نگراني ها از توانمندي نيروهاي نظامي افغانستان در مبارزه با تروريزم در افغانستان رو به گسترش است. چند سال پيش، هنگامي که نيروهاي نظامي ائتلاف جهاني ضد تروريزم قصد بيرون رفتن از افغانستان را داشتند، تعريف و تمجيدها از اردوي ملي افغانستان رو به افزايش بود و هر کدام از مقامات نظامي و ملکي کشورهاي دخيل در جنگ عليه تروريزم در افغانستان، از توانايي ها و قابليت هاي نيروهاي نظامي افغانستان داد سخن مي زدند. سال 2014 بود که نيروهاي نظامي خارجي به تدريج افغانستان را ترک کردند، و بار سنگين مسئوليت هاي امنيتي بر دوش سربازان افغان افتاد. در طول اين مدت سربازaن افغان مردانه جنگيده اند و در بدترين شرايط از تماميت ارضي، استقلال و ارزشهاي ملي کشور دفاع نموده اند. اما سنگيني بار جنگ عليه تروريزم، بر دوش نيروهاي نظامي افغانستان به وضوح قابل مشاهده است. تلفات بالاي نظاميان، خستگي از جنگ، گسترش جغرافياي جنگ، فرار سربازان و... نتايج زود هنگام خروج سربازان خارجي از افغانستان و تنها ماندن سربازان افغانستان است.
بدون شک جنگ افغانستان جنگي بزرگتر از يک جنگ داخلي در يک کشور است. پشت صحنه اين جنگ به کشورهاي دور و نزديک، و خورد و بزرگي در منطقه و جهان مي رسد. اين جنگ مدتهاست که از سوي قدرتهاي پيدا و پنهان، و دور و نزديک افغانستان اداره مي شود. عقبه اين جنگ در کشورهاي مختلفي مي چرخد. جنگ عليه تروريزم نيز که با سقوط حکومت طالبان آغاز شد، با پاک سازي طالبان ادامه نيافت. اين جنگ به زودي توسط عوامل داخلي و خارجي به سوي ديگري رفت. جنگ عليه تروريزم در آغازين سالهاي خود به بيراهه رفت. جنگي که قرار بود به سقوط افراط گرايي و تروريزم ختم يابد، به سقوط حاکميت طالبان منجر شد. سقوط حکومت طالبان، تنها يک مورد از افراط گرايي در افغانستان بود. زمينه هاي افراط گرايي در قالب هاي مختلف ادامه داشته و دارد. نتيجه آن برگشت دوباره طالبان و افراط گرايان در قالب هاي ديگر از جمله شبکه حقاني و جديدا داعش شده است.
هدف ديگري که ائتلاف بين المللي ضد تروريزم در افغانستان داشت، بازسازي افغانستان بود که از کشوري مخروبه و ويرانه به کشوري با اقتصاد نسبتا قابل قبول بدل گردد. اما بسيار زود، بوي پولهاي بادآورده از منبع کمک هاي خارجي، فرصت طلبان داخلي و خارجي را به افغانستان کشانيد و عدم هماهنگي و ضعف هاي کشورهاي کمک دهنده در افغانستان، نيز سبب شده تا پول هاي کمکي به جاي بازسازي اقتصاد افغانستان، سبب قدرت يافتن گروه هاي مافيايي در کشور گرديد و ميلياردها دالر به سوي کشورهاي خارجي روانه شد.
جنگ عليه تروريزم در افغانستان در سطح باقي ماند. نه اقتصادي ساخته شد و نه ريشه تروريزم از کشور کنده شد. بيشترين پول کمک هاي خارجي به ولايت هاي ناامن جنوب و شرق به مصرف رسيد. اما در حقيقت هيچ جنگي در اين ولايات به پايان نرسيد. جنگ به همان حالت باقي ماند و افراط گرايي شدت بيشتري يافت. زيربناهاي افغانستان هرگز مورد توجه قرار نگرفتند و ساخته نشدند. تکيه بر برق وارداتي، اولويت دادن به سرک، فراموشي زراعت، توجه به واردات و تجارت در حالي که افغانستان چيزي براي تجارت نداشته و ندارد، فساد در گمرکات و جمع آوري ماليات همه سبب شدند تا افغانستان به تدريج غرق در فساد شود. فقر در افغانستان، در حال حاضر بخش اعظم جمعيت افغانستان را در بر گرفته است.
بدين جهت اين جنگ، بايد کاملا بازبيني شود. رابطه افغانستان با کشورهاي حامي اش بايد مجددا بررسي گردد. ضعف ها و کاستي ها از سر ديده شود. افغانستان يک طرف جنگ است. در اين جنگ تنها افغانستان مقصر نيست. ادامه اين جنگ هم کشورهاي ديگر را در خود درگير خواهد ساخت و هم افغانستان را بيشتر در خود غرق خواهد کرد.