هراس افگنان هر روز جري تر و وحشي تر از گذشته، هستي و زندگي شهروندان را در معرض تجاوز قرار مي دهند، صداي انفجار، خبر انتحار، تهاجم نظامي، راهگيري و انواع خشونت هر روز سر تيتر رسانه هاي کشور را تشکيل مي دهد. کشتار مردم بي گناه، حمله به اماکن مقدس و حمله بر محل تجمعات مردم از تاکتيک هاي شيطاني گروه هاي تروريستي در افغانستان است. آنان با اين حملات مي خواهند انسان هاي بيشتري را قرباني کنند و خانواده هاي زياد تري را به عزا بنشانند.
هدف بزرگتر گروه هاي تروريستي استفاده تبليغاتي و رسانه اي از اين گونه حملات است. آنها فقط مي خواهند رسانه ها گزارش ها و خبرهاي آنها را نشر کنند. طبيعي است که به هر اندازه حملات آنها، با تلفات و خسارات بيشتري همراه باشد و حساسيت هاي بيشتري را بر انگيزد، به همان اندازه مورد توجه رسانه ها نيز قرار مي گيرند.
رسانه اي شدن حملات دشمن، يکي از اهداف مهم تروريستان را تشکيل مي دهد و آنها با تبليغات رسانه اي، از يک طرف حضور قوي و نيرومند خود شان را در صحنه مبارزه اعلام مي کنند و از سوي ديگر سبب تشويش، نگراني و هراس مردم از سلطه و سيطره اين گروه ها در کشور مي گردد.
تروريستان مي خواهند، مردم از آنها بترسند. ترس، جرأت مخالفت و مقاومت را از مردم مي گيرد و آنها را وادار به تسليم مي کنند. به همين دليل اين گروه ها بيرحمانه ترين و وحشتناک ترين اعمال را در معرض عام انجام مي دهند، تا مردم را بترسانند.
متأسفانه تا کنون جهت گيري عمومي، نا خواسته به سمت تأمين منافع گروه هاي تروريستي بوده است. حملات تروريستي بيشتر از حد معمول بزرگنمايي شده و با جزئيات از طريق رسانه ها نشر و پخش مي شوند. صحنه هاي تکاندهنده کشتار مردان، زنان و اطفال و ويراني ها و خرابي هاي حادثه به تکرار در صفحه رسانه هاي تصويري براي مردم نمايش داده مي شود و بي گمان اين مسأله بر روحيه مردم تأثير منفي گذاشته و ترس و وحشت از تروريستان را فراگير مي سازد.
در افغانستان اگرچه اصل آزادي بيان به رسميت شناخته شده و رسانه ها مي توانند اخبار و گزارش ها را آنطوري که مي خواهند پخش و نشر کنند، ولي بايد توجه داشت که مسؤلان و اصحاب رسانه ها نيز بخشي از مردم افغانستان را تشکيل مي دهند و منافع آنها از منافع بقيه مردم جدا نيستند، لذا رسانه ها درعين حالي که به وظايف و مسؤليت هاي مسلکي خود توجه دارند، منافع ملي و روحيه عمومي را نيز در بازتاب اخبار و گزارش هاي خود، مدنظر قرار دهند.
امروز تروريستان بي پروا جان مردم را هدف قرار مي دهند و بي مهابا به تخريب زيربناهاي فرهنگي و اقتصادي کشور مي پردازند. گروه هاي هراس افگن به نابودي مردم و کشورما مي انديشند؛ بنابراين مقابله در برابر اين گروه ها تنها وظيفه حکومت نيست؛ بلکه همه شهروندان افغانستان بايد در برابر وحشي گري هاي تروريستان بايستند و دسيسه ها و نيت هاي شيطاني آنها را خنثا سازند. شکست هراس افگنان در افغانستان به يک عزم و اراده ملي نياز دارد. عزمي که به يک واکنش ملي در برابر افراطي گري و خشونت منجر گردد.
رسانه ها به عنوان چشم و چراغ جامعه، بايد بيشتر در جهت شکل گيري اين اراده و به فعليت درآوردن آن به عنوان يک تصميم و عمل ملي تلاش کنند. رسانه ها در هنگام نشر اخبار و گزارش هاي مربوط به حملات گروه طالبان و داعش بايد متوجه اين نکته باشند که اخبار پخش شده به بزرگنمايي اين گروه ها نينجامد و زمينه هاي سؤ استفاده هراس افگنان از رسانه ها را فراهم نسازد.
جدا از رسانه ها امروزه متأسفانه فضاي مجازي در اختيار همگان قرار دارد و بيشتر کاربران از پيامدهاي اعمال خود در فضاي مجازي آگاه نيستند و برخي از کاربران براي خودنمايي و ارضاي عطش خودبيني هايش اخباري را نشر مي کنند و صحنه هايي را به نمايش مي گذارند که دقيقا اهداف دشمنان را تأمين مي کنند و خوراک تبليغاتي براي هراس افگنان را فراهم مي آورند.
ما بايد هوشيارانه در تمامي جبهات با دشمن مقابله کنيم. جبهه تبليغاتي و رسانه اي يکي از مهمترين عرصه هايي است که بايد جدي گرفته شود و اتخاذ استراتژي مؤثر رسانه اي که از يک طرف استفاده تبليغاتي دشمنان را از ابزار رسانه اي را محدود سازد و از سوي ديگر عزم و اراده همه اقشار مردم را در مقابله با هراس افگني و افراطي گري، جزم کند، بسيار ضروري به نظر مي رسد.