شهروندان کابلی و شماری دیگر از ولایت‌های جنوبی در دو ماه اخیر به دلیل انفجار پیاپی پایه‌های برق در ولایت پروان، در یک شبانه‌روز کمتر از یک ساعت برق داشته‌اند که شهروندان کشور به ویژه پایتخت نشینان را با مشکلات فراوانی روبرو کرده است.
بر بنیاد اطلاعات شرکت برشنا، در دو ماه اخیر بیش از 30 پایه برق در ولایت‌های گوناگون به ویژه کابل، پروان، بغلان و هرات منفجر شده است که در نتیجه این رویدادها، در کنار اینکه شرکت برشنا میلیون‌های افغانی متضرر شده است، مشترکان شرکت برشنا نیز با مشکلات و خسارت‌های فراوانی مواجه بوده‌اند.
شماری از باشندگان پایتخت می‌گویند که در نوزده سال گذشته بدترین خدمات برق‌رسانی را در سال جاری (۱۴۰۰) تجربه کرده‌اند. آنان می‌گویند که بی برقی ماه‌های اخیر برای همه مردم زیان‌بار بوده  و بی‌برنامگی زیادی را در فعالیت‌های روزمره‌شان ایجاد کرده است.
احمد دانشجو است و او باید روزانه ویدیوهایی آموزشی که دانشگاه در سایت خود بارگذاری کرده است را دانلود و مطالعه کند. اما او در شبانه روز کمتر از یک ساعت برق دارد. زمانی که حتی نمی‌تواند مواد درسی خود را دانلود کند.
این دانشجو می‌گوید که گاهی به این فکر می‌کنم که ما در کدام قرن زندگی می‌کنم. آیا در قرنی زندگی می‌کنیم که دیگر کشورهای از دقیقه‌ای بی‌برقی میلیون‌ها دالر ضرر می‌کنند یا عصر سنگ که اثری از برق نیست.
او با انتقاد از بی‌برنامگی و ضعف امنیتی، گفت که حکومت اگر بخواهد، می‌تواند به راحتی عاملان این رویدادها را شناسایی کند. هیچ کسی برای تفریح پایه‌ای را منفجر نمی‌کند. پشت هر انفجار یک ایده‌ نهفته است و در صورتی که یک فرد را دستگیر کنند، می‌توانند به ریشه آن برسند. اما مشخص نیست که کجای کار ایراد دارد.
نیروهای امنیتی کشور چندی پیش فردی به نام «مماتی» را به اتهام انفجار پایه‌های برق دستگیر کرد اما این تنها به محاکمه این فرد، پرونده بسته شد.
از سوی دیگر، مسوولان محلی در ولایت پروان هفته گذشته گفتند که سه تن به اتهام انفجار پایه‌های برق در پروان بازداشت شده‌اند. طبق اعلام منابع محلی، برادر مماتی سالنگ رهبری این گروه را بر عهده داشته است.
احمد بر این باور است که حکومت باید ریشه و علت این تخریب‌ها را جستجو کند، باید بداند که فرد دستگیر شده به دستور و با هزینه چه کسی اقدام به تخریب پایه‌ها کرده است.
حسین صفدری، دانشجوی انجنیری دانشگاه کابل نیز می‌گوید که به علت کمبود برق و گاهی نبود انترنت با مشکلات بزرگی روبروست.
او علاوه کرد در جریان قرنطین که استادان آنلاین درس می‌دهند موبایل و کمپیوترش چارج ندارد تا درس‌ها را دریافت کند.
حسین ادامه داد که ابتدا مشکلات انترنت در بسیاری از ولایت‌‌های دوردست کشور مشکل‌ ساز بوده است و حالا بی ‌برقی نیز از بزرگترین مشکلات برای دانشجویان است؛ چون، آنان نمی‌توانند به ‌صورت متواتر به درس‌های آنلاین رسیدگی کنند و اکثر دانشجویان خواستار متوقف شدن درس‌های آنلاین شده اند.
عزیزه که خانم خانه است از مشکلات بی‌برقی در امور خانه می‌گوید: «برق نیست و شب‌ها را در تاریکی یا با روشن کردن چند شمع می‌گذرانیم.» وی می‌گوید که در نبود برق با مشکل کم ‌آبی نیز مواجه است.
عبدالله زمانی نیز می‌گوید که وقتی در دنیای تاریکی زندگی کنیم، از کل دنیا بی‌خبریم. وقتی برق نباشد، نه تلفونی است و نه تلویزیونی. ما در قرن 21، بی‌خبر از دنیا هستیم. وقتی این دو نباشد، انگار زندگی جریان ندارد.
او گفت که ما به گوش دادن خبرها عادت کرده‌ایم، اما حالا که برق نداریم، انگار چیز مهمی را از دست داده‌ایم و همیشه نگران و سرگردان هستیم.
حسین که چندی پیش یک بیمار کرونایی داشت، می‌گوید که نبود برق نفس کشیدن را از ما گرفت. او گفت که بیماری داشتیم که مبتلا به ویروس کرونا شده بود؛ در شرایطی که وضیعت او وخیم شده بود و نیاز به اکسیجن داشت، شرکت‌های تولید اکسیجن، به دلیل نبود برق، نمی‌توانستند اکسیجن تولید کنند. بیمار ما به دلیل نرسیدن اکسیجن جان باخت.
او با اطمینان می‌گوید که ممکن است صدها تن به دلیل نبود برق و تولید نشدن اکسیجن جان خود را از دست داده باشد.
ازسویی هم بی برقی در بخش بازرگانی و صنعتی درکشور چالش ساز بوده است. شماری از صاحبان صنایع با انتقاد از حکومت و شرکت برشنا هشدار داده اند که اگر به کمبود برق رسیدگی نشود، دروازه کارخانه‌هایشان را می‌بندند.
برق از جمله نیازهای اساسی زندگی امروزی بشر است و در عرصه‌های تکنالوژی، فابریکه‌های صنعتی و اطلاع رسانی استفاده بسزایی دارد.
برق تا حدی با زندگی انسان ادغام شده است که شاید تصور بی برقی برای بسیاری از مردم جهان یک امر محال باشد. اثرهای کمبود برق گذشته از پایتخت در ولایت‌های که به شبکه برق وارداتی پیوند هستند نیز اثرهای ناگواری داشته است.
با وجود این همه مشکل، تا کنون عاملان رویدادهای منهدم کردن پایه‌‌های برق در کشور معلوم نیستند اما مسئولان حکومتی این رویدادها را به مخالفان مسلح دولت پیوند می‌دهند؛ اما، منابع می‌گویند که این کار باج‌گیران محلی است که سال‌ها از شرکت برشنا برای حفظ و نگهداشت پایه‌ها و سیم‌های برق پول دریافت می‌کردند.
انعام برای شناسایی خراب‌کاران
یک نمایندۀ مردم پروان در ولسی جرگه برای شناسایی و بازداشت عاملان منهدم کردن پایه های برق وارداتی به کشور، پنجصد هزار افغانی انعام تعیین کرد.
عبدالظاهر سالنگی نماینده مردم پروان در ولسی جرگه  در صفحۀ فیس بوک خود نوشته است  برای کسانی که در شناسایی و دستگیری عاملان منهدم کردن پایه‌های برق وارداتی همکاری کند، حاضر است انعام بدهد.
وی می گوید که تلاش ها برای دستگیری افراد تبهکار جریان دارد و تعداد از این افراد بازداشت نیز شده اند.
موصوف ادامه ضرر رسانی این افراد تبهکار را که هر روز مردم را در تاریکی می گذارند، قابل قبول نمیداند و برای شناسای و دستگیری این افراد تاکید میکند.
سالنگی گفته است: «از انجای که همکاری مردم با ما در زمینه گرفتاری و شناسی عاملان منهدم ساختن پایه های برق نهایت موثر است، من حاضرم برای آنانیکه افراد تبهکاری را که پایه برق را منهدم و منفجر میکنند گرفتار و به نهادهای امنیتی معرفی کند، دو ماه از معاش خویش را که مبلغ (۵۰۰ صد هزار افغانی) میشود، جهت تشویق و همکاری هر چه بیشتر مردم تحفه و جایزه دهم.»
تعیین انعام برای شناسایی عاملان منهدم ساختن پایه های برق از سوی سالنگی با استقبال مردم قرار گرفته است.
محمد بلال رحیمی باشنده شهرک مسعود شهر چاریکار ولایت پروان به پژواک گفت: «از ابتکار عبدالظاهر سالنگی حمایت میکنم  و برای شناسایی افراد تبهکار تلاش خواهیم کرد.» او می گوید که روی دست گرفتن چنین برنامه ها موثر تمام می شود و باید همه برای جلوگیری از بدنام سازی مردم پروان تلاش کنند و نگذارند که دشمنان مردم افغانستان و تاریک اندیشان دست به تخریب تاسیسات عام المنفعه بزنند.