پریروز ولادیمیر پوتین رییس جمهور روسیه در گفتگو با خبرنگاران حداقل به لحاظ اعلامی از چرخش سیاست روسیه در برابر مسایل افغانستان، مبارزه با تروریسم و سیاست های ایالات متحده خبر داده است. پوتین گفته است که مسکو حاضر است در راستای مبارزه با تروریسم افغانستان را کمک کند و هم چنین با ایالات متحده آمریکا در مقابله باتروریسم همکاری نماید. زیرا به گفته وی گروه های افراطی و تندرو در مرزهای شمالی افغانستان جا به جا شده و این حضور یک مبارزه مشترک را می طلبد.
این در حالی است که طی دو سال گذشته گزارش های مختلف در زمینه ارتباطات معنادار میان مسکو و طالبان و حتی حمایت های نظامی و لوجیستیکی این کشور از این گروه به نشر رسیده است. بارها در دو سال اخیر از ملاقات مسولان نظامی روسیه با سران طالبان در شمال و هم چنین پروازهای مکرر طیاره های روسی و انتقال تجهیزات نظامی به این گروه در مناطق شمالی گزارش دریافت کرده ایم. 
مسولان روابط خارجی مسکو بارها از روابط با گروه طالبان پرده برداشته اند و آن را در راستای محافظت از منافع ملی آن کشور و البته یک ضرورت در راستای مبارزه با داعش عنوان کرده اند. مسکو تا حالا نشان داده است که میان گروه های تروریستی تفاوت قایل شده و با برخی از آن ها از جمله گروه طالبان ارتباطات نستبا نزدیکی داشته است. تنها امری که دلیل این ارتباطات اعلان شده، حضور گسترده داعش در افغانستان بوده است. بدین ترتیب روسیه نیز در سال های گذشته در زمره کشورهایی قرار داشته است که تروریسم را به تروریسم بد و خوب تقسیم بندی کرده است.
نه تنها روسیه بلکه خیلی از کشورهای دیگر نیز در سال های گذشته به دلیل حضور داعش در منطقه و افغانستان با طالبان ارتباط برقرار کرده اند. به نظر می رسد داعش به عنوان ناسازگارترین گروه افراطی و تروریستی در سال های گذشته بهانه ای بوده است برای عادی جلوه دادن ارتباطات میان برخی از کشورها با گروه طالبان. حتی پاکستان به عنوان مهم ترین کشور حامی طالبان، حمایت های خود را از این گروه با همین دلیل توجیه کرده است و برخی از کشورهای همسایه افغانستان از جمله ایران نیز در سال های گذشته ارتباطاتی با طالبان به بهانه مقابله با داعش برقرار کرده است.
بدون تردید این ارتباطات با گروه طالبان به معنای مشروعیت بخشیدن به این گروه و تقویت روحی و روانی آن در برابر نیروهای امنیتی افغانستان بوده است. اگر نگوییم تنها دلیل حیات دو باره طالبان در افغانستان همین ارتباطات و حمایت های بی دریغ برخی از کشورهای همسایه و منطقه از این گروه بوده، حداقل مهم ترین دلیل بوده است.
در سال های گذشته افغانستان در برابر بیش از 30 گروه تروریستی به تنهایی مبارزه کرده است. نیروهای امنیتی افغانستان طی دو سال اخیر روزهای سختی را سپری کردند و این سختی ها زمانی حادتر شد که نیروهای بین المللی همکار افغانستان نیز حضور خود را در افغانستان به حداقل رساندند.
در سال جاری با اعلام استراتژی جدید ایالات متحده در افغانستان و جنوب آسیا تا حدودی چشم انداز مثبتی در مبارزه با تروریسم و حمایت از افغانستان در این راستا رونما گردید. اکنون نمایان شدن چرخش مثبت در سیاست های مسکو در مقابله با تروریسم این چشم انداز را روشن تر خواهد بود.
اگر واقعا روسیه تصمیم گرفته است که با افغانستان و ایالات متحده در زمینه مبارزه با تروریسم همکاری کند و این گفته پوتین راست باشد که در حال عادی کردن روابط خود با ایالات متحده است، باید منتظر رخدادهای مثبت تر در مبارزه با تروریسم باشیم. تجربه روسیه در مقابله با داعش در سوریه و شکست دادن این گروه در این کشور اگر در کنار تجربه های گرانسنگ نیروهای امنیتی افغانستان و ایالات متحده در افغانستان یک جا شود، بدون تردید شاهد رویدادهای خوبی در آینده خواهیم بود. روسیه نباید فراموش کند که سیاست های کج دار و مریز این کشور در برابر تروریسم و اختلافات آن با ایالات متحده بر سر مسایل بین المللی و جهانی و پشت گرمی دادن به کشورهای حامی تروریسم، مهم ترین دلیل برای تداوم حیات گروه های افراطی و تندرو در منطقه بوده است. اکنون که این کشور خطر واقعی تروریسم را درک کرده و همراهی با افغانستان و ایالات متحده را اعلان کرده است، باید از آن استقبال و زمینه های تقویت این رویکر را جستجو کرد.
امید می رود که گفته های اخیر پوتین به معنای درک واقعی خطر تروریسم و چرخش راستین در سیاست های روسیه در امر مبارزه با تروریسم باشد. هم چنین امید می رود که دیگر کشورهای حامی تروریسم نیز هرچه زودتر این خطر را درک کرده و دیگر تروریسم را به تروریسم خوب و تروریسم بد تقسیم نکنند. تروریسم به تمام معنی یک آفت علیه تمام بشریت است و هرگز مرز و معیاری را نمی شناسد. تنها راهی که به سود همه کشورهای منطقه است، مبارزه مشترک و اجماع خلل ناپذیر در مقابله با تروریسم است.