واقعا بحث بر سر پروژه توتاپ از حالت تکنيکي خارج شده و جنبه سياسي به خود گرفته است. اين بحث سالهاست که در محافل حکومت مطرح بوده ولي در حکومت جديد حدود شش ماه است که اين بحث جريان داشته و بخش هايي از حکومت به نحوي درگير در اين بحث بوده اند. از زماني که اين موضوع مطرح شده، هم رياست جمهوري و هم رياست اجرائيه مستقيما روي آن کار کرده اند، با شماري از همين کساني که امروزه بر تصميم کابينه اعتراض بحث و گفتگو کرده اند.
رياست جمهوري در ساعات پاياني روز گذشته، بعد از آنکه گردهمايي اعتراضي نسبت به مصوبه کابينه در انتقال برق از مسير سالنگ، در يک پيام ويديويي، از تشکيل يک کميسيون براي بررسي همه جانبه اين قضيه خبر داد. او گفت: در خصوص اين پروژه ديدگاه هاي متفاوتي از سوي رهبران سياسي، نهادهاي مدني، فعالان اجتماعي و متخصصين اين عرصه مطرح شده است، به منظوري اين که ديدگاه ها همه جانبه بازتاب پيدا بکند و گام هاي انکشافي بزرگ با اجماع ملي به اجراي گذاشته شود، من کميسيون ملي را توظيف مي کنم که اعضاي آن در مشوره با نماينده گان مردم و فعالان سياسي، مدني و تخصصي تعيين شود تا با مرور و بررسي همه اسناد و اوراق مربوط به اين پروژه ملي، ديدگاه کامل و منسجم را، کمبود اقتصادي و تاثيرات اجتماعي آن را به بررسي گرفته باشد و ديدگاه را به حکومت رايه بکند تا در روشني آن تصاميم در آينده اتخاذ شود.
نکاتي در اين مورد قابل يادآوري است: اول اينکه اسناد اين پروژه به اذعان رياست جمهوري و برشنا و وزارت انرژي سالهاست که در دواير دولتي مي چرخد و مطمينا در طول اين سالها مي بايست کساني که در اين زمينه کار مي کنند بايد خوانده باشند و از جزئيات قضيه آگاهي کامل داشته باشند.
دوم اينکه، رياست جمهوري، پيش از اين رياست اجرائيه را وظيفه داده بود تا با نمايندگان و معاون رياست جمهوري و اجرائيه بنشينند و موضوع را نهايي کرده به رياست جمهوري بفرستند. رياست اجرائيه يک جلسه را نيز با همين ترکيب داشته است و جلسه دوم را برگزار نمي کند، که نهايتا موضوع بدون نهايي شدن به کابينه فرستاده شده است. رياست جمهوري نيز که خود حکم به نهايي سازي آن داده بوده، موضوع را به صورت عاجل وارد جلسه کرده و به تصويب کابينه رسانيده است.
ادارات موظف در اين چند روزي که بحث ها داغ شده است، نه تنها به صورت بي طرفانه و غير جانبدارانه، بلکه با ادبيات و لحن جانبدارانه و گاهي حتا توهين آميز با معترضيان برخورد کرده اند و اذهان عمومي را کاملا مشوش ساخته و بحث را از حالت تخنيکي خارج ساخته  و به سوي يک بحث کاملا داغ سياسي برده اند.
در نهايت نيز نسخه اي که رياست جمهوري براي اين درد نوشته، بعيد است که به درمان بيانجامد. ساختن کميسيون براي موضوعات داغي چون اين موضوع هرگز راه به جايي نمي برد و دردي را درمان نمي سازد. معمولا رسم بر اين بوده که کميسيون ها براي اطاله موضوعات استفاده مي شوند تا اصل موضوع به نحوي به فراموشي سپرده شود. کمتر کميسيون در چند سال اخير نتيجه واضح و روشني براي مردم داشته است تا مردم بتوانند بر اساس آن نتايج تحقيقات کميسيون ها را شاهد باشند.
علاوه بر اين، رياست جمهوري بايد به سوالات مردم بخشي از افغانستان جواب داشته باشد. دولت نبايد براي وارد ساختن مردم در پروژه هاي انکشافي و اقتصادي انتظار مذاکره با مردم را داشته باشد، بلکه دولت بايد برنامه داشته باشد. دولت بايد برنامه ارايه بدهد براي بازسازي و توسعه نه اينکه بر سر ارايه خدمات چانه بزند و کم و زياد کند.