خانواده هایی که از ولایت کنر، به سبب جنگ ها، به شهر گردیز بیجا شده اند، اکنون با مشکلات گوناگون دچاراند و نیاز به کمک فوری دارند.
صدها خانواده، از ولسوالی چپه درۀ کنر به علت جنگ ها، به گردیز کوچيده اند که افزون بر نبود مکان بودوباش، با کمبود مواد خوراکی و غیرخوراکی مواجه اند.
بر اساس گزارش پژواک، خانواده های بیجا شده که  در فضای آزاد تحت شعاع آفتاب به سر می برند، گفتند که به سبب جنگ های شدید میان طالبان مسلح و افراد داعش و حملات طرفین برآنها، به ترک منازل مجبور شده اند.
عزیزالله یکتن از بیجا شدگان دیروز (شنبه، 22 سرطان) به پژواک گفته که درحال حاضر۴۴ خانواده بیجا شده و شاید درپی وضعیت جنگی روان، خانواده های دیگرنیز بیجا شوند.
او گفته که "یک برادرم در زمین کار می کرد با خانم خود، که با ضرب گلوله شهید شدند، از دو یتیم سرپرستی می کنم، کسانیکه دراین جا آمده، همه همچو حالت را تجربه کرده و نهایت از مجبوریت آمده اند."
نامبرده از دولت و نهادهای دیگر کمک کننده خواستارکمک شده و گفتند که همه دار و ندار زندگی را رها نموده و برای امرار معیشت دراینجا هیچ چیز ندارند.
نامبرده اذعان کرده: درآن جا طالبان و داعش با هم درگیرجنگ بودند، دیگر زندگی مشکل بود، ازآن جا به این جا پناه آورده ایم، این دولت ما است، باید همراۀ ما کمک کند، شما این اطفال، بزرگان و کهن سالان را مشاهده کنید که درحالت بد قرار دارند، سرپناه و مواد خوراکی نداریم.
کشمیرخان یکتن از بیجا شدگان دیگرگفت که طالبان مسلح و افراد داعش ازآنها تقاضا می کردند تا در درصفوف آنان شامل شوند، لذا آنها به گردیزکوچيده اند.
همچنان مطیع الله نیز از زندگی رقت بارمردم درچپه دره روایت کرد و گفت که اعضای بسا خانواده ها در جنگ ها کشته شده اند و شماری از مردم حتی توان خروج ازمناطق جنگی را هم ندارند.
موصوف افزود: افراد مسلح داعش که وارد منطقه می شدند می گفتند که یا ازما حمایت کنید، یا برای ما غذا بدهید؛ سپس طالبان می آمدند و تقاضا می کردند تا همراۀ آنها بپیوندیم، ما را به ستوه آوردند، به جلال آباد آمدیم، آن جا هوا خیلی گرم بود، تمام اطفال ما بیمار شدند، کرایه راه نداشتیم، از مردم پول طلب کردیم و این جا خود را رساندیم.
صادق یکتن از اطفال بی جاشده گفت که به سبب جنگ ها، مکتب را درصنف هشتم ناتمام رها کرد و از اثرناامنی ها هیچکس به مکاتب رفته نمی تواند.
موصوف گفت: مکتب ها ماند، سر و پا برهنه خارج شدیم، منازل و همه چیز به جایش ماند، هیچ چیز نداریم، به نان شام درمانده ایم، مواد خوراکی درک نداشت، جنگ بود و منازل مردم را آتش زدند، اگرهمراۀ ما کمک صورت نگیرد، خودکشی می کنیم، راه دیگر نمانده است.
شماری از بی جاشدگان دیگر نیزاظهارات مشابه داشتند.
ازجانب دیگر، اداره ولایتی پکتیا گفت که خانواده های متذکره را به اسرع وقت تحت پوشش قرار خواهد داد و از طریق نهادهای ذیدخل، همراۀ شان کمک صورت خواهد گرفت.
عبدالله حسرت سخنگوی والی پکتیا گفته که: مردم پکتیا خیلی مهمان نوازاند، مردم هم درصدد فراهم کردن تسهیلات برای آنها می باشند، ضمناً اداره محلی امکاناتى که برای بیجاشدگان و جنگ زدگان دراختیار دارد، همه را برای کمک با آنها استفاده خواهد نمود.
خانواده های بیجا شده گفتند که اگر دولت در چپه دره مانع جنگ ها نشود، فاجعه بزرگ انسانی بوقوع خواهد پیوست.