جنجال هاي انتخاباتي در بيش از دو- سه سال اخير براي مردم افغانستان هزينه هاي زيادي را در بر داشته است. انتخابات گذشته رياست جمهوري، يکي از جنجالي ترين و پرهزينه ترين انتخابات ها در تاريخ افغانستان بوده است که نتيجه آن به وجود آمدن دولت وحدت ملي است. اين دولت هنوز در ابتداي راه است و طبق قراردادي که ميان طرفين عقد گرديده است، راه درازي را در پيش رو دارد تا بتواند به نتيجه برسد. همه اينها در دوره رياست يوسف نورستاني بر کميسيون مستقل انتخابات رخ داده است. بدين ترتيب او يکي از جنجالي ترين هاي کميسيون مستقل انتخابات است. بسياري ها در مورد نورستاني نظرات کاملا متضاد دارند، عده اي او را دشمن مي دارندو عده اي نيز به نيکي از او ياد مي کنند. ولي به هر صورت نورستاني بيشتر با نقدهاي تند و تيز همراه بوده است و کمتر توانسته دل مردم افغانستان را بدست بياورد.
از سوي ديگر، از اولويت هاي مورد توافق طرفين دولت وحدت ملي اصلاحات انتخاباتي بود و همين گونه نهادهاي بين المللي نيز بر اصلاحات انتخاباتي تاکيد داشته و دارند، و اما در اين اواخر نورستاني با تکيه زدن بر موضع مخالفت با دولت و اصلاحاتي که قرار بود از سوي دولت وحدت ملي در کميسيون به وجود بيايد، فضاي متشج انتخابات افغانستان را متشنج تر و غبارآلودتر ساخته بود. نورستاني علم مخالفت برداشته بود  و با هرچه دولت مي کرد، مخالف بود.
رئيس جمهوري درست در روزهاي پيش از آغاز به کار اين دوره تقنيني پارلمان، با صدور فرمان تقنيني، دستور داد تا کميته گزينش آغاز به کار نمايد ولي اين امر نيز با مخالفت نورستاني و اعضاي کميسيون انتخابات روبرو شد.
به هر صورت، اکنون گفته مي شود کار به پايان رسيده است، نورستاني استعفا داده و رئيس جمهوري نيز استعفاي او را منظور کرده است. گام بعدي چيست؟ آيا استعفاي نورستاني راه را براي کار کميته گزينش جديد همواره ساخته و همان طور که گفته مي شود و حدس و  گمان ها نيز تاييد مي کند، به زودي و در اين هفته کميته گزينش کار خود را آغاز مي کند؟ و آيا اختلافات عميقي که گفته مي شد ميان دولتمردان در مورد برگزاري انتخابات و گزينش افراد وجود داشته است، برطرف خواهد شد و راه باز شده توسط نورستاني به زودي طي خواهد شد؟
انتخابات در افغانستان همواره بحران و چالش برانگيز بوده است. اگر نگاهي به گذشته انتخابات افغانستان بعد از حکومت طالبان بياندازيم، سير صعودي مشکلات در انتخابات افغانستان که نتيجه آن بي باوري مردم به انتخابات و دوري آنها از دولت و بالا رفتن ميزان تقلبات در انتخابات است را مي بينيم.
دايره مشکلات در انتخابات در افغانستان مطمينا وسيع تر از کميسيون مستقل انتخابات و سمع شکايات انتخاباتي است. به همين دليل نيز استعفاي نورستاني مي تواند يک بخش از قضيه و بخش کوچگي از آن باشد، اختلافات عميق و گسترده اي ديگري نيز وجود داشته و خواهد داشت که سبب شده انتخابات بدين جا برسد.
دولت افغانستان که سال روان خورشيدي را موعد برگزاري انتخابات عنوان کرده است، حتما بايد متوجه باشد که فرصت زيادي تا آن زمان باقي نمانده است و با توجه به واقعيت هاي افغانستان برگزاري انتخابات در اين مدت زماني کوتاه کار کاملا سخت و دشواري است. دولت مردان بايد اختلافات خود را کنار بگذارند و کار انتخابات را بايد جدا شروع کنند و از هدر دادن فرصتي که به دست آمده است دوري نمايند.
اصلاحات انتخاباتي مي تواند بهترين و کارا ترين دستاورد افغانستان باشد که در اين موقعيت زماني هم کشور بدان نياز  دارد و هم دولت افغانستان بايد ثابت بسازد که به تعهدات خود وفادار است و تعهدات شان را فراموش نمي کنند.