صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

تروریسم و سیاست های دوپهلوی پاکستان

-

مناسبات افغانستان و پاکستان از زمان استقلال آن کشور تا بحال با فراز و فرود هاي زيادي همراه بوده است. در زمان حکومت سردار داوود خان دو کشور تا نزديک جنگ و لشکرکشي هم پيشرفت، اما در دوران جهاد، پاکستان مرزهايش را بر روي مجاهدين و مهاجرين باز کرد و از مبارزه مردم افغانستان در برابر حکومت دموکراتيک خلق پشتيباني نمود.
با پيروزي مجاهدين روابط دو کشور بهبود پيدا کرد و اين کشور نقش خود را در تحولات سياسي افغانستان پر رنگ تر نمود.  ناکامي حکومت مجاهدين در دولت سازي و تشديد جنگ هاي داخلي و گرايش حکومت رباني به سوي کشورهاي ديگر، پاکستان را بر آن داشت تا طالبان را به عنوان يک نيروي جايگزين، وارد عرصه سياسي و نظامي افغانستان نمايد.
با حاکميت طالبان، سياه ترين و جنايتبارترين دوره تاريخي در افغانستان رقم خورد و مردم در برابر سلطه اين گروه ايستادند و نارضايتي خود را با تشکيل جبهه هاي مقاومت در برابر طالبان نشان دادند. در زمان طالبان تمام امورات و سياستگذاري هاي رسمي در اختيار پاکستان بود و افغانستان در عمل استقلاليت و خود اراديت سياسي خود را از دست داده بود.
حملات يازدهم سپتامبر در آمريکا که منجر به تشکيل ايتلاف بين المللي مبارزه با تروريسم گرديد و حضور نظامي و سياسي جامعه جهاني به افغانستان را به دنبال آورد، مسير حرکت سياسي کشور را تغيير داد و افغانستان را از سلطه حاکميت طالبان و دخالت هاي گسترده و بي رويه پاکستان نجات داد.
حکومت جديد مصمم بود که با حمايت بين المللي، سياست هاي مستقل خود را در چوکات قوانين بين المللي به پيش ببرد. رويکرد حکومت فعلي بر اساس اصل همکاري و حسن همجواري و ايجاد روابط نيک با همه کشورها تنظيم شده بود. دراين رويکرد حکومت پاکستان به عنوان يک کشور همسايه و داراي مرزهاي طولاني با افغانستان از اولويت بيشتري برخوردار بود. چون حکومت پاکستان همکاري خود را با ايتلاف بين المللي اعلام کرده بود، زمينه همکاري مشترک با اين کشور در بخش مبارزه با تروريسم و کمک به امنيت منطقه موجود بود.
در يک و نيم دهه گذشته با آن که روابط دو کشور گاه گاه با تنش هاي همراه بود، اما در کل اين مناسبات بر همکاري متقابل در عرصه هاي امنيتي، سياسي و اقتصادي استوار بود. در چند سال اخير انتقادات حکومت افغانستان از سياست هاي دوگانه پاکستان افزايش يافت. افغانستان ريشه هاي نا امني در افغانستان را به پاکستان آدرس مي داد و مدعي بود که پايگاه امن هراس افگنان در خاک پاکستان قرار دارد و تروريستان از خاک پاکستان به افغانستان مي آيند و عمليات نظامي و انتحاري راه مي اندازند. در دو سال اخير اما اين روابط به بدترين حالت خود رسيده است. سردي روابط سياسي ميان دو کشور تأثير منفي روي ساير عرصه ها نيز گذاشته است.
سفر هيأت پارلماني پاکستان و به دنبال آن سفر رييس سازمان اطلاعات پاکستان به افغانستان نشان مي دهد که دو کشور تلاش مي کنند تا يخ هاي روابط ميان دو کشور را از بين برده و مناسبات دو کشور را به حالت عادي برگردانند. سنگ اندازي پاکستان در روند صلح و دخالت آن کشور در انفجارهاي خونين در افغانستان از جمله مشکلاتي اند که مانع بهبود روابط دوکشور در آينده مي گردند. افغانستان مدعي است که عوامل بسياري از انفجارها و حملات انتحاري در پاکستان اقامت دارند و در آنجا آموزش مي بينند و از آن کشور به افغانستان مي آيند. بنابراين پاکستان بايد عوامل حملات انتحاري را به افغانستان تحويل دهد و پايگاه هاي هراس افگنان را در پاکستان از بين ببرد و گروه طالبان را به پيوستن به روند صلح وادار سازد. ولي آيا پاکستان به اين درخواست هاي افغانستان پاسخ مثبت خواهد داد يانه؟ گذر زمان و نوع سياست هاي جامعه بين المللي در قبال آن کشور و حد فشارهايي وارد خواهد شد، تعيين کننده رويکردهاي امنيتي و سياسي پاکستان در قبال تروريسم و امنيت منطقه در آينده خواهد بود. حکومت پاکستان تا زماني که امنيت افغانستان را در راستاي امنيت پاکستان تحليل نکنند، هرگز به سياست هاي دوپهلوي خود پايان نخواهد داد.

دیدگاه شما