با انجام مراسم تحليف رييس جمهور آمريکا، قدرت سياسي در اين کشور رسما از حزب دموکرات به حزب جمهوريخواه انتقال پيدا کرد و دوره رياست جمهوري ترامپ با همه جارو جنجالهايش آغاز شد.

شعارهاي انتخاباتي ترامپ نسبت به رقيبش بسيار متفاوت بود و به همين دليل فهم و درک سياست هاي ترامپ در داخل و خارج آمريکا کمي مشکل به نظر مي رسيد. بسياري از سياستمداران دنيا انتظار مي کشند که با تکيه زدن ترامپ بر کرسي رياست جمهوري آمريکا چه تغييري در رويکرد سياسي اين کشور در سطح داخلي و خارجي به وجود خواهد آمد؟

در حالي که افغانستان در انتخابات رياست جمهوري قبلي آمريکا در صدر مباحثات و موضع گيري هاي سياسي قرار داشت؛ اما در انتخابات اخير مسايل افغانستان زياد مورد توجه قرار نگرفت. از اينرو سياست ترامپ در باره افغانستان و در کل روند مبارزه با تروريسم پوشيده و در هاله ابهام باقي ماند.

وضعيت افغانستان در سال هاي اخير به سوي پيچيدگي بيشتري سوق پيدا کرده است. همسويي هاي منطقه اي که بر محور کشورهاي مختلف شکل مي گيرد، آينده اين کشور را با سؤال ها و تنگناهاي زيادتري مواجه مي سازد و بار دگر احتمال خطر جنگ هاي نيابتي را در کشور افزايش مي دهد. سياست هاي آمريکا به عنوان يک قطب قدرت در قبال تروريسم و چگونگي مبارزه با آن و نيز رويکرد سياسي حکومت جديد آمريکا در قبال کشورهاي منطقه مي تواند در تحولات آينده افغانستان تأثيرگذار باشد. علاوه بر آن روند تداوم حمايت ها و کمک هاي آمريکا براي امنيت و ثبات نسبي امنيتي و اقتصادي در افغانستان بسيار حايز اهميت مي باشد.

مردم افغانستان مي داند که اگر از ميزان کمک هاي آمريکا به افغانستان کاسته شود، اين کشور توان پرداخت معاشات نيروهاي امنيتي و تأمين مخارج و تجهيزات جنگي در برابر هراس  افگنان را ندارد. افغانستان علاوه بر مسايل امنيتي در بخش هاي اقتصادي و بازسازي نيز به کمک هاي خارجي نياز دارد. صدها مؤسسه خارجي در افغانستان آمدند و بدون توجه به شرايط اقتصادي و معيشتي اين کشور کارکنان خود را با معاشات بلند دالري استخدام کردند و اين امر به صورت مؤقت وضعيت معيشتي مردم را بهبود بخشيد؛ اما امروز اين مؤسسات فعاليت هاي شان را در افغانستان متوقف ساخته و سبب بيکاري ده ها هزار نفر در کشور گرديده است. فقر و بيکاري که محصول يک و نيم دهه غفلت، ناکارايي و فساد دستگاه هاي دولتي و خصوصي در کشور است، امروزه به يک بحران جدي بدل شده است. انکشاف اقتصادي و پيشبرد روند بازسازي نيازمند کمک هاي دراز مدت خارجي و از جمله ايالات متحده آمريکا است. سياست هاي مبهم و نا روشن ترامپ در باره افغانستان اين نگراني ها را در سطح کشور دامن زده است.

اگرچه ترامپ در تماس تيلفوني با رييس جمهور حمايت هاي دوامدار خود را از افغانستان اعلام کرد؛ اما بايد ديده شود که اين حمايت ها در چه سطح و تا چه مدت و چگونه ادامه پيدا خواهد کرد. موضوع مهم ديگر اين است که سياست هاي حکومت جديد آمريکا با روسيه چگونه تنظيم خواهد شد؟ آيا تنش هاي موجود ميان دو کشور ادامه پيدا خواهد کرد، يا رييس جمهور جديد آمريکا تلاش خواهد کرد تا همسويي بيشتري را با روسيه، حداقل در سياست هاي بين المللي اش، به وجود آورد.

تنش در روابط دو کشور براي امنيت منطقه خطر ساز خواهد بود. در اوکراين و سوريه رقابت هاي دو کشور اوضاع سياسي آن کشور ها را با دشواري بيشتري روبرو کرده است و نشانه هاي اين خطر پس از سوريه در افغانستان نيز احساس مي شود. نشست سه جانبه روسيه، چين و پاکستان در مسکو، نگراني هاي زيادي را دامن زد. اين نگراني ها بر اين محور متمرکز بود که رقابت هاي دو ابر قدرت سابق ممکن است، شرايط دوران جنگ سرد را بر مردم افغانستان و منطقه تحميل کند و افغانستان را بار دگر به ميدان جنگ نيابتي تبديل نمايد. از اينرو کنش و واکنش هاي سياسي اين دو کشور بدون شک تأثير مستقيم بر وضعيت امنيتي افغانستان بجا خواهد گذاشت.