حامد کرزی، ریيس‌جمهوری پیشین افغانستان، درگفتگو با روزنامه اشپیگل گفته است که افغان‌ها توسط نیروهای خارجی علیه یکدیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند و پاکستان می‌خواهد از طریق طالبان در افغانستان نفوذ استراتژیک داشته باشد.
او با بررسی نقش پاکستان در حمایت از طالبان و تلاش این کشور برای اعمال نفوذ به وسیله این گروه در افغانستان، روز (شنبه ۱جوزا) به این روزنامه گفت:”حملات پاکستان با تمام قوت ادامه دارد و جنگ در جریان است؛ اما پاکستان باید بداند که نمی‌تواند از راه زور پیروز شود. آن‌ها شاید ما را بکشند، شاید بتوانند بمب و افراطیون را علیه ما به کار گیرند اما نمی‌توانند روحیه ما را در هم بشکنند. تسلط بر افغانستان از بیرون، هرگز جواب نداده است؛ نه برای بریتانیا، نه برای شوروی و نه برای ایالات متحده آمریکا با تمام منابعش.”
او در ادامه افزود:‌ ”پاکستان هم نمی‌تواند کامیاب شود. هم اکنون ما در حال تشکیل جبهه مقاومت هستیم. لذا خواهش من از پاکستان این است که بیایید معقول باشیم. بیایید بین کشورهایمان یک رابطه متمدنانه آغاز کنیم.”
این درحالی است که اشرف غنی، رییس‌جمهوری افغانستان، این روزها تقریبا با تمام رهبران عمده این کشور، دیدارهای متعددی داشته است تا در پی خروج نیروهای امریکایی در ۱۱ سپتامبر از افغانستان، در مقابل طالبان موضع واحدی اتخاذ کنند.
با وجود تلاش‌های امریکا و جامعه جهانی برای دستیابی به توافق صلح با طالبان از طریق مذاکرات بین‌الافغانی، پیشرفت‌ها در این زمینه کند بوده و نگرانی‌ها از ادامه موج شدید جنگ و خونریزی و تلاش طالبان برای تصرف کشور از راه زور، افزایش یافته است.
آقای کرزی درباره گزارش‌ها مبنی بر برگزاری کنفرانسی در پاکستان که در آن اشرف غنی و ملا هبت‌الله آخوندزاده، رهبر گروه طالبان، برای نخستین بار رو در رو با یکدیگر دیدار خواهند کرد، می‌گوید:”هنوز هیچ چیز رسمی نیست. ما از چنین پیشنهادی با کمال میل استقبال می‌کنیم. همزمان به نشست ترویکا توسعه‌یافته هم که به ابتکار روسیه جریان دارد و چین و ایالات متحده نیز به آن پیوسته‌اند، خیلی امیدواریم.”
چند دور از این نشست‌ها در مسکو و دوحه با حضور فرستادگان ویژه روسیه، چین، امریکا و پاکستان در امور افغانستان برگزار شده است و براساس گزارش‌ها، آتش‌بس سه روزه عید فطر نیز در نتیجه همین جلسات حاصل شد. این کشورها از طالبان خواسته‌اند از آغاز حملات بهاری خودداری کنند.
آقای کرزی درباره ادعای نمایندگی از مردم طرف‌های جنگ نیز گفت:”ابتدا هر دو طرف، طالبان و دولت، که اسلحه قدرت‌های خارجی را در دست دارند، باید از این بحث خودداری کنند که از مردم افغانستان نمایندگی می‌کنند. توصیه من است که بگذارید طالبان بازگردند. بگذارید شرکت کنند و خود را در میان مردم ثابت کنند؛ از طریق لویه جرگه یا انتخابات یا همه‌پرسی که در سراسر جهان رواج دارد. آن وقت مشخص خواهد شد که واقعا چه کسی نماینده مردم است.”
او با صراحت اعلام کرد که در همان سال‌های نخست ریاست‌جمهوری‌ خود دریافته‌ است که این جنگ، منازعه میان افغان‌ها نیست و مردم افغانستان در شکل طالبان و جمهوریت، علیه یکدیگر استفاده می‌شوند و هر دو، قربانی قدرت‌های خارجی هستند.
آقای کرزی می‌افزاید:‌ «امریکا همزمان از هر دو طرف جنگ حمایت می‌کرد؛ بر روستاهای ما بمب می‌ریخت تا با طالبان مبارزه کند در حالی‌ که از همان کشوری که پیکارهای هراس افگنی طالبان را هماهنگ می‌کرد، حمایت مالی به عمل می‌آورد. دونالد ترامپ، رییس‌جمهور پیشین امریکا، یک بار گفت که در ۱۹ سال گذشته، این کشور ۳۵ میلیارد دلار به پاکستان کمک کرده است. این سیاست متضاد، جان هزاران افغان نظامی و غیرنظامی را گرفته است. به من بگویید آیا قرار بود افغانستان به صلح برسد؟»
آقای کرزی همچنان در مورد مسئله مورد مناقشه مرزی – خط دیورند – بین دو کشور گفت: “ما خواهان تبادل علنی بین مردم هر دو طرف، بدون کنترل مرزها، و با آزادی حرکت هستیم، همان چیزی که اروپایی‌ها امروز بین آلمان و فرانسه دارند.”
وی در ادامه اظهار داشت که پاکستان دوست دارد افغانستان روابط خود را با هند قطع کند.
وی در این باره گفت:”این غیر ممکن است. اگر تسلیم این امر شویم، از حاکمیت و استقلال خود دست می‌کشیم. اگر ما می‌خواهیم پولیس یا ارتش یا پسران و دختران خود را برای آموزش به هند بفرستیم زیرا این برای کشور ما مفید است، باید این کار را انجام دهیم. برعکس هند، اگر ما روابط دوستانه‌ای با پاکستان داشته باشیم ، نباید شکایت کند.”
وی همچنین اشاره کرد که پس از توافق طالبان در سال گذشته با ایالات متحده ، دیگر هیچ مشروعیت مذهبی یا میهنی برای حمله به هموطنان خود یا ایجاد درگیری در افغانستان وجود ندارد.
وی گفت: ”علاوه بر این، ما بدون مشارکت کامل زنان افغان نمی‌توانیم دستاوردهای 20 سال گذشته را حفظ کنیم. اتفاقاً من به خصوص از بازگشت آنها به زندگی عمومی افتخار و خوشحالم و مردم افغانستان نیز خوشحال اند. ما نمی توانیم اجازه دهیم دختران افغان به مدرسه نروند. طالبان این را می‌دانند.”
در پایان وی گفت که در نهایت، طالبان نیز افغان هستند، و او امیدوار است که آنها در برابر نفوذ خارجی در صورت لزوم مانند پاکستان مقاومت کنند.
وی گفت: “درخواست من از افغان‌ها، از جمله طالبان، این است كه ما دور هم جمع شویم و سرانجام سرنوشت خود را علیه همه قدرت‌های خارجی به دست خود بگیریم.”