سفر هفته گذشته رئيس جمهور غني به هند سفر پر دستاورد خوانده شده است. امروز نيز، معاون دوم رياست جمهوري در راس هيئتي براي اشتراک در اجلاس مجمع عمومي سازمان ملل متحد به امريکا سفر خواهد نمود، که توضيح روابط خارجي افغانستان و ديدارها با سران کشورهاي مختلف در حاشيه اجلاس بخش مهمي از اين سفر خواهد بود
استحکام روابط خارجي يکي از ضرورت هاي حکومت افغانستان است. در گذشته حکومت افغانستان در اين راستا از ثبات سياسي برخوردار نبوده است و روابط خارجي کشور همواره متزلزل بوده است. اما اکنون نيز نگراني هاي در مورد سياست خارجي افغانستان وجود دارد و نياز است که حکومت وحدت ملي در سياست خارجي خود اين نگراني ها را نيز در نظر بگيرد.
رئيس جمهور غني در اولين سخنراني اش به حيث رئيس جمهور، سياست خارجي اش را در چند حلقه ي مختلف تعريف کرد. اولين حلقه ي سياست خارجي رئيس جمهور را، حلقه ي همسايه هاي افغانستان تشکيل مي داد، اما با گذشت نزديک به دو سال از عمر حکومت وحدت ملي، هنوز افغانستان در سياست خارجي خود با همسايه هايش با مشکل مواجه است.
اما اکنون به نظر مي رسد که افغانستان گزينه ي ديگري را روي دست گرفته است و تلاش دارد تا خود را به هند بيشتر از پاکستان نزديک سازد. اين نزديکي هرچند تا کنون توانسته است که کمک هاي زيادي در بخش هاي اقتصادي و نظامي براي افغانستان به همراه داشته باشد، اما از سوي ديگر باعث شده است که حکومت پاکستان حساسيت بيشتري نشان دهد و نگراني خود را ابراز کند.
اما آنچه که نياز اکنون کشور است و منافع ملي کشور ايجاب مي کند، تعادل در سياست خارجي است. در نظر گرفتن تعادل در سياست خارجي بايد يکي اولويت هاي حکومت افغانستان باشد و با اين رويکرد به توسعه ي روابط خود بپردازد. حکومت وحدت ملي بايد بتواند در عين حالي که کمک هاي از متحدان و دوستان استراتژيک خود دريافت مي کند، نگراني هاي همسايه هاي خود را در بخش هاي امنيتي و سياسي بر طرف سازد و اعتماد هر دو طرف را به دست بياورد.
عدم توازن و تعادل در سياست خارجي، نه تنها باعث کاهش مشکلات کشور نخواهد شد، بلکه تنش هاي زيادي را ايجاد خواهد کرد و باعث خواهد شد که کشور تبديل به صحنه ي جنگ نيابتي گردد. در واقع منافع ملي کشور ايجاب مي کند که حکومت وحدت ملي در سياست خارجي خود، تعادل را در نظر بگيرد. حکومت وحدت ملي بايد سياست خارجي اش را به گونه ي طراحي بکند که بتواند از همه ي گزينه هاي موجود استفاده ي درست و مسالمت آميز نمايد و منافع ملي و ختم جنگ را يکي از اولويت هاي سياستش قرار دهد.
اما اکنون روشن نيست که آيا حکومت وحدت ملي مي تواند در سياست خارجي خود، ميان يک دوست و متحد استراتژيک و يک همسايه ي در به ديوارش، تعادل ايجاد کند و اعتماد هر دو طرف را به دست بيارود و نگراني هاي شان را بر طرف سازد؟
حکومت وحدت ملي بايد با تعريف واضح و روشن منافع ملي کشور، سياست خارجي خود را بر اساس منافع ملي کشور گسترش بدهد. توسعه ي سياست خارجي بر اساس منافع ملي، هم قابل دفاع است و هم عقلاني. در اين زمينه حکومت مي تواند راهبردهاي مشخصي را براي گسترش روابط خارجي خود طرح کند و بر محور آنها روابط خود با ساير کشورها را شکل دهد. تعريف سياست خارجي بر مبناي منافع ملي، مي تواند نگراني ها از گسترش روابط خارجي افغانستان را کاهش دهد و در بهبود وضعيت سياسي و امنيتي کشور، کمک کند.
رهبران حکومت وحدت ملي بايد عواقب سياست خارجي شان را بر وضعيت امنيتي و سياسي داخل کشور نيز در نظر بگيرند و با توجه به همه ي نگراني ها، براي گسترش روابط  خارجي خود برمنباي منافع ملي، گام هاي موثر را بردارد.