سرور دانش، معاون دوم ریاست جمهوری می‌گوید که برخی از سیاست مداران به طرفداری ضمنی از طالبان برخاسته و آنها را مجاهد، افغانستان را اشغال شده و حکومت افغانستان را نامشروع می‌خوانند.
آقای دانش که دیروز (جمعه، 6 جدی) در مراسم گرامی‌داشت از هشتمین سالگرد کشته شدن مطلب بیگ، از فرماندهان جهادی پیشین، در تالار لویه جرگه سخنرانی می‌کرد، گفت که لازم می‌داند درباره برخی از "اظهارات غیرمسئولانه و غیر منصفانه" شماری از سیاست‌مداران، توضیح و پاسخ داده شود.
او گفت، سیاست مدارانی که طالبان را مجاهد، حکومت افغانستان را نامشروع و همگی را "اجیر و دست نشانده خارجی" خطاب می‌کنند "خود در تمام عمر و با همه وجود خود با خارجیان همکار بوده و اکنون هم بر خوان همین حکومت نشسته و خود را در انتخابات همین کشور به اصطلاح اشغال شده کاندید هم کرده است."
معاون دوم ریاست جمهوری افزود " برخی دیگر هم حکومت را مانع صلح اعلام می‌کنند و می‌گویند که صلح یک پروسه دولتی نیست و گویا به نمایندگی از طالبان اعلام می‌کنند که طالبان نمی‌خواهد با این حکومت و با این رئیس جمهور مذاکره کند و باید طرف مذاکره با طالبان گروه‌هایی باشند که در چهار سال حاکمیت طالبان با آنان در جنگ بودند."
آقای دانش گفت که این گروه از سیاست مداران افغانستان کنونی را با افغانستان دهه هفتاد مقایسه می‌کنند و ادعا دارند که چون در آن دهه با طالبان جنگیده‌اند، اکنون باید طرف مذاکره با این گروه باشند.
او افزود که "اما سؤال این است که اگر شما در دهه هفتاد با طالبان درگیر بودید و از این جهت ادعا دارید که باید شما طرف مذاکره باشید آیا فکر نمی‌کنید که دولت و حکومت افغانستان اکنون 18 سال است که در جنگ است و نیروهای دفاعی و امنیتی و مردم ملکی ما در این 18 سال ده‌ها هزار نفر قربانی داده‌اند، این دولت شایستگی بیشتر دارد که به نمایندگی از مردم افغانستان محور اصلی مذاکرات باشد؟ آیا برای این همه قربانیان 18 سال اخیر و خانواده‌ها و اقارب آنان نباید سهم و حقی در مذاکرات صلح قایل شد؟ "
معاون رئیس جمهور گفت که "جالب این جا است که - با حفظ احترام شخصیت ها- برخی از کسانی که خود از طرف حکومت و رئیس جمهور، ریاست شورای صلح همین دولت را عهده دارند و یا عضو آن هستند نیز مدعی هستند که این دولت مانع صلح است و باید طرف اصلی مذاکرات احزاب سیاسی باشد و نه دولت."
هرچند معاون دوم ریاست جمهوری در سخنرانی دیروز خود از شخصی نام نبرد، اما به نظر می‌رسد که سخنان او در واکنش به اظهارات اخیر گلبدین حکمتیار، رهبر حزب اسلامی و نامزد انتخابات ریاست جمهوری و محمد کریم خلیلی، رهبر حزب وحدت اسلامی و رئیس شورای عالی صلح است.
گلبدین حکمتیار در نشستی که روز پنجشنبه (5 جدی) از سوی حزب وحدت به رهبری آقای خلیلی برگزار شده بود، حکومت افغانستان را دست نشانده خواند و حضور نیروهای خارجی در کشور و حکومت کنونی را، مانع صلح دانست و گفت که با دوام این حکومت و حضور خارجی‌ها، صلح تأمین نمی‌شود. محمد کریم خلیلی نیز در این نشست گفت صلح یک پروسه دولتی نیست و تأکید کرد که "طالبان با این دولت و با این رئیس جمهور نمی‌نیشنند و تا این لحظه هم ننشسته‌اند." اما معاون دوم ریاست جمهوری در سخنان دیروز خود گفت که "صلح یک پروسه به مراتب پیچیده‌تر از جنگ است و تنها با نصیحت و یا تضرع و تمجید از طالبان و شعار دادن علیه حکومت تأمین نمی گردد و یک مسأله شخصی و مربوط به تنها تعدادی از سیاسیون و احزاب سیاسی نیست."
او افزود که "امروز نسل دیگری از جوانان و زنان و جامعه مدنی و رسانه‌ای ظهور کرده و شرایط زمانه تغییر یافته و مردم افغانستان مردم دهه هفتاد خورشیدی نیستند و نیاز به قیم ندارند."
آقای دانش گفت که مردم افغانستان در 18 سال اخیر به ارزش‌ها و دستاوردهای بزرگی نایل شده‌اند که نمی‌خواهند از دست بدهند. او نظام جمهوریت، حقوق شهروندی، قانون اساسی، انتخابات، آزادی بیان، آزادی های سیاسی، حقوق بشر و حقوق زنان و انکشاف فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی را به عنوان بخشی از دستاوردهای مردم افغانستان در 18 سال اخیر ذکر کرد.
معاون رئیس جمهور تأکید کرد که این دستاوردها "با هیچ چیزی قابل معامله نیست و صلحی مورد قبول مردم افغانستان است که توسط آن به حقوق شهروندی مردم ارج گذاشته شود، نه این که تحت پوشش صلح، عده‌ای به قدرت و منافع سیاسی خود فکر کنند اما کشور و مردم ما به دوره سیاه امارت برگردند و یک بار دیگر نظام دُرّه و شمشیر بر کشور حاکم شود و مردم به بردگی گرفته شوند."
آقای دانش از رهبران سیاسی کشور خواست که از "رقابت‌های منفی و منفعت طلبی‌های شخصی" دست بردارند و در محور دولت افغانستان گردهم بیایند تا همگی به صورت منسجم و متحد پروسه صلح را مدیریت کنند.