داکتر حمدالله محب مشاور امنیت ملی می گوید که طالبان پس از توافق دوحه، نتوانستند به جهانیان نشان دهند که آنها اصلاح شده اند؛ به عوض کاهش خشونت، به درگیری ها شدت داده اند.
محب این اظهارات را در مصاحبۀ اختصاصی در خصوص سفر رئیس جمهور به امریکا، با تلویزیون ملی بیان کرده است که شب یکشنبه نشر شده است. وی افزوده است که در این سفر واضح شد که حمایت نظامی، سیاسی و اقتصادی امریکا با افغانستان ادامه دارد.
به گفتۀ محب، امریکا وعدۀ همکاری های مداوم با نیروهای افغان سپرده و سالانه ۳،۳ میلیارد دالر کمک خواهد کرد، و در ضمن آموزش نیروهای افغان در داخل و خارج از کشور نیز ادامه خواهد داشت.
وی افزود: “افغانستان یک نیروی قوی دارد و نیروهای امنیتی و دفاعی افغان میتوانند بر ضد تروریزم مبارزه نمایند. نیاز نیست که خارج از افغانستان مراکز نظامی ساخته شود. نیروهای افغان که قوی باشند ما میتوانیم این کار را انجام دهیم.”
مشاور امنیت ملی در خصوص وضعیت کنونی گفت که مردم هیچ نگرانی نداشته باشند، امریکا و دیگر کشورهای جهان، در کنار حکومت افغانستان ایستاده اند.
وی در پاسخ یک سوال گفت: “معنی توافق استراتیژیک این است که امریکا با افغانستان کمک کند و کمک می کند. از ابتدای برنامه این بود که نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان، آنقدر قوی شوند که خودشان امنیت خود را تامین نمایند و به دیگران ضرورت نداشته باشند. در حال حاضر نیز آن کمک با افغان ها جریان دارد، تنها زمان آن پیش شد.”
محب افزود که جهانیان این پیام را داده اند که آنها دوباره آمدن امارت طالبان را نمی خواهند.
به گفتۀ وی بر اساس توافق دوحه طالبان باید آتش بس اعلام می کردند؛ اما آنها خشونت و درگیری ها را افزایش داده اند، آنها به جهان نشان ندادند که گویا اصلاح شدند، آنها نشان دادند که از طریق زور قدرت میخواهند. آنها قدرتی را میخواهند که هیچ دارایی افغانستان باقی نماند.
مشاور امنیت ملی گفت که طالبان با این عمل شان ضمن کشور، خودشان را نیز بیشتر متضرر کردند.
وی در پاسخ یک سوال در رابطه به سقوط ولسوالی ها گفت که در جریان جنگ، بعضی وقت از دست دادن مناطق و دوباره به دست آوردن آن صورت میگیرد؛ اما به این خلاء به زودی رسیدگی خواهد شد.
وی افزود: “طالبان ضمن محاسبات دیگر، سقوط ولسوالی ها را نیز به شکل نادرست محاسبه کرده است، شما که ولسوالی می گیرید، تنها چور نیست. در آنجا مردم حکومت داری و خدمات میخواهند.”
به گفتۀ وی، طالبان خود را بالای مردم تحمیل می کنند، هر جایی که میروند، نان خود را نیز بالای مردم تاوان می کنند. مردم افغانستان غریب هستند، توان شان به آنها نمی رسد.
مشاور امنیت ملی افغانستان، در پاسخ به یک سوال در مورد امنیت میدان هوایی کابل گفت که به جای امنیت، موضوع تخنیکی بیشتر است، اکنون هم  امور امنیتی و تخنیکی میدان هوایی کابل، با خارجی ها است.
محب گفت که موضوع اصلی، امنیت تجهیزات تخنیکی و وسایط است که ناتو تاکنون فراهم کرده بود، و به شکل تدریجی به افغانها سپرده خواهد شد.
به گفتۀ وی، ترکیه به نمایندگی از ناتو، این امر را به پیش می برد و امنیت ساحات خارجی آن از سوی افغان ها تامین می گردد. وی از طالبان تقاضا کرد که خواست افغانها را بپذیرند، جنگ را متوقف و صلح کنند، همه جهان برای آنها می گوید که جنگ تان مشروعیت ندارد. فقط آنها به دنبال این هستند که قدرت را به زور بگیرند.
محب گفت: “اگر طالبان به صلح اراده می داشتند، پس تیم مذاکره کننده در آنجا نشسته است؛ چرا صلح نمی کنند؟ چرا می جنگند؟ هر روز که فرزندان افغانها شهید می شوند، مسئولیت از چه کسی است؟ افرادیکه از سوی آنها کشته می شوند، این کشور خو از آنها است و بازوی شکسته به گردن می افتد. اگر طالب دست نشانده نمی بود، این جنگ را نمی کرد.”
به بیان موصوف، هیچ نشانه ای از صلح، از سوی طالبان نمی بیند. تیم مذاکره کننده دولت افغانستان، با یک امید در قطر منتظر است، افغانها خواهان صلح هستند و هیئت برای این در آنجا است که اگر اعصاب طالبان کار آغاز کند.
وی افزود: “اولین انتخاب ما صلح است. اگر صلح برقرار نمی شود و طالبان به جنگ خود ادامه می دهند، دفاع حق مسلم مردم است. نیروهای امنیتی و دفاعی خود را بیشتر تقویت خواهیم کرد تا آنها دیگر اینچنین کارها را انجام ندهند، این قسمت بسیار مهمی از سفر ما بود.”
مشاور امنیت ملی گفت که هر کسی که در داخل نظام، علیه طالبان اسلحه برداشته است، تاهنوز در کنترل می باشد. وی افزود: “من این هشدار را یک و نیم سال پیش هم به طالبان داده بودم، که اگر شما با زور حکومت می کنید، جامعه با شما مخالفت می کند. این جامعه از شما بزرگتر است و شما قسمت بسیار کوچکی از آن هستید. هیچ کس شما را به زور قبول نمی کند “.
مشاور امنیت ملی در مورد روابط با پاکستان، گفت که در تعامل با پاکستان مشکلی ندارند، هدف این است که به دخالت آنها در افغانستان  پایان دهد. پاکستان وعده داده بود که طالبان را به صلح تشویق می کند؛ اما اکنون شرایط برعکس شده است.
به گفتۀ وی، طالبان که بعد می خواهند با رهبران خود صحبت کنند، به پاکستان می روند؛ یعنی کسانی که در دوحه هستند نمی توانند تصمیم بگیرند؟ این یک موضوع بسیار سوال برانگیز است.