صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

گزارش نا امید کننده برشنا، عذر بدتر از گناه

-

از یک طرف انرژی برق یکی از ابزارهای مهم توسعه به شمار می رود، از سوی دیگر توسعه و گسترش صنایع سطح نیازمندی به انرژی برق را افزایش می دهد. در شرایط فعلی زندگی انسان بدون برق بسیار سخت و طاقت فرسا می باشد. انسان امروزی نمی تواند بدون برق زندگی کند. کشورهای توسعه یافته از راههای مختلف تلاش می کند تا انرژی مورد نیاز شهروندان خود را فراهم سازند و مسیر توسعه و پیشرفت را از طریق فراهم آوری انرژی باز نگه دارند.
هم اکنون میزان توسعه کشورها و رفاه شهروندان آنها به میزان مصرف برق آنها بستگی پیدا می کند، هر کشوری که مصرف انرژی اش زیادتر باشد، توسعه یافته تر و مرفه تر نیز می باشد.
به همین لحاظ آمریکا، روسیه، چین، جاپان و هند از جمله کشورهای اند که بالا ترین سطح مصرف انرژی در جهان را دارند؛ اما کشورهای بنگلادش، افغانستان، کنگو، اریتره و... کمترین سرانه مصرف انرژی را به خود اختصاص داده اند.
افغانستان از فقیرترین کشورهای جهان به شمار می رود. افغانستان نزدیک به چهاردهه را در جنگ سپری کرده است. در این جنگ تمام زیربناهای اقتصادی نابود شد و بسترها و زمینه هایی که برای پیشرفت وجود داشت، از بین رفت.
در دوره پس از جنگ، حکومت تلاش کرد تا از طریق جلب کمک های خارجی، مشکلات برق و انرژی در افغانستان را کاهش دهد؛ اما طی شانزده سال گذشته، نه تنها در مسیر توسعه و پیشرفت گامی برداشته نشده که  مشکل روشنایی خانه های مردم نیز حل نگردیده است.
کابل پایتخت افغانستان است. پایتخت بایستی از همه امکانات شهری از جمله برق بهره مند باشد. پایتخت حداقل باید شب ها روشن باشد. ولی حکومت هنوز مؤفق نشده است تا خانه های مردم را روشن نگه دارد و نیازهای شهروندان را تأمین کند.
در این شب و روزها باشندگان پایتخت در شبانه روز کمتر از دوازده ساعت برق دارد. این مشکلی است که صدمات جبران ناپذیر اقتصادی و زیست محیطی را بر مردم وارد کرده است. شرکت برشنا ناکار آمدی خود را در عرصه ارائه خدمات برق رسانی به اثبات رسانده است. علاوه بر فسادی که در درون این دستگاه وجود دارد و پول های این شرکت حیف و میل می شود، از مردم فقیر، بیچاره و بیکار مردم کابل نیز اخاذی می کند. توزیع صرفیه برق به صورت دوماهه خود یک دستبرد بیرحمانه به دارایی مردم است که این شرکت برخلاف قانون و مقرارات انجام می دهد.
اکنون که شرکت برشنا از هر طرف تحت فشار قرار گرفته است، مسؤلان این شرکت اعلام می کنند که مقامات دولتی وزورمندان یازده میلیارد دالر از شرکت برشنا بدهکار هستند و این شرکت نه تنها توان گرفتن قرضه های شان را ندارند که قادر نیستند لین برق آنها را قطع کنند.
پول صرفیه برق جزؤ دارایی ملی به حساب می آید و به همه مردم تعلق دارد. از طرف دیگر بر مبنای قانون اساسی، همه شهروندان در برابر قانون مساوی اند. بنابراین اخذ صرفیه برق از هر مقامی حق شرکت برشنا است و باید بدون کدام ملاحظه از شهروندان گرفته شود. تأخیر در اعلان و تأخیر در اخذ صرفیه برق از مقامات دولتی و زورمندان از سوی شرکت برشنا پذیرفتنی نیست. مسؤلان این شرکت باید از همان آغاز، این مشکل را با مقامات دولتی مطرح می کردند و مردم افغانستان را در جریان قرار می دادند. سکوت و پنهان کاری شرکت برشنا خود نوعی همراهی و تبانی با قرضداران شرکت به حساب می آید.
این ملاحظه کاری شرکت برشنا، شایبه فساد در این اداره را قوی تر می کند و این گمان برجسته می شود که شاید شرکت برشنا در بدل اخذ رشوه از گرفتن صرفیه و قطع لین برخی افراد خودداری کند.
به هرحال مهمترین مسأله در توجیه اطاعت از دولت، اقتدار مشروع و ارائه خدمات برابر به شهروندان است. ناتوانی دولت در اخذ صرفیه برق نشانه بی کفایتی و زبونی مسؤلان مربوطه و ضعف اقتدار سیاسی است. وقتی اقتدار مرکزی در پایتخت تا این حد ضعیف باشد، دیگر توقع ارائه خدمات از حکومت بی معنا است.
حکومت مؤظف است که به شهروندان خدمات ارائه دهد و در برابر آن حق دارد که از مردم مالیات اخذ کند. اگر کسانی به هر دلیلی از پرداخت مالیات و صرفیه برق ابا ورزند باید بر اساس قانون جریمه و لین برق شان قطع شود. نگرفتن مالیات از مقامات دولتی، زورمندان و از مناطق نا امن به هیچ وجه بی کفایتی، غفلت و فساد شرکت برشنا را توجیه نمی کند. شرکت برشنا حق ندارد تاوان خود را از جیب کسانی جبران کند که آنان از قانون اطاعت می کنند و به دولت مالیات منظم پرداخت می کنند.

دیدگاه شما