صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

میکانیزم صلح در کشور روشن شود

-

صلح با حزب اسلامي به رهبري گلبدين حکمتيار، ظاهرا  در مراحل آخر خود قرار دارد و اين گروه چنانکه گفته مي شود به زودي دست از مخالفت با دولت افغانستان خواهد کشيد. اگر صلح با حزب اسلامي با موفقيت به پيش برود، اين صلحي است که دولت افغانستان پس از سقوط طالبان توانسته با گروه هاي مسلح مخالف خود به انجام برساند. دولت افغانستان در تمام سالهاي گذشته با جديت تمام، به دنبال رسيدن به توافق و صلح با طالبان بود. هزينه هاي گزافي نيز در اين راه به مصرف رسيده است، اما هرگز به نتيجه اي نيانجاميده است. حالا پس از سالها تلاش صلح با حزب اسلامي به رهبري گلبدين حکميتار به دست آمده است، صلح که از ابتداي طرح مسئله تا کنون مخالفت ها و موافقت هاي شديدي را در سطح جامعه در پي داشته است.
اصولا هر توافق صلحي با گروه هايي که نيروهاي مسلح و فعاليت هاي مسلحانه داشته است، در نوع خود، در هر جاي دنيا، پيچيده و سخت است. جنبه هاي متفاوتي در زمان گفتگوهاي صلح بايد مد نظر گرفته شود، از مسايل مالي گرفته تا مسايلي مربوط به جنايت هاي جنگي و ضد بشري. همين گونه از شرايط طرفين براي رسيدن به صلح گرفته تا پيش بيني ها براي زماني که اگر خلافي در روند پيشبرد شروط و موافقه نامه پيش آمد به کجا شکايت کنند و چگونه مسايل شان را حل کنند.
صلح با حزب اسلامي از دو زاويه بسيار مهم و بحث برانگيز بوده است. اول از نگاه سياسي. اين صلح مي تواند براي دولت يک دستاورد تلقي شود. دولت مي تواند ثابت کند که طرف قابل اعتمادي براي گفتگو با گروهاي مسلح مخالف خود است. تلاش هاي دولت براي رسيدن به صلح، هر چند اندک ولي در يک مورد به ثمر رسيده است. در حالي که در دولت هاي گذشته، هيچ موفقيتي براي رسيدن به صلح نداشته اند. دو دولت گذشته افغانستان حتا دستاوردهاي کوچکي نيز براي رسيدن به صلح نداشته اند.
اما از زاويه امنيتي و نظامي، زماني صلح مفيد و يک دستاورد خواهد بود که گروه مسلح گفتگو نقش مهمي در ناامني و يا امنيت داشته باشد. اگر گروهي وجود و عدمش در امنيت کشور نقشي نداشته باشد، صلح با آن  که مسلما با دادن امتيازاتي همراه است، بيهوده خواهد بود. شکي در اين نيست که حزب اسلامي يکي از احزاب پرقدرت دوره جهاد و حکومت مجاهدين بوده است. اما اين حزب در سالهاي گذشته از يک سو با انشعاب هايي روبرو بوده و از سوي ديگر اکثر افراد و اشخاص و حلقه هاي مخالف دولت که دست به فعاليت هاي مسلحانه و خشونت زده اند، زير اثر گروه طالبان، شبکه حقاني و القاعده بوده اند و نقش حزب اسلامي در فعاليت هاي نظامي چندان برجسته نبوده است.
با تمام اينها، صلح با حزب اسلامي را نمي توان به صورت سياه و سفيد ديد. نمي توان گفت که اين صلح کاملا نادرست و يا بسيار مفيد و درست است. شرايطي که طرفين براي رسيدن به صلح گذاشته اند، از اهميت ويژه اي برخوردار است. اين شرايط آيا منصفانه، واقع بينانه، و عادلانه است؟ آيا با رسيدن به صلح يا حزب اسلامي بخش هاي ديگري امنيت و ثبات کشور را تهديد نمي کنند؟ آيا براي رسيدن به صلح تمام آنچه که به مردم افغانستان گفته شود، با آنها در ميان گذاشته شده است؟ آيا براي رسيدن به صلح، در مسايلي بزرگنمايي نشده است؟
صلح تنها زماني به سود دولت و مردم افغانستان خواهد بود که به ثبات و امنيت دايمي منجر شود و بتواند گرهي از گره هاي کور ناامني و بي ثباتي در کشور را بگشايد. براي رسيدن به امر دولت افغانستان پيش از هر چيزي استراتژي خود را براي صلح مشخص بسازد و تعريف واضحي از شرايط و چگونگي روند صلح براي مردم افغانستان و جهان داشته باشد، تا گروه هاي ديگري و يا افراد ديگر و همين طور مردم افغانستان مکانيزم صلح در کشور را به درستي و روشني درک کنند.

دیدگاه شما