صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

سه شنبه ۲۹ حوت ۱۴۰۲

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

از موافقنامه دوحه یکسال گذشت ادارۀ بایدن آیندۀ روابط خود با طالبان را چگونه ارزیابی میکند؟

از موافقنامه دوحه یکسال گذشت ادارۀ بایدن آیندۀ روابط خود با طالبان را چگونه ارزیابی میکند؟ برگردان: محمد میرویس غیاثی منبع : الجزیرة (1/3/2021)

«بسیاری از دوائر در امریکا بدین باور هستند که؛ موافقتنامۀ این کشور با طالبان و عقب نشینی نیروهای شان از افغانستان بدون هیچ دستاوردی از اهداف اعلان شده در اول جنگ، یک شکست تاریخی برای امریکا به حساب می آید»
«همچنان مراکز تصمیم گیری در امریکا قبل از سهم گیری دولت افغانستان در مذاکرات صلح و آیندۀ کشور، راضی به عقب نشینی کامل از افغانستان نیستند» با گذشت یکسال از موافقتنامۀ تاریخی دوحه میان طالبان و حکومت امریکا، که حملات 20 سالۀ طالبان به قوای امریکایی را پایان بخشید، ادارۀ جوبایدن پیامهای متناقض در رابطۀ با آیندۀ صلح، ختم جنگ و پایان وجود عساکر خارجی در افغانستان، مخابره میکند. با وجود تأکید طالبان بر این که؛ آنها به مواد موافقتنامه پایبند هستند، ادارۀ بایدن علاقمند است که این موافقتنامه را  بخاطر آیندۀ روابط خود با آنها بازنگری کند، تا ببیند که آیا طالبان به تعهدات خود وفادار بوده اند؟
جوهر اصلی موافقتنامه میان امریکا و طالبان ـــ که جمهوری اسلامی افغانستان در آن سهیم نبود ـــ ، بر این دو امر تأکید دارد؛ امریکا قوتهای نظامی خویش را که تعداد شان فعلا به 2500 نفر رسیده است از افغانستان تا اول ماه می 2021 طور کامل خارج کند، و در مقابل طالبان حملات خویش را بر آنها متوقف کند و ارتباط خویش را با گروههای دیگر تروریستی مثل داعش و القاعده خاتمه بخشد.
از این موافقتنامه یکسال کامل سپری شد، در این مدت هیچ حمله ای بر نظامیان امریکایی که تلفات داشته باشد صورت نگرفته است. مگر در این چندماه اخیر حملات تروریستی هدفمند بر افراد ملکی و نظامی از طرف طالبان و همچنان حملات هوایی و زمینی از طرف دولت بر طالبان شدت گرفته است. درست این زمانی است که ادارۀ بایدن اعلان بازنگری موافقتنامۀ میان طالبان و ادارۀ ترامپ را کرده است...، موضوعی که پرسشهای زیادی را برای آیندۀ این موافقتنامه را و ارزش آن در ساحۀ نظامی و سیاسی مطرح میکند:
رد پیروزی طالبان:
یک تحقیق که از جانب مرکز (خسارات جنگ) با همکاری دو دانشگاه امریکایی «دانشگاه براون و دانشگاه بوستن» در رابطه با خسارات جنگ افغانستان منتشر شده است، نشان میدهد که؛ خسارات این جنگ برای امریکا از اواخر سال 2001 و با آغاز جنگ تا امضای موافقتنامه در اواخر فبروری 2020، ((یکهزار میلیارد دالر، کشته شدن 2401 و زخمی شدن 3943 امریکایی)) بوده است.
بسیاری از دوائر در امریکا بدین باور هستند که؛ موافقتنامۀ این کشور با طالبان و عقب نشینی نیروهای شان از افغانستان بدون هیچ دستاوردی از اهداف اعلان شده در اول جنگ، یک شکست تاریخی برای امریکا به حساب می آید.
همچنان مراکز تصمیم گیری در امریکا قبل از سهم گیری دولت افغانستان در مذاکرات صلح و آیندۀ کشور، راضی به عقب نشینی کامل از افغانستان نیستند.
بیانیۀ که از جانب «گروه کاری افغانستان» که کانگریس امریکا در ماه اپریل آن را ایجاد کرده است، شامل مسئولین سابقه دار و متخصصین افغانستان شناس را به ریاست سناتور سابقه دار «کیلی آیوت» می باشد، صادر شده است، به تلاش دیپلماتیک و تأخیر زمان خروج نیروهای نظامی از افغانستان در ماه می میکند... تا تلاشهای صلح وقت کافی داشته باشد و به نتیجۀ مطلوب برسد.
در بیانیۀ این کمیسیون که «الجزیرة» از آگاهی یافته، آمده است: «یکی از اهداف مهم برای وجود نظامی امریکای در افغانستان که هنوز ادامه دارد، همکاری در زمینه سازی شرائط مناسب برای معاهدۀ صلح قابل قبول است»
و ادامه میدهد: «موافقتنامۀ دوحه و به تعقیب آن کم کردن تعداد عساکر به وضاحت نشان داد که، امریکا آمادۀ عقب نشینی از جنگ افغانستان است. ولی لازم است که این عقب نشینی به معنای پیروزی مطلق طالبان نباشد».
به ادامه: «لازم است که هدف از وجود قوای امریکایی در افغانستان واضح است، نه ادامۀ جنگ بی پایان، بلکه همکاری تلاشهای صلح که به عساکر امریکایی اجازه میدهد تا به وطن خویش برگردند، و در صورتی که امنیت ملی امریکا تأمین شده باشد»
حرکت طالبان ارتباط خود با تروریزم را رد میکنند و میگویند: «این ادعاها که ما با تروریست های دیگر ارتباط داریم، درگیری ها را بیشتر کرده است، و این یک حربۀ تبلیغاتی از جانب گروههای معلوم الحال افغانی و خارجی است که میخواهند تلاشهای صلح در دوحه را ناکام کنند».
همچنان سران طالبان درخواست حکومت کابل برای آتش بس را رد میکنند و میگویند: «ما حملات خویش را به عنوان جزئی از موافقتنامه با واشنگتن کم کرده ایم... و تأکید دارند توقف کامل حملات دشمنانه مربوط به توافق نامۀ سیاسی است، که طرفهای درگیر اراده دارند تا از طریق مذاکرات جاری در قطر به آن دست یابند».
پیامهای متناقض ادارۀ بایدن:
مارفین وینباوم، یکتن از مسئولین سابق در وزارت خارجۀ امریکا و مدیر بخش پاکستان و عراق در معهد تحقیقاتی شرق اوسط در واشنگتن، اعتراف میکند که: «خطوط عریض سیاسی در ادارۀ بایدن در رابطه با افغانستان اشاره بر این دارد که، بایدن با یک روش جدید به سیاست ترامپ در قضیۀ افغانستان ادامه میدهد و میخواهد یک روزنۀ جدید بگشاید».
همچنان حرکت طالبان از این هراس دارند که؛ ادارۀ بایدن کمکهای خویش به دولت افغانستان را بیشتر میکند، بویژه بعد از این که رئیس جمهور افغانستان محمد اشرف غنی و طرفداران او ادارۀ بایدن را قناعت دادند که؛ «موافقنامۀ امریکا و طالبان یک سیلی بسیار بد بر چهرۀ امریکا است».
در عین حال، وینباوم به ترس دوائر امریکا از قطع کردن مذاکرات از جانب طالبان و روی آوردن ایشان به هدف قراردادن قوای امریکایی در داخل افغانستان میکند.
حرکت طالبان طبق موافقتنامه به  خروج عساکر امریکایی در اول ماه می تأکید میکنند و از آن به عنوان وسیلۀ فشار بر ادارۀ بایدن کار میگیرند.