زینب مزاری فرزند عبدالعلی مزاری می‌گوید صلح  یک نیاز اساسی برای تمام جوامع و برای افغانستان بشمار می‌رود. اما مشکل این است صلح که ما در موردش صحبت می ‎کنیم و مذاکرات به صورت پروژه‌ای و تحمیلی است که بالای مردم افغانستان تحمیل می ‎شود، توسط خواست بعضی سازمان ‎ها و کشورهای بیگانه که قبلا جنگ منافع ‎شان ‎ را تامین می ‎کرد و حالا صلح منافع آنان را تامین می ‎کند.
خانم مزاری شب دوشنبه (11 حوت) در در مورد گفتگوهای صلح و جنگ افغانستان با تلویزیون بی‌بی‌سی گفتگو کرد. او گفت که طالبان باید جوابگوی تمام جنایت ‎هایی که در افغانستان کرده‌اند باشند و تاوان تک تک جنایت‌های‌شان را بپردازند.
فرزند شهید مزاری، خواستار یک محکمه عادلانه و بی‌طرف و خواستار یک گروه تحقیق که متشکل از سازمان‌های بین‌المللی و حقوق بشر باشد تا بتواند در آن محکمه طالبانی که مدعی شریعت هستند را به سزای اعمال‌شان برساند.
خانم مزاری در قسمتی دیگر از سخنانش در پاسخ به این پرسش: آیا طالبانی که پدر شما را اسیر و از بین برده است می ‎‌بخشید؟ گفت که اگر من از دیدگاه احساسی این مساله را بگویم هر کسی در جایگاه من باشد و این فاجعه بالای آن آمده باشد نمی ‎تواند قاتلان پدرش را ببخشد و یا فراموش کند اما در طرف دیگر قضیه منافع مردم، مصلحت مردم و ثبات افغانستان قرار دارد و من حاضر هستم که برای برقراری یک حکومت باثبات و عدالت محور که عدالت را بتواند برقرار کند ازین گذشته سیاه عبور کنم تا باشد طفلی دیگر در افغانستان یتیم نشود و همچنان پدر و مادران داغ فرزند را نبینند.
او افزود که من زمانی حکومت را با حضور طالبان می ‎پذیرم که تمام شرایط و خواست ‎های اکثریت مردم افغانستان را که خواست‌شان نظام جمهوری است را بپذیرد و نظام جمهوری بتواند قانون اساسی را در جامعه تطبیق کند. در چنین نظام دموکراتیک همه گروه‌ها از هر طرف با ایده‌ای مختلف می‌توانند با هم تعامل داشته باشند و با هم کار کنند.
فرزند شهید مزاری در مورد مذاکرات صلح، نیز گفت: «دو گروه مذاکره کننده طالبان و افغانستان هیچ کدام از اکثریت مردم افغانستان نمایندگی نمی‌کند و اگر این طور نمی‌بود حالا جنگ و صلح معنا نداشت و یک طرف مقابل شکست می‌خورد و حذف می‌شد.
او افزود که اکثریت مردم افغانستان و جامعه افغانستان کسانی هستند که تجربه و خاطره‌ی تلخ و سیاه دوران طالبان را در ذهن دارند و دولت‌‎های خارجی طالبان را به عنوان یک گروه تروریستی یاد و عنوان می ‎کردند در طرف دیگر قضیه ما نظام جمهوری و دموکراتیک خوب و چهارچوب قانون اساسی خوبی داریم ما از این نظام حمایت می‌کنیم.
خانم مزاری ادامه داد، اما متاسفانه حکومت توانایی و اراده این را ندارد که قوانین را در جامعه تطبیق کند و افراد فاسد و قانون‌‎شکن در داخل حکومت باعث شدن که کمر این نظام که همان نظام جمهوریت است را در معرض شکستن قرار دهد.
او گفت که اکثریت جامعه‌ی افغانستان در یک مقایسه، در یک کف ترازو تجربیات تلخ که در دوران طالبان قرار می‌دهند و در کف دیگر ترازو، حکومت فاسد، متعصب و کم کار را قرار می ‎دهند. مردم خودشان را نه از این طرف می ‎دانند نه از آن ‎طرف و نمی ‎توانند هیچ طرف را قبول کنند.
زینب مزاری افزود که این مذاکرات به نتیجه نخواهد رسید و حتی اگر به صلح بانجامد یک صلح شکننده خواهد بود.  گفتگوهای صلح، بیش از دو سال پیش در دوحه پایتخت قطر آغاز شد و سرانجام ایالات متحده امریکا و گروه طالبان توافقنامه صلح را امضا کردند. بعد از امضای این توافقنامه گفتگو بین حکومت افغانستان و گروه طالبان آغاز شد. با گذشت یک سال از این گفتگوها، تاکنون نتیجه‌ای ملموسی به دست نیامده است و برعکس میزان خشونت‌ها و قتل‌های هدفمند نیز افزایش یافته است.
در پی این گفتگوها زلمی خلیلزاد نماینده ویژه ایالات متحده امریکا به منطقه سفر کرده و در این سفر با محمداشرف غنی رئیس جمهور کشور دیدار و در مورد صلح گفتگو کرده است.