در تازه ترين جنجال هاي حکومت وحدت ملي، عزل احمدضيا مسعود نماينده فوق العاده رييس جمهور در امور اصلاحات و حکومتداري خوب، از سوي رييس جمهور غني، بعد ديگري از چالش ها را آشکار ساخت. در پي اين اقدام رييس جمهور بجز شخص احمد ضيا مسعود، کسي ديگري واکنش تند نشان نداده است. اما شخص وي هم در يک کنفرانس خبري و هم طي يک اعلاميه مطبوعاتي واکنش تندي نشان داده است. احمدضيا مسعود در کنفرانس خبري رييس جمهور غني را به دليل احراز پست رياست جمهوري بر اساس يک توافقنامه سياسي، فاقد صلاحيت عزل خود دانسته و پيامد عزل خود را رفتن کشور به سمت بي ثباتي سياسي و حتي جنگ داخلي دانسته است. لحن اعلاميه مطبوعاتي که از سوي دفتر سياسي احمدضيا مسعود به رسانه ارسال گرديده است، اما بسيار تندتر از آن چيزي است که شخص وي در کنفرانس خبري مطرح کرد. زبان اين اعلاميه پر از اتهامات سخت و حتي ادبيات آن نوعي ادبيات نفرت به حساب مي آيد. در اين اعلاميه اطرافيان رييس جمهور متهم به رفتارهاي فاشيستي شده و آمده است که ميان او و تيم حاکم بر ارگ هيچگونه ديدگاه موافق به جز ضرورت مرحله انتخابات به عنوان نقطه مشترک و ملي به وجود نيامد. اکنون پس از اقدام رييس جمهور و واکنش تند نماينده عزل شده وي، چند نکته حايز اهميت است:

يک. با توجه به غير مترقبه بودن اقدام رييس جمهور و با توجه به جايگاه احمد ضيا مسعود در ميان مجاهدين و حزب جمعيت اسلامي و هم چنين نسبت برادري وي با قهرمان ملي، اما هيچ شخص و يا جناح سياسي و حزبي، تا کنون واکنش تند نسبت به عزل وي نشان نداده است. حتي داکتر عبدالله و عطا محمد نور که از ياران حزبي وي به حساب مي آيند نيز تا کنون واکنش رسمي نشان نداده اند. تنها در رده هاي پاييني برخي از جناح هاي حزب جمعيت اسلامي واکنش هايي بوده است، اما در مقياس با تصميم رييس جمهور اين واکنش ها اندک بوده است. اين موضوع نشان مي دهد که افغانستان به سمت يک اجماع و عقلانيت سياسي در حرکت است. تصميمات رييس جمهور در برابر تروريست ها و حاميان آن ها و هم چنين اراده قوي وي در مبارزه با بي قانوني و فساد تقريبا همه جناح هاي سياسي را مجاب کرده است که در تصميم گيري هاي کلان ملي از وي حمايت کنند.

دو. روي ديگر اين سکه توانايي ها و تصميم گيري هاي شخصي و فردي احمد ضيا مسعود است که گويا باعث برکناري اش شده است. او در طي سه سال حضور در بدنه حکومت نتوانست کارآمدي و شايستگي يک دولتمرد تاثيرگذار را از خود نشان دهد و در تمام اين مدت به عنوان يک چهره سبمليک عمل کرد. با توجه به مشکلات بزرگ و چالش هايي که افغانستان با آن مواجه بوده است، احمد ضيا مسعود مي توانست به عنوان يک چهره منتسب به يک شخصيت ملي، نقش برازنده ايفا کند و بسياري از مشکلات و چالش ها را از سر راه اداره نوپاي افغانستان و حکومت بردارد. ولي در طي اين مدت نشانه هايي از يک دستاورد ملموس و قابل توجه از سوي اداره تحت امر وي ديده نشد. امري که دامنگير برخي ديگر از چهره هاي رهبري حکومت وحدت ملي نيز هست. احمد ضيا مسعود در طي يک سال اخير بارها به عنوان يک چهره اپوزيسيوني و منتقد حکومت ظاهر شد. برکناري او از سوي رييس جمهور يک بار ديگر بر اين منطق تاکيد مي کند که دولتمردان يا حکومتي باشند و يا اپوزيسيون.

سه. سرنوشت اداره تحت امر احمد ضيا مسعود که داراي تشکيلات و بخش هاي نسبتا بزرگي است، بعد از اين عزل، يک پالش مهم اداري به حساب مي آيد. افغانستان در طي ساليان گذشته شاهد رشد ادارات موازي و غير ضرور بسياري بوده است. اکنون به لحاظ حقوق اداري و منطق بروکراسي، يک اداره نسبتا مهم بلاتکليف شده است. آيا رييس جمهور شخصي ديگري را به جاي احمدضيا مسعود در اين پست خواهد گماشت؟ اگر اين اداره به کلي منحل گردد، نشانه خوبي بر ناکارآمدي و موازي بودن آن است. اگر شخصي ديگري بر اين اداره گماشته شود، بيانگر آن خواهد بود که کارهايي در اين اداره صورت مي گيرد که ديگر ادارات افغانستان توانايي انجام آن ها را ندارند. تا تصميم بعدي بايد منتظر ماند.

چهار. برکناري و خروج احمد ضيا مسعود از بدنه حکومت، احتمالا جناح بندي ها و ايتلاف سازي هاي سياسي براي انتخابات رياست جمهوري آينده را به صورت زودهنگام کليد خواهد زد. سخنان تند و تهديدهاي او به بي ثباتي و جنگ داخلي بيشتر مصرف سياسي دارد و به واقعيت مبدل نخواهد شد. اما مي تواند سرنوشت جناح بندي ها را تا حدودي روشن کند. چنان که اظهارات سه روز پيش حامد کرزي رييس جمهور پيشين افغانستان نيز در همين راستا صورت گرفت و هيچ کسي را به عملي شدن آن اظهارات تحريک نکرد.