سرانجام پس از دو سال چانه زني، نام کميشنران کميسيون هاي انتخاباتي اعلام شد و به اين صورت راه براي برگزاري انتخابات پارلماني در سال آينده باز شد.
کميسيون هاي انتخابات و سمع شکايات انتخاباتي قبلي که در واقع نخستين کميسيون هاي انتخاباتي مستقلي بودند که در افغانستان تشکيل شدند، متأسفانه در نخستين تجربه خود ناکام ماند و نتوانست امورات انتخابات را به درستي به پيش ببرند. در اثر ناکارايي و عدم مسؤليت پذيري کميسيون ها يکي از فاجعه آميز ترين و بدنام ترين انتخابات دنيا در افغانستان رقم خورد. اين انتخابات نه تنها نتوانست ارزش هاي دموکراسي را تمثيل کند و مشارکت فعال مردمي را در مهمترين فرايند ملي به نمايش بگذارد، که سبب به بن بست کشيده شدن انتخابات و به وجود آمدن بحران سياسي و اجتماعي در کشور نيز گرديد. کارکرد کميسيون ها در اين انتخابات علاوه بر اين که يک پروسه ملي را به بدنامي کشيد، افغانستان را در آستانه يک جنگ و نزاع خانمانسوز داخلي قرار داد.
در نهايت همه هزينه ها و تلاش ها و مشارکت فعال و با انگيزه مردم در انتخابات، قرباني تمايلات شخصي و قومي کميشنران در کميسيون هاي انتخاباتي گرديد. اگر امروز حکومت ما به لحاظ مشروعيت حقوقي و قانوني با مشکلات روبرو مي باشد و اگر حکومت وحدت ملي به جاي انتخابات بر مبناي توافقنامه سياسي ميان دو تيم پيشتاز در انتخابات شکل گرفت، همه اش به ضعف ساختاري و کارکردي کميسيون هاي انتخاباتي برمي گردد.
ضربه اي که کميسيون هاي انتخاباتي به جامعه افغانستان وارد کرد، کمتر از ضربه طالبان و گروه هاي دهشت افگن به افغانستان نبود. آنها جان مردم را گرفتند و جلو بازسازي و رشد اقتصادي را در مناطق تحت سيطره شان گرفتند؛ اما کميسيون هاي انتخاباتي، اميد مردم را خاکستر کردند و درخت اعتماد مردم را از ريشه برکندند و به وحدت ملي و مشارکت اجتماعي آسيب هاي جبران ناپذير وارد کردند. با اين حساب پيامد رفتارها و فيصله هاي کميسيون هاي انتخاباتي به مراتب زيانبارتر از جنگهاي مسلحانه طالبان و ديگر گروه هاي تروريستي، براي نظام و جامعه افغانستان بود. آنها جان مردم را ترور کردند و اينها فکر و انديشه وحدت گرايانه و مشارکت جويانه مردم را از بين بردند و به جاي آن بذر نفاق کاشتند. حاصل اين بذر حکومت توافقي بود که در درون خود بحران را مي پروراند و از دهها مشکل ساختاري و کارکردي رنج مي برد.
نقش و اهميت انتخابات در کشورهاي پس از منازعه بسيار حايز اهميت مي باشد، بر اين اساس گزينش و انتخاب اعضاي اين کميسيون ها نيز از حساسيت و اهميت ويژه برخوردار مي باشد. اعضاي کميسيون ها بايد بر اساس اصل تخصص، لياقت و بيطرفي انتخاب شود و بايد در تصميم گيري ها و رفتارهاي خود کاملا مستقل باشد و کار خود شان را بر اساس قانون و طرز العمل هاي انتخاباتي به پيش ببرند. در غير اين صورت باز هم کميشنران کميسيون هاي انتخاباتي به جاي تمرکز روي منافع علياي ملي، از موقف خود در راستاي ثروت اندوزي و تعميق و گسترش فساد در جامعه استفاده مي کنند.
اعضاي کميسيون هاي انتخاباتي درآغاز کار خود به کلام الله مجيد قسم ياد مي کنند که در انجام وظايف و مسؤليت هاي خود قانون را مدنظر قرار مي دهند و اصل بيطرفي کامل را رعايت مي کنند و بر برگزاري انتخابات شفاف، عادلانه و سراسري تلاش مي نمايند؛ پس باور اعضا به خدا و دين اسلام بايد آنها را ملزم به رعايت قانون و حفظ استقلال و بيطرفي در روند انتخابات بسازد. چنانچه باز روند انتخابات با تقلب و جانبداري همراه باشد، ديگر فاتحه دموکراسي را بايد در افغانستان خواند. رييس جمهور و نمايندگان تقلبي که در نتيجه انتخابات تقلبي؛ اما به ظاهر قانوني بر مردم تحميل شود، به مراتب بدتر از رييس جمهور و نمايندگاني است که از طريق غير قانوني سرنوشت مملکت را به دست مي گيرند، زيرا اينها نسبت به سرنوشت جمعي خود شان را مسؤل تر مي دانند. در حالي که افراد متقلبي که از طريق فساد در مسند قدرت تکيه مي زنند، به هيچ قاعده و قانوني پايبندي نشان نمي دهند.