افغانستان‌ما: وزارت امور داخله اعلام کرده که در حمله بر یک عبادتگاه سیک‌ها در کابل، دست‌کم 25 غیرنظامی کشته و 8 غیرنظامی دیگر زخمی شده‌اند.
بر اساس اعلامیه وزارت امور داخله، حوالی ساعت 7:45 دقیقه صبح دیروز (چهارشنبه، ششم حمل) یک مهاجم انتحاری بر "درمسال" اهل هنود کشور در منطقه "شور بازار" از مربوطات حوزه اول امنیتی پولیس، حمله کرد.
وزارت داخله افزوده که قطعات خاص پولیس "در اسرع وقت " به محل حمله رسیدند و با مسدود کردن محل، عملیات پاکسازی را آغاز کردند.
در اعلامیه این وزارت آمده است که نیروهای پولیس از محل این حمله 80 غیرنظامی را که شامل کودکان و زنان هستند، نجات دادند.
این حمله بعد از چندین ساعت درگیری با از پادرآمدن مهاجم به پایان رسید. طارق آرین، سخنگوی وزارت امور داخله دلیل طولانی شدن عملیات پاکسازی محل این حمله را "حفظ جان غیرنظامیان" گفت.
شوربازار کابل یکی از قدیمی‌ترین محلات شهر کهنه کابل است و در درمسال این منطقه شماری از خانواده‌های سیک زندگی می‌کنند .
گروه طالبان دست داشتن در این حمله را رد کرده و گروه داعش مسئولیت این حمله را به عهده گرفته است. تاکنون این این گروه مسئولیت تمامی حمله‌ها بر مراسم‌ها و اماکن مذهبی را به عهده گرفته است.
واکنش‌ها
محمد اشرف غنی، رئیس جمهور کشور با صدور اعلامیه‌ای این حمله را جنایت ضد بشری خوانده و گفته که حمله بالای اماکن مذهبی "نهایت زبونی" دشمن را نشان می‌دهد.
آقای غنی گفته است که هندوها و سیک‌های افغانستان در طول تاریخ نمونه خوبی از همزیستی مسالمت آمیز بوده‌اند و با وجود مشکلات فراوان در افغانستان مانده‌اند و نقش مفید در جامعه ایفا کرده‌اند.
رئیس جمهور گفته است که "دولت افغانستان متعهد به دفاع از این هموطنان بوده و حمله زبونانه به مراسم مذهبی شان را جنایت نابخشودنی می‌داند."
سرور دانش، معاون دوم ریاست جمهوری این حمله را "جنایت ضد انسانی"  دانسته و آن را به شدت محکوم کرده است. آقای دانش در پیام خود گفته است که "هموطنان هندو و سیک ما از مدنی‌ترین اقشار مذهبی افغانستان هستند که همواره برای کشور مایه خیر و برکت بوده‌اند و زندگی مسالمت آمیز در کنار سایر شهروندان کشور داشته اند. بدون شک حمله بر مرکز مذهبی آنان حمله بر انسانیت و باورهای مذهبی و جنایت علیه بشریت محسوب می‌گردد . "
معاون دوم ریاست جمهوری افزوده که "دولت افغانستان بر اساس قانون اساسی کشور متعهد به حفاظت از آزادی‌های مدنی و مذهبی و مکلف به حمایت از همه اقشار مختلف مردم افغانستان است."
آقای دانش ابراز امیدواری کرده که نهادهای امنیتی کشور عاملان و ریشه‌های اصلی این حمله را شناسایی و به مردم افغانستان معرفی کنند .
سفارت امریکا در کابل نیز این حمله را محکوم کرده و گفته که صلح در افغانستان تنها زمانی خواهد آمد که مردم در این کشور اختلافات‌شان را با زبان حل کنند نه با اسلحه .
آلیسون بلیک، سفیر بریتانیا در کابل نیز از این حمله اظهار انزجار کرده و گفته است که اقلیت‌های مذهبی هرگز نباید هدف قرار بگیرند .
نیروهای ناتو در افغانستان نیز گفته این حمله نشان می‌دهد که افغانستان نیاز به یک آتش‌بس سرتاسری دارد و این که دلیلی است برای این که چرا این نهاد به پیشبرد روند صلح که به خشونت‌ها پایان خواهد داد، تاکید دارند .
سازمان عفو بین‌الملل حمله بر "اقلیت سیک و اهل هنود" را ناامیدکننده و شوکه‌کننده خوانده است. این سازمان در اعلامیه‌ای گفته است که مقام‌ها وظیفه دارند از اقلیت‌ها و مکان‌های عبادت شان در افغانستان محافظت کنند .
این سازمان تاکید کرده است که عاملان مشکوک این رویداد باید از طریق محاکمات عادلانه و بدون مراجعه به "مجازات اعدام" پاسخگو باشند .
وزارت خارجۀ هند نیز این حمله را ناجوانمردانه خوانده و اعلام آمادگی کرده است که آن کشور آماده است تا تمام کمک‌های ممکن را به خانواده‌های آسیب دیده جامعه هندو و سیک افغانستان ارائه دهد .
وزارت خارجۀ پاکستان نیز با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این حملات "نفرت‌انگیز" هیچ توجیه سیاسی، مذهبی یا اخلاقی ندارند: "همه مکان‌های عبادت مقدس هستند و حرمت آنها باید در همه زمان‌ها رعایت شود ".
تقریبا دو سال پیش در تابستان ۱۳۹۷ نیز شهروندان سیک و هندوی افغانستان هدف یک حمله انتحاری در شهر جلال‌آباد، مرکز ولایت ننگرهار، قرار گرفتند. محمد اشرف غنی، رئیس جمهور، هیاتی از سران سیک‌ها را برای دیدار به جلال آباد شهری ناامن در شرق کشور دعوت کرد. هیاتی از مهمترین چهره‌های سیک همین که پشت در مقر ملاقات رسید، مهاجم انتحاری خود را کنار موتر حامل آنها منفجر کرد. در این حمله ۱۹ نفر کشته و ۲۱ نفر زخمی شدند .
گروه موسوم به دولت اسلامی یا داعش مسئولیت این حمله نیز را به عهده گرفته بود .
هندوها و سیک‌ها برای قرن‌ها در افغانستان زندگی کردند، پیش از دهه هفتاد حدود ۲۵۰ هزار خانواده سیک و هندو در چند شهر افغانستان زندگی می‌کردند اما در جریان جنگ‌های داخلی مهاجرت آنها آغاز شد و تاکنون ادامه دارد. اکنون کمتر از صد خانواده و اکثریت سیک‌ها در چند شهر محدود در کشور زندگی دارند .
ناامنی، فقر، عدم دسترسی به آموزش و بی‌سرپناهی از مهمترین مشکلاتی است که آنها از آن شاکی‌اند .