صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

مدح تاریخ نثار مزاری

 مدح تاریخ نثار مزاری نویسنده :عبدالمجید مجیدی

مزاری که از دار دنیا، جز یک نمد پشمی، چیزی نداشت؛ ولی اندیشههای بلند و بزرگ انسانی را در سر میپروراند. او وارث رنج و درد تاریخی یک ملت لگد مال شده بود؛ اما به شهادت تاریخ، هیچ سیاستمداری به اندازه او بر وحدت ملّی، برادری اقوام و پرهیز از خشونت اصرار نکرده است.
مزاری از ظلم و بیعدالتی حکام تاریخ شکوهها داشت؛ اما نادیده انگاری و تحقیر مردمش توسط احزاب هفتگانه پیشاور نشین را غیر قابل تحمل دانست. او در عین حال که بر حق مشارکت عادلانه تمام اقوام و اقشار اجتماعی پای فشرد، وحدت ملّی را نیز یک اصل خدشه ناپذیر معرفی کرد. او از افتخار خود و مردمش این را عنوان میکرد که برای اولین بار در تاریخ افغانستان، وحدت ملّی را ما مطرح کردهایم و طرح و ابتکار معاهده جبلالسراج به عنوان ممثل وحدت ملّی از ما بوده است. او تاکید داشت که حق خواهی به معنای دشمنی با اقوام دیگر نیست و دشمنی بین اقوام در افغانستان فاجعه بزرگی است و هر کسی که در این راستا گامی بردارد یا سخنی بگوید، خاین ملّی است.
مزاری ریشه تمام بدبختیهای افغانستان را زیاده خواهیها و عدم تحمل همدیگر تشخیص داده و تنها راه حل آن را نیز مشارکت عادلانه تمام اقشار میدانست. او عمیقاً به حق تعین سرنوشت مردم باور داشت و حتی پیش از سقوط حکومت داکتر نجیب، طرح انتخابات نوشت و بر خلاف مفکورههای دیگر احزاب جهادی، بر حق رأی زنان تاکید میورزید.
سالها گذشت، تا افغانها، اندیشههای او را درک کرده و زبان به مدح او بگشایند و با اینکار، در حقیقت، دین تاریخ را به او اداء نمایند.
شهادت او هرچند برای پیروانش تلخ و ناگوار بود؛ ولی مرگ در بستر بیماری، برای او حقیقتاً کوچک و نا زیبا بود. سرنوشت او این بود که مرگش هم مانند زندگیش، شورآفرین و حیات بخش باشد.
پایان تأسفبار زندگی او، همه را تکان داد و یک ملت را به خیزش و حرکت آورد. طرفه آنکه، از همه بیشتر دشمانانش پیشمان شد. با شهادت او پروندهای گشوده شد که جز رسوایی و برملا ساختن چهره واقعی دشمنانش سودی دیگری برای آنان نداشت.
مزاری را چه باک که در زندگی خود کمتر مدح شد یا با او مخالفت کردند و جنگیدند؛ اما بعد مرگش دوست و دشمن اعتراف دارند که او مسیر تاریخ افغانستان را عوض کرد و اندیشههای او، برای امروز و فردای افغانستان، الگو و سرمشقی مفید و سازنده است. بعد از بیست چهار سال، سومین برنامه گرامی داشت و سالیاد شهادتش، در ارگ ریاست جمهوری دایر میگردد. مراسم نیکو داشتی که با حضور بزرگان اقوام و مقامات دولتی، دایر گردیده بود تماماً از تلویزیون ملّی پخش و به خانههای مردم راه مییابد. آری، سر حقیقت و عظمت «انسانی اندیشدن» همین است که دیر یا زود، همه در مقابل آن خضوع خواهد کرد از این رو طبیعی است که تاریخ به مدح مزاری میرود و برای اعصار و قرون متمادی از آن به نیکی یاد خواهد کرد.
عبرت و پیام تاریخ همین است که مزاری زنده تر از هر زنده دیگر است و در سراسر جهان اندیشههای او بیشتر و بیشتر، تکثیر و بازخوانی میشود. به قول شاعر که:
هر روز، چشمهاي مرا، میزنی کلید
 هر لحظه، در برابر من، میشوي شهید
هر روز، تکه، تکه، شده تازه میشوي
 در خلق، بیش و بیشتر، آوازه میشوي!