طی روزهای اخیر به نظر می رسد فشار ایالات متحده علیه پاکستان مقامات عالی رتبه این کشور را به هزیان گویی های بیشتر مبتلا کرده است. در دو روز گذشته که جیمز متیس وزیر دفاع ایالات متحده از پاکستان دیدار و با مقامات این کشور گفتگو کرده است، تب اتهام زنی های مقامات پاکستانی علیه کشورهای همسایه اش بالا گرفته است. بر اساس خبرنامه¬ای که از سوی دفتر مطبوعاتی ارتش پاکستان به رسانه ها ارسال شده، آمده است که جنرال باجوا در دیدار با وزیر خارجه ایالات متحده اظهار داشته است که تروریست ها در خاک افغانستان لانه امن دارند و هندوستان از خاک افغانستان علیه پاکستان استفاده می کند.  از سوی دیگر خواجه آصف، وزیر خارجه پاکستان نیز در دیدار با جیمز متیس عین همین سخنان را بر زبان آورده است. او گفته است که از مجموع 128 حمله بر پاکستان از سوی تروریست ها، 125 حمله از خاک افغانستان سازماندهی شده است.
اما از این طرف دولت افغانستان چندان واکنشی در برابر این سخنان از خود نشان نداده است. دلیل این عدم واکنش به نظر می رسد بی اهمیت دانستن اتهام های مقامات پاکستانی و روشن بودن موقعیت تروریسم در منطقه است. امروزه هر کسی که کمترین آشنایی با مسایل پاکستان و افغانستان و نسبت این دو کشور با تروریسم داشته باشد، هرگز شک نخواهد کرد که پاکستان  طی سال های گذشته حامی اصلی تروریسم بوده است. به کارگیری ماشین تولید تروریسم و تروریست پروری از سوی پاکستان به قدری روشن است که کسی به خود زحمت نمی دهد تا جواب مقامات پاکستانی را بدهد.
مهم ترین نشانه این بداهت، موضع گیری اخیر آمریکا در برابر متحد دیرین آن کشور یعنی پاکستان است. دراستراتژی که از سوی دونالد ترامپ در باره جنوب آسیا و افغانستان ارایه شد، به طور واضح از پاکستان خواسته شد که به حمایت های خویش از تروریسم پایان دهد. رییس جمهور ایالات متحده به صورت آشکار گفت که پاکستان از آمریکا پول می گیرد اما آن را در راستای تقویت تروریسم به کار می بندد و این موضوع برای ایالات متحده از این پس غیر قابل تحمل است. جیمز متیس نیز در سفر اخیرش گفت که پاکستان هنوز اقدام موثری علیه تروریسم نکرده است و باید اقدامات خود را در این راستا دو برابر کند.
بعد از روی کار آمدن رییس جمهور جدید در ایالات متحده یک اجماع بی سابقه علیه پاکستان به وجود آمده است. ممکن است کسانی در بخش استخبارات ایالات متحده هم چنان حامی دولت پاکستان و هم نظر با مقامات امنیتی این کشور باشند. اما واقعیت به قدری آشکار شده است که دیگر کسی یاوه های جنرال های پاکستانی را گوش نخواهد کرد. تاکید مقامات آمریکایی که از نزدیک با عملکرد دولت پاکستان در قبال تروریسم آشنایی دارند، بر مبارزه مستقیم این کشور با تروریست ها، بهترین دلیل بر رد ادعاهای مقامات پاکستانی است.
اجماعی که در سطح رهبری ایالات متحده علیه پاکستان به وجود آمده است، در حال گسترش است و تقریبا همه کشورهای جهان و منطقه به این حقیقت رسیده اند که تولید تروریست و تروریست پروری در پاکستان هم چنان ادامه دارد. تداوم حمایت های بی دریغ این کشور از تروریست ها و طراحی حملات انتحاری و تروریستی در افغانستان همان گونه که یک تهدید جدی علیه منافع ملی افغانستان و تداوم بحران می تواند باشد، می تواند یک فرصت نیز باشد.
اکنون نوبت افغانستان است که بتواند از این اجماع به سود کشور و به منظور حفظ منافع ملی افغانستان استفاده کند و همه کشورهای جهان و منطقه را علیه پاکستان متحد سازد. پاکستان هم اکنون خود را در انزوای مطلق احساس می کند و تزلزل جایگاه این کشور در عرصه بین المللی به خصوص در طی یک سال گذشته بیانگر همین مدعا است.
افغانستان توانسته است طی دو سال گذشته گام های عملی در راستای تثبیت جایگاه بین المللی افغانستان و انزوای پاکستان گام بر دارد. عملکرد دو سال اخیر افغانستان در عرصه بین المللی به طور غیر مستقیم توانسته است، مواضع پاکستان را تضعیف کند. اما باید اذعان کنیم که به صورت مستقیم نتوانسته ایم پاکستان را با محدودیت های جدی از سوی جامعه بین المللی مواجه سازیم.
اکنون زمان آن فرا رسیده است که افغانستان علاوه بر تلاش های غیر مستقیم برای به انزوا کشاندن این کشور، به طور مستقیم نیز وارد عمل شده و در مجامع جهانی علیه کشور اقامه دعوا کند. زیرا بر کسی پوشیده نیست که پاکستان تنها کشوری است که به طور علنی برای تروریست ها پناه گاه های امن ساخته و هم چنین از آن ها حمایت می کند.