صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

افغانستان و نقش بیشتر آمریکا در عملیات نظامی

-

از زمان خروج نيروهاي بين المللي از افغانستان، ناامني و خشونت در اين کشور شديد تر گرديده و آمار تلفات نيروهاي امنيتي و مردم ملکي نيز رو به افزايش نهاده است. قلمرو خشونت و جنگ گسترده تر شده و جغرافياي بيشتري را تحت تأثير درآورده است.
با خروج نيروهاي خارجي از افغانستان، مخالفان مسلح به صورت جدي پيگير سقوط نظام از راه جنگ بودند و با توجه به وضعيت نابسامان نيروهاي امنيتي اين امر را دور از دسترس نيز نمي دانستند؛ اما دوسال جنگ شديد فرسايشي دشمن در ولايات شمال، جنوب، شرق و غرب کشور نشان داد که سقوط نظام از طريق زور و خشونت نه در توان مخالفان مسلح مي باشد و نه با خواست مردم افغانستان و جامعه جهاني همخواني دارد، به اين دليل در شرايط فعلي امري ناممکن پنداشته مي شود.
در آن زمان بسياري از کارشناسان و مسؤلان نظامي مخالف خروج نيروهاي بين المللي از افغانستان بودند و خروج نيروهاي خارجي را با توجه به اوضاع شکننده امنيتي در کشور زود هنگام مي دانستند. تجربه ناکام آمريکا در عراق، هشدارهاي امنيتي کارشناسان را به واقعيت هاي امنيتي نزديکتر جلوه مي داد. به هر حال در سال 2014 مسؤليت امنيت داخلي افغانستان به صورت مستقيم به نيروهاي امنيتي سپرده شد. نيروهايي که تاهنوز نه از آمادگي روحي براي مبارزه تمام عيار با دشمنان بيرحم برخوردار بودند، نه آموزش هاي رزمي لازم را کسب کرده بودند و نه امکانات نظامي و لوجيستيکي مناسب را در اختيار داشتند.
خروج نيروهاي بين المللي از افغانستان به گونه به پشت کردن جامعه بين المللي به افغانستان و شانه کردن از زير بار مسؤليت هايي تلقي شد که در سال 2001 به گردن گرفته بودند. ايجاد يک حکومت باثبات و دموکراتيک، ايجاد نهادهاي قانوني، بازسازي افغانستان، تأمين امنيت و مبارزه با هراس افگني از عمده ترين اهدافي بودند که حضور بيشتر از چهل کشور جهان را زير چتر ايتلاف بين المللي مبارزه با تروريسم به افغانستان توجيه مي کردند. اما در پايان سال 2014 اين اهداف برآورده نشده بود. نه بازسازي رونق گرفته بود و نه نيروهاي امنيتي آموزش لازم ديده بود و نه پايه هاي حکومت مستحکم شده بود که در برابر بادها و طوفان هاي سياسي و امنيتي مقاومت کند.
سال گذشته نيروهاي امنيتي، دشواري ها و سختي هاي زيادي را تجربه کردند. اگرچه در برخي موارد مجبور به عقب نشيني از مناطق جنگي شدند؛ اما در کل اجازه ندادند که طالبان و ساير گروه هاي هراس افگن، امنيت را در مراکز و مناطق حساس کشور مورد تهديد قرار دهند.
با تشديد جنگ ها در افغانستان، مقامات بلندپايه پاکستان تلاش کردند تا در همکاري با افغانستان طرح مذاکره با مخالفان مسلح را ديگر باره احيا کنند. طرحي که از مدت ها به اين طرف به بن بست و فراموشي سپرده شده بود. بر مبناي اين طرح ابتدا مذاکرات چهارجانبه ميان افغانستان، پاکستان، آمريکا و چين به منظور توافق بر سر تهيه نقشه راه مذاکره و صلح آغاز شد. چهار دور اين مذاکرات در اسلام آباد و کابل برگزار شد؛ اما زماني که تصميم گرفته شد که پاکستان تا در ماه مارچ 2016 نمايندگان با صلاحيت گروه هاي مسلح را در مذاکرات حاضر کند، گروه طالبان شديدا در برابر اين طرح موضع گرفت و مخالفت خود را با مذاکرات صلح اعلام داشت. با موضع گيري طالبان، مذاکرات چهار جانبه صلح به بن بست انجاميد و آمدن فصل بهار مانند گذشته بستر و زمينه را براي شروع جنگ هاي بهاري آماده کرد. کشته شدن رهبري طالبان توسط آمريکا نقش تأثير گذارتر اين کشور را در مبارزه عليه طالبان برجسته تر ساخت و اکنون که برخي منابع از حمايت هاي بيشترآمريکا از عمليات دولتي خبر مي دهد، نشان مي دهد که آمريکا در رويکرد خود در قبال گروه طالبان تجديد نظر کرده است و اين بدون شک نشانه خوبي براي امنيت افغانستان خواهد بود.
 

دیدگاه شما