يکي از کارهاي اساسي که در افغانستان کمتر به آن توجه صورت گرفته است. نوسازي زيربناهاي اقتصادي است. بارها حکومت افغانستان نسبت به بي توجهي به انجام پروژه هاي بزرگ ملي مورد انتقاد کارشناسان و تحليلگران قرار گرفته است. ميلياردها دالر از سوي جامعه جهاني به افغانستان سرازير شد، اما بيشترين اين کمک ها به امورات روزمره و به منظور رفع نيازمندي هاي شهروندان به مصرف رسيد. البته در کشورهاي پس از جنگ معمول است که به نيازهاي اوليه مردم اهميت داده مي شود؛ اما در افغانستان تمام امورات تحت تأثير جنگ قرار گرفت و اغلب کمک ها در راستاي امنيت و جلب رضايت مخالفان مسلح به مصرف رسيد.
در اين ميان مسأله اساسي و مهمي که به فراموشي سپرده شد، توجه به پروژه هاي کلان، هزينه بر؛ اما سود آور براي افغانستان بود. بندسلما يکي از بزرگترين برنامه هاي زيربنايي در افغانستان است که خوشبختانه با کمک کشور هند روي دست گرفته شد و با وجود فرازها و فرودهاي زياد، امروز با حضور سران دو کشور افغانستان و هند به بهره برداري سپرده مي شود.
اين سد در 170 کيلومتري شمال شرق هرات و درمسير درياي هريرود در ولسوالي چشت احداث گرديده است. ذخيره اصلي بند با 20 کيلومتر طول و 3 کيلومتر عرض، ظرفيت 640 ميليون متر معکب آب را دارد. بند سلما علاوه بر تأمين آب مورد نياز براي بيشتر از 75 هزار هکتار زمين کشاورزي، ظرفيت توليد سالانه 42 مگاوات برق را نيز دارا مي باشد.
بند سلما بزرگ‌ترين پروژه کشور هندوستان براي بازسازي افغانستان نيز هست که با ارزش 300 ميليون دلار احداث شده است. احداث اين بند در زمان دولت محمد داوود خان در سال 1976 به کمک هند آغاز شد و نزديک به بيست و پنج فيصد کار آن تکميل شده بود؛ اما روند ساخت آن به دليل جنگ ها و درگيري‌هاي داخلي متوقف شد. در سال 2004 بار دگر موضوع ساخت بند سلما مورد بحث قرار گرفت و بالاخره حکومت تصميم گرفت که کار بند سلما را به عنوان نخستين برنامه سازندگي خود آغاز نمايد. دولت هندوستان يکبار ديگر تعهد کرد که اين بند را بازسازي کند و در سال 2006 رسمآ کار اين پروژه را شروع کرد.
اگر چه کار اين پروژه بايد تا سال 2009 تکميل مي شد ولي نظر به مشکلات امنيتي و لوجستکي افتتاح آن تا حالا به تعويق افتاد. به خاطر همين مشکلات هزينه هاي ساخت بند افزايش يافت، اما کشورهند تمام هزينه هاي احتمالي اضافي را نيز تعهد کرد. عزم کشورهند به تعهد همه هزينه ها، رؤياي بهره برداري از اين سد بزرگ را به واقعيت نزديکتر کرد.
کار ساخت اين سد اگرچه با مشکلات امنيتي زيادي مواجه شد، اما تکميل آن پس از چندين سال تأخير، تحول بزرگي را در اقتصاد ولايت هرات به وجود مي آورد. برخي از کارشناسان البته نگران مسايل حاشيه اي طرح هاي بزرگ آبي هستند که اين گونه مسايل به هر حال نبايد عزم حکومت را نسبت به انجام اين گونه پروژه ها سست کند. اگر افغانستان به دليل حاکميت نظام هاي ظالم، فاسد و بي کفايت نتوانسته است از منابع سرشار آبي اش استفاده کند و اين آب ها در طول سال ها رايگان به کشورهاي همسايه سرازير شده و آب آشاميدني و زراعتي آنها را تأمين کرده است، به اين معنا نيست که ديگر تا ابد حق نداشته باشد که از آب هاي خود بهره ببرد. افغانستان در چوکات حقوق بين الملل حق دارد تا از تمامي ظرفيت ها و داشته هاي ملي اش در راستاي توسعه اقتصادي کشور نفع ببرد و هيچ کشوري حق انتقاد، مداخله و ممانعت از چنين طرح ها را در افغانستان ندارد. اين سد دستاورد بزرگي براي دولت افغانستان به حساب مي آيد. تکميل اين سد از يک طرف دوستي افغانستان و هند را ماندگار مي سازد و از سوي ديگر روشنايي و انکشاف اقتصادي و توسعه زراعت را براي اين بخش از کشور به ارمغان مي آورد.