با آن که هنوز سياست حکومت جديد آمريکا در قبال افغانستان مشخص نيست، اما روسيه گفته است که خروج سربازان آمريکايي از افغانستان اوضاع اين کشور را بدتر مي کند و همه تلاش ها را برباد مي دهد.

اوباما رييس جمهور قبلي آمريکا اگرچه اراده جدي براي برقراري امنيت در افغانستان داشت و در اين راه تلاش زيادي نمود؛ ولي در عمل نتوانست بر چالش هاي سياسي و امنيتي غلبه کند و صلح و آرامش را در اين کشور بازگرداند. آمريکا در پيشبرد سياست هاي خود در افغانستان با چند مشکل مواجه شد. اول اين که يک راهبرد مشترک و هماهنگ در ميان اعضاي ناتو وجود نداشت. اين کشور ها هر کدام بر مبناي تصميمات خود در باره افغانستان تصميم مي گرفتند. به همين دليل در بسياري موارد سياست ها و خط مشي هاي اعضاي ناتو در نحوه مقابله با تروريسم و افراط گرايي در تضاد قرار مي گرفت. اين نا هماهنگي ها سياست هاي آمريکا را در افغانستان با چالش مواجه مي نمود.

دوم آمريکا ميان انتخاب پاکستان و افغانستان نتوانست تصميم جدي و روشن اتخاذ کند. با اين که حکومت افغانستان همواره اعلام مي کرد که لانه هاي تروريستي در آن سوي مرزهاي افغانستان قرار دارد و بايد جلوي حمايت، آموزش و تجهيز گروه هاي تروريستي از سوي کشورها گرفته شود، اما آمريکا در اين مورد تصميم قاطع گرفته نتوانست.

مشکل سوم فراروي سياست هاي اوباما، حکومت افغانستان بود. در حالي که در زمان رياست جمهوري جرج بوش حکومت افغانستان با آمريکا روابط بسيار نزديک داشت، اما اين روابط در زمان اوباما با فراز و فرودهاي بسياري همراه بود.

آمريکا روي حکومت افغانستان فشار مي آورد تا در عرصه هاي حکومتداري، امنيت، بازسازي و مبارزه با فساد تلاش کند، اما حکومت افغانستان از طريق برجسته سازي تلفات افراد ملکي، آمريکا را در افزايش تلفات ملکي در افغانستان مقصر مي دانست. حکومت با توجه به اين اهرم تلاش کرد تا عمليات شبانه، حملات هوايي، بمباران با طياره هاي بدون سرنشين و استفاده از سلاح هاي ثقيله را در مناطق مسکوني ممنوع سازد. اين فشارها و تنش ها موانع بزرگي را در مسير اهداف آمريکا به وجود آورد و در نهايت آن کشور را مجبور کرد تا برنامه خروج نيروهاي نظامي خود را از اين کشور اعلام کند، که به نظر اکثر کارشناسان سياسي و امنيتي اين سياست اشتباه و يا حد اقل زود هنگام بود.
حالا بيش از دو سال است که نيروهاي امنيتي افغانستان روزهاي سختي را در برابر حملات طالبان و گروه هاي تروريسي ديگر مي گذرانند. اين نيروها با آن که بيش از حد انتظار از خود شجاعت نشان داده اند، ولي مسايل و چالش هاي متعدد داخلي، شجاعت و فداکاري اين نيروها را تحت شعاع قرار داده است.

نيروهاي امنيتي با آن  که از آموزش هاي مسلکي بالا برخوردار نيستند، اما شجاعت، فداکاري و انگيزه ملي و وطن دوستي آنان سبب مي شود که تا آخرين مرحله مقاومت کنند و در برابر حملات دشمن تسليم نشوند.

با آنهم در دو سال اخير تعدادي از مناطق به تصرف طالبان درامد و مراکز چند ولايت در معرض تهديد جدي قرار گرفت و جغرافياي جنگ که پيش از آن در مناطق شرقي، جنوبي و غربي کشور محدود مي شد، به گونه سؤال برانگيز در ولايات شمالي کشور گسترش پيدا کرد. در کنار گروه هاي تروريستي قبلي، گروه داعش نيز افزوده شد و درد سرهاي زيادي را براي نيروهاي امنيتي در کشور به وجود آورد.

سياست هاي ضعيف آمريکا در سال هاي اخير و احساس خستگي و بي ميلي آن کشور از جنگ طولاني مدت افغانستان، زمينه مداخله کشورهاي ديگر را در مسايل افغانستان بيشتر کرد و اکنون اين مداخلات منشأ بسياري از نگراني ها و دغدغه ها در افغانستان گرديده است.

امروز حکومت و مردم افغانستان منتظر اعلام سياست هاي آمريکا در منطقه و بخصوص افغانستان است. چنانچه حکومت جديد آمريکا با بي ميلي به مسايل نگاه کند و در صدد کاهش حجم کمک هايش به افغانستان باشد، بدون شک اين کشور عرصه جنگ هاي نيابتي گرديده و به پناهگاه امن و مستحکم گروه هاي تروريستي بدل خواهد شد.