صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

افغانستان و جلب حمايت هاي دوامدار بين المللي

-

نظام جديد سياسي در افغانستان به کمک و حمايت جامعه جهاني به وجود آمده و با حمايت آنها سرپا نگهداشته شده است. با حضور نظامي بيش از چهل کشور جهان در افغانستان از يک طرف امنيت به صورت نسبي تأمين گرديد و از سوي ديگر مسأله بازسازي و تأسيس نهادهاي قانوني درکشور روي دست گرفته شد.
در زمان جنگ هاي داخلي تمام زيربناهاي اقتصادي و ساختارهاي سياسي، امنيتي و اداري ما از بين رفت و از اينرو جامعه جهاني هزينه هاي بازسازي، امنيتي و دولتداري در افغانستان را متقبل شد و از اين بابت ميلياردها دالر را طي پانزده سال گذشته به افغانستان کمک کردند.
متأسفانه اين کمک ها در نتيجه فقدان برنامه ريزي و نظارت دقيق، اغلب در گرداب فساد از بين رفت و براي مردم افغانستان دستاوردهاي مهم و دراز مدتي به همراه نداشت. حکومت و جامعه جهاني تنها در زمينه تآسيس نهادهاي اداري، سياسي، امنيتي و قضايي مؤفق عمل کردند و اين نهادها به موقع تشکيل شد و انتخابات براي نخستين بار درافغانستان برگزار گرديد؛ اما در عرصه هاي امنيتي و بازسازي، کمتر به مسايل زيربنايي توجه صورت گرفت و اکثر فرصت ها و کمک ها در پروژه هاي مصرفي و غير ضروري به هدر داده شد. علاوه بر آن عدم توجه به نحوه مصرف کمک ها، پديده فساد را در کشور تقويت کرد و در تمام ادارات و نهادهاي دولتي و خصوصي آن را گسترش داد.
امروز نتيجه حضور جامعه بين المللي در افغانستان و کمک هاي آن، پروژه هاي ناقص و ناتمام و ادارات فاسد و ناکارايي است که به جز از بين بردن سرمايه هاي اندک ملي و هدر دادن کمک هاي بين المللي، هيچ روزنه اميدي به سوي آينده نمي گشايند و به هيچ يک از ضرورت هاي اساسي ملي پاسخ درخور داده نمي توانند.
در سال هاي اول قرار بود که با اين کمک ها کم کم افغانستان از نظر سياسي، امنيتي و اقتصادي روي پاي خود بايستد و به خود کفايي برسد، اما پس از پانزده سال نه تنها چنين اتفاقي نيفتاد که افغانستان به کمک هاي خارجي نيازمندتر گرديد. امروزه افغانستان نه تنها قادربه تأمين بودجه انکشافي خود نيست که بخشي از بودجه عادي آن نيز از سوي جامعه بين المللي تأمين مي شود. حکومت مجبوراست براي تأمين نيازمندي هاي امنيتي، اقتصادي و اداري خود، حمايت جامعه جهاني وبخصوص سازمان ناتو را به صورت دوامدار با خود داشته باشد.
جنگ دراز مدت و بدون استراتژي و اهداف مشخص، فساد فراگير و حکومتداري ضعيف و ناکارآمد، سبب شده است که بسياري از کشورها با بي ميلي نسبت به قضاياي افغانستان برخورد کنند. همين دلسردي و نااميدي باعث شده تا حجم کمک هاي بين المللي به ميزان زيادي کاهش پيدا کند.
در کنفرانس توکيو جامعه جهاني به شرطي دوام کمک ها را تعهد کرد که حکومت افغانستان در زمينه مبارزه بافساد و تقويت حکومتداري و ترويج ارزش هاي دموکراسي تلاش هاي بيشتري به خرج دهد. بااين که حکومت افغانستان پايبندي خود را در مبارزه بافساد و اصلاحات در حکومت و تقويت ارزش هاي دموکراتيک اعلام کرده و به آنها متعهد شده است؛ اما با گذشت چندين سال هيچ گام عملي و مثبت در آن راستا از سوي حکومت افغانستان برداشته نشده است.
حال افغانستان با دشواري هاي بي سابقه امنيتي، فقر اقتصادي، افزايش بيکاري و کاهش سطح مشروعيت سياسي روبرو مي باشد. اين دشواري ها در سال گذشته صدها هزار نفر را مجبور به ترک کشور کرد و مشکل ديگري بر انبوهي از مشکلات کشورافزود. به اين خاطر افغانستان همچنان به حمايت هاي مادي و معنوي کشورهاي خارجي و به ويژه اعضاي سازمان ناتو نيازمند است. نشست اعضاي ناتو در ورساي که در ماه جولاي امسال برگزار مي شود، فرصتي است براي حکومت افغانستان تا با ارايه برنامه هاي مؤثر و تمرکز بر مشکلات امنيتي و اقتصادي، توجه و اعتماد کشورهاي کمک کننده را جلب و تعهدات تازه جامعه بين المللي را در مورد بازسازي و بهبود وضعيت اقتصادي و حمايت از نيروهاي ملي، دفاعي و امنيتي کشور به دست آورد.

دیدگاه شما