صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

چشم انداز آینده‌ی صلح در افغانستان

-

دولت افغانستان برای آوردن صلح در کشور با چالش ها و دشواری های زیاد مواجه بوده است، پیچیدگی مسئله صلح در افغانستان و عدم تمایل مخالفان دولت به گفتگوهای مستقیم از عمده ترین چالش ها بوده است. در یک سال گذشته که شورای عالی صلح با ترکیب جدید به فعالیت آغاز کرد، تلاش های در جریان بود که گفتگوهای صلح بین الافغانی شود و گفتگوها بصورت مستقیم بین دولت افغانستان و مخالفانش صورت گیرد. امضای توافق نامه صلح با حزب اسلامی یکی از نتایج این تلاش ها بوده است.
اما  با در گذشت رئیس شورای عالی صلح، چشم انداز آینده‌‌‌‌ي صلح و راهبرد صلح در کشور، یکبار دیگر با چالش مواجه می شود و سرنوشت گفتگوهای صلح و تلاش برای ختم جنگ با ابهام مواجه می گردد. اکنون یکی از سئوال های جدی این است که چه کسی به عنوان رئیس شورای عالی صلح از سوی رئیس جمهور برگزیده می شود؟
انتخاب رئیس برای شورای عالی صلح همواره دشواری های خود را داشته است. مصلحت های سیاسی همواره در این مورد نقش پر رنگ داشته است. هم حکومت قبلی و هم حکومت وحدت ملی، تلاش کردند که ترکیب و هیئت رهبری شورای عالی صلح را با در نظر داشت مصلحت های سیاسی کشور، برگزینند و به همین خاطر همواره رئیس و اعضای این شورا از بین رهبران سنتی و افراد با نفوذ در جامعه، برگزیده شده است.
حکومت افغانستان با انتخاب رهبران سنتی در راس و در ترکیب شورای عالی صلح، در واقع می خواست که مسئله ی جنگ در افغانستان را با استفاده از روش های سنتی حل منازعه در جامعه ی افغانستان حل کند. رجوع به رهبران و افراد با نفوذ برای حل معضلات اجتماعی، یک روش دیرینه حل منازعه در جامعه افغانستان است. حکومت افغانستان نیز می خواست از نفوذ و تاثیر گذاری این رهبران برای آوردن صلح در کشور استفاده کند و به همین خاطر رهبران سنتی و افراد با نفوذ اجتماعی را در ترکیب شورای عالی صلح انتخاب کرد.
اما با نگاهی به عملکرد چند ساله ی شورای عالی صلح به این نتیجه می رسیم که این روش و رویکرد برای رسیدن به صلح در کشور موثر نبوده است و نتوانسته است گره کور جنگ در افغانستان را بگشاید. حل منازعه به روش سنتی و با مراجعه به رهبران و افراد با نفوذ در مسایل اجتماعی موثر بوده است، اما منازعات و معضلات اجتماعی با این روش هیچگاه به صورت اساسی و بنیادی حل نگردیده است و ریشه و عمق معضلات همچنان باقی مانده است؛ به همین صورت کاربرد این روش برای آوردن صلح در کشور و ختم جنگ نیز موثر نبوده و چشم انداز آینده ی صلح را با ابهام مواجه کرده است. به همین خاطر اکنون ضرورت تغییر راهبرد و شیوه ی رسیدن به صلح و ختم جنگ، احساس می شود.
حکومت افغانستان برای رسیدن به صلح و پایان دادن به جنگ باید نگاه خود را به مسئله ی صلح تغییر دهد و روش های سنتی حل منازعه برای رسیدن به صلح را کنار بگذارد. تغییر نگاه به مسئله ی صلح و طرح یک راهبرد متفاوت برای رسیدن به آن زمانی بوجود می آید که ترکیب شورای عالی صلح تغییر کند و از حالت سنتی خارج شود و افراد متخصص و استراتیژیست در ترکیب این شورا قرار گیرد.
درست است که رهبران سنتی از نفوذ بالای در جامعه ی افغانستان برخوردار است، اما متاسفانه آنها از طرح راهبرد موثر برای رسیدن به صلح عاجز بوده اند و در نبود چنین راهبردی تلاش ها برای رسیدن به صلح به ناکامی انجامیده است و با دست آورد قابل ملاحظه ی همراه نبوده است.
حکومت افغانستان نیاز دارد تا افرادی را در ترکیب شورای عالی صلح قرار دهد که پیچیدگی های مسئله صلح در کشور را درک کنند و برای عبور از این پیچیدگی بتوانند راهبرد و استراتیژی موثر طرح کنند. تخصص گرایی در شورای عالی صلح می تواند چشم انداز آینده ی صلح و ختم جنگ در کشور را روشن سازد و امیدواری به ختم جنگ در کشور را افزایش دهد.

دیدگاه شما