات خود را درک نموده و مدام روی آنها تاکید ورزند تا زود تر به صلح، ثبات و توسعه انسانی دست یابند. همچنین ترک افراط گرایی و تندروی های مذهبی، قومی وسیاسی و روی آوردن در مسیر اعتدال برای رسیدن به صلح پایدار و توسعه انسانی مؤثر بوده و نتیجه بخش خواهد بود.