صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

حکومت و نادیده گرفتن حقوق انسانی مهاجران

-

مشکل مهاجرين امسال بيش از سال هاي ديگر، حکومت و مردم اين کشور را تحت فشار قرار داده است. اخراج اجباري و گسترده مهاجرين از کشور پاکستان و ايران امسال بر مشکلات حکومت افغانستان افزوده است. در اين ميان توافقنامه حکومت افغانستان با کشورهاي اروپايي در آستانه کنفرانس بروکسل که بر اساس آن کشورهاي اروپايي مي توانند مهاجراني را که پناهندگي آنها پذيرفته نشده است به افغانستان برگشت دهند، موجي از نارضايتي را در داخل و خارج افغانستان به وجود آورده است.
بسيار روشن است که افغانستان در آتش جنگ و ناامني مي سوزد و اين آتش همه ساله مناطق و ولسوالي هاي بيشتري را در بر مي گيرد. اين جنگ ها علاوه بر اين که تعدادي را مجبور به مهاجرت به کشورهاي خارج مي کند، ميليون ها نفر ديگر را مجبور مي سازند تا در داخل کشور و در ولايات و مناطق امن تر پناه ببرند.
رسيدگي به نيازمندي هاي مهاجران از سوي حکومت با کاستي ها و نارسايي هاي زيادي مواجه مي باشد. روند توزيع کمک ها براي مهاجران همواره با اعتراضات گسترده مهاجرين و مردم افغانستان همراه بوده است. حکومت اعتراف مي کند که توان کمک به موج گسترده از عودت کنندگان را ندارد و آنها در تأمين نيازمندي هاي اوليه زندگي شان با مشکلات و دشواري هاي فراواني روبرو مي باشند.
درسال هاي 2014 و 2015 مردم افغانستان به دليل ناامني، فقر و بيکاري مطلق باردگر راه کشورهاي اروپا را در پيش گرفتند. بسياري از آنها تمام زندگي و دارايي خود را در اين راه صرف کردند، تا خود را به يکي از کشورهاي اروپايي برسانند. اغلب اين مهاجران را جوانان و تحصيل کردگان جامعه تشکيل مي دادند. اين مهاجران با تحمل سختي ها و دشواري ها بالاخره توانسته اند خود را به کشورهاي اروپايي برسانند. اين مهاجران مدت هاي طولاني را در کمپ ها بدون سرنوشت گذرنده اند و رنج ها را به اميد پذيرفته شدن در آن کشورها تحمل کرده اند.
اکنون که رجوع مهاجران از کشورهاي سوريه و عراق و کشورهاي ديگر، نارضايتي هاي عمومي را در برخي کشورهاي اروپايي به وجود آورده است و پديده مهاجرت و چگونگي برخورد با آنها به يکي از جنجالي تري چالش هاي کشورهاي اروپايي تبديل شده است، حال اين کشورها مي خواهند به گونه اي از زير بار پذيرش پناهجويان شانه خالي کنند و با وضع شرايط بيشتر و سخت تر، پذيرش مهاجران را محدود سازند و آنها را به کشورشان افغانستان برگردانند.
در شرايطي که مردم ساکن در افغانستان از مشکلات جدي امنيتي و اقتصادي رنج مي برند، در وضعيتي که حکومت به مهاجران عودت کننده از کشور پاکستان رسيدگي نمي تواند و در زماني که علاوه بر مهاجرت هاي خارجي، ميزان مهاجرت و جابجايي داخلي به دليل ناامني و فقر هر روز بيشتر مي شود؛ هيچ دليلي نمي تواند توجيه کننده موافقت دولت با کشورهاي اروپايي در ارتباط با برگشت پناهجويان از کشورهاي ديگر باشد. اگر حکومت واقعا توانمندي تأمين امنيت جاني و موقعيت هاي شغلي پناهجويان را دارد، پس چرا اين همه افرادي که تا هنوز به هر دليلي مهاجر نشده اند، در صدد مهاجرت به کشورهاي خارج هستند؟ حکومت اولا بايد جلوي مهاجرت هاي تازه در کشور را بگيرد و امنيت مردم را تأمين کند و براي مردم ساکن در کشور کار و شغل ايجاد کنند؛ سپس مي تواند ادعا کند که آمادگي براي پذيرش مهاجران خارج از کشور را دارد.
بدون شک برگشت دادن مهاجران از کشورهاي اروپايي جز اين که بحران اجتماعي و شغلي را در افغانستان تشديد کند و حکومت را با چالش هاي لاينحل ديگر مواجه کند و جان بسياري از شهروندان را به خطر بيندازد، ديگر دستاوردي براي مردم و حکومت افغانستان نخواهد داشت. هم کشورهاي اروپايي و هم حکومت افغانستان مي دانند که براي پناهجويان مسترد شده در افغانستان هيچ کمکي قابل توجهي صورت نخواهد گرفت و هيچ مشکل آنها حل نخواهد شد؛ با اين حال آيا قوانين بين المللي و ارزش هاي اروپايي مي توانند برگشت اجباري پناهجويان را در ناامن ترين و فاسدترين و فقيرترين کشورهاي دنيا توجيه کنند؟ آيا در اين روند در کنار خواست کشورهاي اروپايي و منفعت پولي کشور افغانستان به حقوق انساني مهاجران نيز توجه صورت گرفته است؟

دیدگاه شما