نشانه‌های ناشی از پیچیدگی تازه نتایج انتخابات پارلمانی کم کم نمایان می‌شود. بیش از بیست روز از معرفی کمیشنران تازه نفس گذشت، اما از نتایج نهایی انتخابات پارلمانی خبری نیست. سکوت معنادار نهادهای انتخاباتی، نشان از پچیدگی اوضاع در حوزه کاروزار بررسی دوسیه های انتخابات پارلمانی دارد. هنوز زود است تا قضاوت شود که شکستگی کار در کجا است؛ آیا رهبران تازه، مسیر باتلاقی رهروان گذشته را گرفته اند یا مسیر کج کرده و راه بیرون رفت از باتلاق را؟
اوضاع زمانی پچیده  به نظر می‌آید که مسؤلان کمیسیون‌های انتخاباتی، قادر نیستند تا از تاریخ دقیق ختم پروسه نتایج انتخابات پارلمانی معلومات ارائه کنند. هفته گذشته از احتمال اعلام نتایج تا بیست روز دیگر توسط مسؤلان این نهاد گفته شد. محمدقاسم الیاسی، دبیر و کمیشنر کمیسیون شکایات انتخاباتی روز گذشته دوباره از کلمه احتمال کار گرفت و اظهار امید کرد تا در زمان وعده داده شده، نتایج انتخابات پارلمانی نهایی شود. استعمال کلمه" احتمال" در این کمیسیون‌ها تازگی ندارد؛ کلید واژه‌ایست که در پس هر ندانم کارهای این کمیسیون‌ها از گذشته تاحال به کار رفته است. افزو بر آن، این احتمالات، یک چیز را قطعی می‌سازد که کمیشنران تازه‌ی کمیسیون‌های انتخاباتی، تاهنوز راه بیرون رفت از بن بستی که کمیشنران گذشته را از دور خارج کرد، یافت نکرده اند. هرچند که از همان روز نخست معرفی این مسؤلان به دلیل کم تجربگی بیشتر اعضای شان، نگرانی‌ها از پیش آمد وضعیت کنونی در رسانه‌ها مطرح بود.
با این وجود چه می‌تواند کرد؟
این سؤال از یک شخص و چند نفر مسؤل در نهاد انتخاباتی نیست؛ این سؤال جنبه ملی دارد زیرا این پروسه نو پا نباید تحت شرایط منافع افراد معدود آسیب ببیند.
بحران انتخاباتی برای نخستین بار، پس از به بن بست خوردن نتایج انتخابات کابل رسانه ای شد. موضوعی که هنوز باقیست. اقای الیاسی از مشکلات سخت حوزه انتخاباتی کابل به رسانه ها سخن گفت، بطوریکه نتایج تمام ولایات اعلام خواهد شد، بجز کابل. باید فراموشکننکنیم که این نتایج کابل بود که کمیشنران گذشته را دچار سرنوشت کنونی کرد. کمیشنران پیشین کمیسیون‌های انتخاباتی در بیست‌وسوم ماه دلو دقیقاً به آن دلیل کنار زده شدند که نتوانستند از بن بست موجود عبور کنند. حال اگر چنانچه مسئولان جدید بازهم با تاخیرات پیهم، از وضعیت گذشته عبور نتوانند، معلوم نیست که چه چیزی رخ خواهد داد.
در 13 ماه حوت سال گذشته، درست 21 روز قبل، کمیشنران تازه به آن دلیل  در مقابل دروازه باز اقبال خویش غافل‌گیر شدند که آمد تا بن بست انتخابات را بشکنند و نتایج را هرچه عاجلتر اعلام کنند. اما ظاهراً کمیشنران تازه، در میان انباشته‌ها، خود را گم کرده اند. گپ و گفتارهای نیز حاکیست که اینان نیز گاهی در طمع "گندم ممنوعه" که بنی آدم را از بهشت بیرون کرد،  روزهای خویش را گم می‌کنند.
هرچند که مسؤلان هردو کمیسیون عذر تاخیر کارها را" دقت مورد نیاز" خوانده اند اما انتظار نهادهای انتخاباتی و هم‌چنان حکومت و مردم افغانستان، دقت همراه با سرعت است. پنج ماه تاخیر، زمان کمی نیست. پنج ماه یک نظام بدون داشتن رکن اساسی قانونگذاری را نمی شود اندک شمرد.  کمیشنران گذشته اگر به هیچ دلیلی دیگر محاکمه نشوند، مستحق محاکمه به خاطر سهل انگاری روی یک پروسه ملی هستند. انتظار این است تا کمیشنران جدید این حساسیت را درک کنند.
انتظار همه این است که مسؤلان جدید خود را به باتلاق گذشته نزدیک نسازند و هرچه عاجل به انتخابات پارلمانی نقطه تمام بگذارد. این ضرورت زمانی بیشتر احساس می شود که انتخابات ریاست جمهوری در چندقدمی قرار دارد و نیاز است تا از هیمن حالا آمادگی‌ها برای آن گرفته شود.
تاکنون، کمیسیون‌های انتخاباتی نتایج انتخابات پارلمانی ۲۳ ولایت و حوزه هندوها و سیک‌ها را نهایی ساخته‌اند، اما نتایج ۱۰ ولایت دیگر اعلام نشده است.
هم‌چنان بر اساس آمارها،‌ از میان ۲49 نماینده مجلس، تا کنون تنها ۸۵ تن آنان از سوی کمیسیون مستقل انتخابات اعتبارنامه دریافت کرده‌اند.