صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

جنگ و امنيت

-

امنيت در افغانستان اصلي ترين مقوله اي است که در اين سالها وجود داشته است. جنگ عليه تروريزم به منظور برقراري امنيت در افغانستان آغاز شده بود اما اين جنگ بعد از مدتي به نظر مي رسد که از هدف خود دور شده و اکنون ديگر براي برقراري امنيت نيست. جنگ هايي که بايد معطوف به امنيت مي بودند اکنون معطوف به تامين امنيت نيستند. جنگ ها حالت دفاعي به خود گرفته اند. طالبان يک قدم پيشتر هستند. آنان حمله مي کنند و مناطق را ناامن مي سازند، و نيروهاي دولت در صدد ماندن در مناطق و تصفيه بر مي آيند. طالبان سعي مي کنند ولسوالي هايي را از چنگ نيروهاي دولتي بيرون بکشند و نيروهاي دولتي، تلاش مي کنند، بر اين مناطق مسلط باقي بمانند. چنين سياستي در جنگ به معناي تامين امنيت نيست. امنيت زماني در اولويت جنگ ها قرار خواهد گرفت که هشدارها جدي گرفته شوند. ماه و سالها از حضور نيروهاي طالبان به سوي شمال هشدار داده مي شد، اما هيچ گوش شنوايي در دولت وجود نداشت، ماه ها از حضور داعش و خطري که از ناحيه اين گروه افغانستان را تهديد مي کند، هشدار داده شده بود ولي هيچ کسي به اين ها توجه نکرده و بسياري از مقامات گفتند که داعش براي افغانستان هيچ خطري ندارد. از حضور داعش در افغانستان منکر شدند. حال که شمال نا امن شده است و داعش به عنوان يک حقيقت تلخ و دردناک در کشورسر برآورده است، نيز نه برنامه اي جدي براي تامين امنيت شمال وجود دارد و پلان و استراتيژي مشخص و کارآمدي براي مبارزه با داعش.
جنگي منفعلانه در کشور عليه طالبان و داعش جريان دارد. اين جنگ به هيچ صورت نتيجه بخش نخواهد بود. اين جنگ کاملا به ضرر دولت است. نمونه هاي کندز، هلمند، بدخشان و فارياب همه نشانه هايي از يک جنگ بدون استراتژي و منفعلانه دارد. در هيچ يک از اين جنگ ها دولت افغانستان ابتکار عمل را در اختيار نداشته است. واگزار کردن ها و عقب نشيني هاي تاکتيکي در اين ولايات و ديگر ولايات کشور، همراه با هشدارهايي که سال روان سالي پر از جنگ و خشونت خواهد بود، معطوف به امنيت نيست. حتا هشدارهاي دولتمردان که در اين سال نبايد در انتظار امنيت نشست، خود امنيت رواني شهروندان را تخريب خواهد کرد.
جنگ منفعلانه دولت عليه طالبان، با بي برنامگي کشورهاي خارجي حاضر در جنگ عليه تروريزم، تشديد شده است. اين کشورها نيز روزي از توانايي دولت افغانستان در مبارزه با طالبان مي گويند و روزي ديگر از ضعف و ناتواني اين دولت در مبارزه با دهشت افگني و ناامني. همان گونه که رياست جمهوري زماني خود پروسه انتقال را رهبري مي کرد و از توانايي دولت و نيروهاي نظامي افغان اطمينان مي داد و اکنون از اثرات نامطلوب خروج خارجي ها سخن مي گويد. همان گونه که مقامات در وزارت دفاع به جاي اينکه پاسخي قانع کننده به خاطر عقب نشيني هاي اخير نيروهاي دولتي در مقابل طالبان داشته باشند، از اين عقب نشيني ها دفاع کرده و آن را براي آينده نيروهاي دولتي مفيد دانسته است.
علاوه بر همه اينها، نهادهاي امنيتي که با سرپرست ها اداره مي شوند، از نگاه رهبري و مديريت در وضعيت بدي قرار دارند. اثرات نامطلوب سرپرستي در ادارات امنيتي به وضوح قابل مشاهده است. منتظر ماندن براي اينکه طالبان از کجا سر بر مي آورند و حمله مي کنند، براي مردم افغانستان کاملا خسته کننده شده است. نيروهاي دولتي بايد در موضع برتر قرار داشته باشند، نه اينکه منتظر حمله طالبان باشند و آماده تحمل تلفات و عقب نشيني هاي تاکتيکي.
جنگ در بغلان و هلمند و... بايد از اين حالت بيرون شود. اين حالت در کوتاه مدت و دراز مدت کاملا به ضرر دولت است.

دیدگاه شما