در این روزها  شاه بیت سخنان برخی گروه‌ها و شخصیت‌ها صلح خواهی است و هرگونه انتقاد از روند فعلی پروسه صلح را مانع تراشی در جهت به سرانجام رسیدن مذاکرات صلح تلقی می‌کند و به طور مشخص دولت افغانستان را متهم می‌سازد که برای حفظ و تداوم قدرت خویش در روند مذاکرات کارشکنی می‌کند. به راستی کسانی که امروز داعیه دار صلح طلبی شده است باور دارند که روند فعلی مذاکرات صلح به یک صلح عادلانه و دوام دار منتج می‌شود؟
 واقعیت این است که گروه‌ها و شخصیت‌های سیاسی که امروز کشور به کشور به دنبال هیئت مذاکره کننده طالبان راه افتاده است، به خوبی می‌داند که روند پروسه صلح درمسیر درست پیش نمی‌رود و نشست مسکو که این روزها به میزبانی روسیه با اشتراک نمایندگان طالبان و برخی شخصیت‌ها و رهبران احزاب سیاسی و جهادی برگزار می‌شود، حرکتی است در جهت مشروعیت بخشی به گروه طالبان، بالا بردن قدرت چانه زنی آن‌ها در مذاکرات صلح و تضعیف دولت افغانستان. نمایندگان طالبان در مذاکرات صلح به دنبال تغییر قانون اساسی و انحلال اردوی ملی افغانستان از درون این نشست‌ها است و این دیدگاهش را پیش از اشتراک در نشست مسکو به وضاحت مطرح ساختند. 
مهم ترین دلیل وانگیزه کسانی که این روزها از مذاکرات صلح ذوق زده شده است و از به سر انجام رسیدن پروسه صلح به هر قیمتی استقبال می‌کند این است که آن‌ها احساس می‌کنند در این روند هرچند منافع ملی قربانی می شود و لی منافع شخصی و باندی آن ها تأمین خواهد شد.
برخی سیاست بازان که سال‌ها به نام حزب، قوم و مذهب بر جان و مال مردم مسلط بوده اند، از شیفتگی منافع فردی و گروهی فراموش کرده است که منافع ملی، پایداری، ثبات کشور مقدم بر منافع فری و باندی است. با کمال تأسف باید اذعان کنیم که در طول تاریخ این کشور عامل بحران و کشمکش ها چنین سیاست‌ورزانی بوده اند که منافع فردی و گروهی آن ها بر منافع ملی کشور اولویت داشته اند و برای رسیدن به اقتدار و صلح و ثبات درکشور ضرورت به یک اقدام جدی است و اینکه افرادی که برای تحقق منافع فردی و گروهی، منافع ملی را تخریب می‌کنند باید هزینه‌های گزاف بپردازند و افرادی که در جهت تحقق منافع ملی تلاش می‌کنند حمایت و به آن‌ها در جهت خدمتگذاری میدان داده شود.
 بنابراین برای بیرون رفت از وضعیت فعلی که وحدت و همگرای مردم افغانستان هدف قرار گرفته است و دشمنان ثبات و اقتدار کشور از تمام ترفندها در جهت ایجاداختلاف و دودستگی استفاده می‌کند، دولت افغانستان برای حل مسایل برخی مسایل که سبب تنش و منازعه شده است با جریان‌ها وشخصیت‌های سیاسی کشور وارد گفتگو و مشوره شود و اگر دولت بخواهد در مذاکرات صلح قدرتمندانه ظاهر شود می‌بایست در جهت حل اختلافات داخلی اقدام نماید و تمام طرف‌هايي كه با همديگر چه بر سر مواضع سياسي و چه بر سر قدرت اختلاف دارند، می‌توانند با گفتگو بر سر منافع ملی به تفاهم برسد.
 از طرف دیگر دولت افغانستان برای جهت دهی افکار عمومی می بایست و اقعیت‌های که پشت پرده مذاکرات صلح و جود دارد با مردم افغانستان شریک کند و به کسانی که برای رسیدن به منافع باندی و شخصی با منافع کلان کشور خیانت می‌کند و زمینه قدرت و چانه زنی را برای دشمنان ملت فراهم می‌سازد اجازه ندهد که با روش‌های مختلف افکار عمومی‌به انحراف بکشاند.
 مردم افغانستان جنایت‌های بی شماری طالبان یادشان نرفته است و می‌داند که چه خسارت‌های را از ناحیه این گروه تررویستی متحمل شده است؛ از این رو هرگونه حرکتی در جهت تطهیر و تأمین منافع این گروه تروریستی از نظر مردم ا فغانستان جرم تلقی می‌شود.
 هیچ کس حاضر نیست برای رسیدن به صلح تمام ارزش‌های که در طول ۱۷ سال به دست آمده است قربانی شود و اردوی ملی افغانستان که امروز خارچشم دشمنان است به خاطر رسیدن به صلح منحل گردد. دولت افغانستان برای پاسداری از ارزش‌های مندرج در قانون اساسی در مقابل روند فعلی پروسه صلح موضع گرفته است و باور دارد که روند فعلی پروسه صلح به یک صلح پایدار منتج نمی‌شود و صلح که زمینه فراموشی ارزشهای مندرج در قانون اساسی شود افکار عمومی‌را نمی‌تواند متقاعد کند. بنابراین هر افغان مسئولیت دارند که اجازه ندهد منافع ملی قربانی بازی های باندهای قدرت گردد که فقط به منافع شخصی و باندی و خانوادگی خویش می اندیشد.